#6 De verslaving | Dagboek van een sekswerker
- 5 minuten leestijd
Elke week geeft sekswerker Nayra je een kijkje in haar leven. Zij werkt op de Wallen en dit is haar verhaal.
Ik krijg de kans om in Amsterdam achter het raam te gaan werken. Ik vind de stad geweldig en daarom besluit ik het te proberen. Als het werk me slecht vergaat, zoals de eerste keer in België, dan ga ik gewoon weer de toerist uithangen. Ik ben er al twintig jaar niet geweest en er is zeker wat veranderd. Zelfs beter geworden in sommige opzichten.
Een raam op de goede plek
Ik weet dat er ook veel Spaanse vrouwen achter de ramen werken en ik ken er veel van uit Spanje. Ik vertrek veel zelfverzekerder en ik kan ook op veel meer hulp rekenen dan toen. Deze keer krijg ik een contract van een maand voor de nachtshift.
Het raam bevindt zich op een goede plek, in een straat waar geen ramen tegenover het mijne liggen. Zo is er ook niet die spanning die ik in Antwerpen heb gevoeld, met al die andere meisjes zo dicht om me heen.
Een warme Kerst
Het is december en ik werk dus met Kerst. Dit jaar is er veel toerisme. Ik heb een veel beter raam dan in België. Het heeft een goede etalage, een grote deur, ik zit er privé en heb een eigen badkamer. Het bevalt me. Twee ramen verderop werkt iemand die ik uit Spanje ken, ze is heel aardig.
In 10 min op de Wallen
Ik wil goed voorbereid beginnen en huur een appartement voor toeristen, voor mijn verblijf gedurende deze maand. Het is heel duur vergeleken met Spanje en Italië. Maar het is er fijn en mooi, en in mijn eentje heb ik er genoeg ruimte. Heel comfortabel!
Mijn vriendin leent me haar fiets en in tien minuten ben ik op de Wallen. Elke dag ga ik op de fiets, of het nu koud is of regent, net zoals de Nederlandse meisjes. Ik heb het allemaal goed geregeld, zodat alles soepel verloopt tijdens mijn verblijf.
Die ‘hoer’ komt er niet uit
Maar als ik voor het eerst weer achter de ramen sta, met mijn frutsels, pruiken attributen en in mijn ongemakkelijke kleren, komt de paniek weer boven. Al die mensen die langslopen! Ik voel me helemaal niet op mijn gemak. De ‘hoer’ die ik in mij draag, komt er niet natuurlijk uit. Het lukt me niet om te poseren voor het publiek.
Ik lijk een aseksuele, verschrikte vrouw, zonder líbido. Dus weer maak ik er een potje van. Weer werk ik voor een minimumbedrag, breng ik veel te lang met mijn klanten door en geef ze het complete menu. Op deze manier kom ik helemaal niet uit met mijn geld. Hoe ik het ook probeer, deze werkplek levert mij lang niet zoveel op als ze me hadden gezegd.
Ik moet volhouden
Maar aangezien zoveel Spaanse vrouwen dit al jarenlang doen, wil ik deze kans grijpen om achter het raam te werken. Want als het me deze keer lukt, heb ik een plek voor de winter, omdat ik de kou op straat niet meer trek. Bovendien is het steeds moeilijker om goede, mooie, legale en rendabele werkplekken te vinden. Veel plekken worden gesloten of gaan vanzelf ten onder.
Klanten vissen
De eerste dagen werk ik bijna niet. Dan organiseren een paar Spaanse kennissen een kerstdiner waar veel sekswerkers komen. Daar kom ik erachter hoe zij hun raamwerk voor toeristen uitvoeren. Ik ben verbaasd en verwonderd over hoe anders zij het aanpakken. Met mijn manier van werken verlies ik veel tijd, energie en geld. Binnen deze Spaanse en Zuid-Amerikaanse gemeenschap leer ik hoe ik met de juiste houding en vaardigheden klanten kan ´vissen´. En met voldoende sluwe trucs weet ik meer geld te innen voor elke afzonderlijke seksuele handeling die deel uitmaakt van het basispakket. Zo leer ik meer en sneller geld verdienen.
Van alle kanten stromen mannen toe
Kerst en oud en nieuw komen en ik heb in mijn leven als hoer, nog nooit zoveel klanten gezien. Van alle kanten stromen de mannen toe. Maar er is nog iets heel opvallends dat me onthutste. Dat is de enorme hoeveelheid jonge mannen die van onze diensten gebruik maakt, wel zo´n zeventig procent van onze clientèle. Ongelooflijk. Zoiets heb ik nog nooit gezien. Tijdens de feestdagen spaar ik zoveel geld bij elkaar, dat ik daarna naar Spanje kan om lekker uit te rusten van deze enorme ´veldslag´.
Ter ere van alle sekswerkers
Heel kort nog deze conclusie. Vandaag de dag zou ik, om mijn beroep als prostituee uit te voeren, de ramen niet meer willen ruilen voor welke andere plek dan ook. Ik werk al 34 jaar als hoer. Ik word binnenkort 49. Op 12 december 2018 vier ik mijn vijftigste verjaardag en mijn 35-jarig jubileum als hoer. En dan stop ik ermee.
DANK VOOR JULLIE AANDACHT.
Meer van Nayra? Lees hier haar vorige blog over haar schaamte en angsten achter het raam.
Filemon op de Wallen donderdag 21.00 bij BNNVARA op NPO 3