Een 3LAB-docu over ondersteunend personeel van de fameuze Toneelacademie Maastricht.

Het verschil kan eigenlijk niet groter zijn: de bruisende artistieke toneelschoolstudenten en de nuchtere mannen en vrouwen die als ondersteunend personeel op hun school werken. Op de Toneelacademie Maastricht kunnen zij echter niet zonder elkaar. Het personeel voorziet al vele generaties studenten van kleding, decors en uitkomen van hun dromen. Waar de studenten worden opgeleid hun beste 'ik' te zijn, zorgt het personeel voor het 'wij'-gevoel.

Als studente Anne van Helvoort vanwege geldnood als receptioniste op haar school gaat werken valt haar iets op. Ze komt erachter dat ze zich eigenlijk veel meer thuisvoelt tussen haar collega's van het ondersteunend personeel, dan tussen haar medestudenten. "Waar de meeste studenten zich uit de hoogte gedroegen, stonden de medewerkers juist nuchter in het leven."

Meer dan personeel
Tussen alle theaterdiva's in de dop speelt het personeel een belangrijke rol. Moon en haar man Jo (foto onder) bestieren al jaren de kantine en hebben een hoop voorbij zien komen. "Ik heb ook weleens een gevoel, dan hoef ik maar te kijken naar een student en dan denk ik ze schreeuwt om aandacht, om hulp, die zit met iets, en dan stap ik er ook op af", zegt Moon.

Tijden veranderen
Maar het is niet allemaal rozengeur en maneschijn. Het personeel ziet het werk en de mensen om zich heen veranderen. "Het werk wat je vroeger deed, is er eigenlijk niet meer. Als ik zie hoe studenten met materiaal omgaan, springen de tranen in mijn ogen", aldus Nick die studenten helpt met techniek rond hun voorstellingen.

Het personeel merkt dat studenten anno nu veel meer met zichzelf bezig zijn. Vroeger werden de namen van het personeel op posters vaak genoemd als dank en had het personeel echt het gevoel dat de shows ook van hen waren. Tegenwoordig gebeurt dat bijna nooit meer.

Door de ogen van het personeel
In deze prachtige documentaire van Anne van Helvoort, Remy Jesse Schepers en Karlijn Milder zien we de befaamde theaterschool door de ogen van het personeel. In een afstandelijker wordende wereld zijn zij een klein eilandje van gemoedelijkheid. Hoe zien zij hun studenten? Vinden ze hun werk nog wel leuk?