Wat is het CBRN?
- 4 minuten leestijd
De metro stopt, en er komt een chemische stof vrij. Aan Jamie de taak om iedereen te redden. Hoe doe je dat snel en veilig?
In
2014 werd het Nationaal Trainings-centrum CBRN in Vught geopend. Dat klinkt
serieus en dat is het ook. De afkorting CBRN staat voor Chemisch, Biologisch,
Radiologisch en Nucleair materiaal. Met deze gevaarlijke stoffen kan zowel per
ongeluk als expres iets misgaan.
Als er zoiets gebeurt, dan moet er voorzichtig en met de juiste voorkennis worden gehandeld. In drie gebouwen kan met tientallen verschillende scenario’s getraind worden door brandweer, politie, ambulancediensten, de krijgsmacht en alle andere hulpverlenende instanties.
Bijna alles kan
Bij
een CBRN-dreiging is het belangrijk te weten wie welke taak heeft. En dat kan
alleen door samen te trainen. Het terrein is 6 hectare groot en is geschikt
voor maximaal 75 personen. Het centrum is uniek in Europa!
Heel veel verschillende locaties zijn nagebootst. Er is zelfs een boerenschuur inclusief hennepkwekerij. Ook zijn er uitgebreide mogelijkheden om geur, kleur, nevel, rook en mist te creëren. Alles is uit de kast getrokken om zo realistisch mogelijk te kunnen trainen.
Het paradepaardje van het oefenterrein is toch wel het metrostation. Dit is volledig te verduisteren, 32 graden warmer te stoken dan buiten, en er kan zelfs gas worden ingezet om bijvoorbeeld een terroristische aanval te simuleren.
De CBRN respons eenheid
De Eenheid wordt ingeschakeld bij incidenten met gevaarlijke stoffen waar de brandweer geen raad mee weet. Zij identificeren gevaarlijke stoffen aan de hand van meetapparatuur en ruimen vervolgens het materiaal op. Over het algemeen worden twee mannen van de Eenheid naar een incident gestuurd.
Voor welke incidenten trainen ze daar eigenlijk? Je kunt denken aan dreigingen die te maken hebben met internationaal terrorisme, rampen op regionaal niveau zoals lekkende vaten bij een transport of illegale lozing en illegale productie van verdovende middelen, of huis-, tuin-, en keukenincidenten met reinigingsmiddelen.
Hoe sleep je iemand die gewond is weg?
Stel: in een vliegtuigcabine liggen enkele gewonden. Die moeten daar zo snel mogelijk weg, voordat het vliegtuig ontploft of ze stikken door de rook. Als reddingswerker moet je dan achter het slachtoffer gaan zitten en hem met beide armen onder zijn oksels vastpakken. Vervolgens leg je één arm van het slachtoffer voor zijn borst en houd je die met beide handen vast.
Kom van die trap af!
Stel je voor: je ziet geen hand voor ogen. Omdat het donker is of omdat je door de gevaarlijke dampen (denk aan blauwzuur, chloor of koolmonoxide) nauwelijks iets kunt onderscheiden. Dan moet je goed uitkijken waar je loopt. Nog lastiger wordt het als je een trap moet afdalen. Hoe doe je dat dan? Om te beginnen ga je achterstevoren naar beneden.
Ga je gewoon op de normale manier de trap af en kom je ten val, dan loop je het risico meters naar beneden te storten of hard achterover op je rug te vallen. Dus: je staat achterstevoren op de trap. Dan is het zaak telkens met je voet de volgende trede goed te onderzoeken. Pas als je zeker weet dat die veilig en stevig is, stap je omlaag. Je gaat achterstevoren naar beneden. Mocht je vallen, dan val je voorover en kun je jezelf met je armen opvangen.
Weinig lucht
Nadat hij had geleerd hoe je op een rampplek een trap afdaalt en hoe je de gewonden het beste kunt wegslepen, bezocht Jamie een laboratorium waar de gevonden stoffen worden onderzocht om te analyseren of ze gevaarlijk zijn. Toen was hij klaar voor het echte werk. Door kortsluiting is er brand ontstaan in de tunnel bij het metrostation. Het is er dus donker en bovendien is er veel rookontwikkeling. Een passagier bleek een gevaarlijke stof in potjes bij zich te hebben.
De metro is abrupt tot stilstand gekomen en daardoor zijn de potjes kapot gegaan. De gevaarlijke stof is nog aanwezig in de metro. Jamie moet twee keer naar binnen. Eerst om de situatie te beoordelen en eventuele gewonden mee naar buiten te nemen. Daarna met meetapparatuur om te onderzoeken welke giftige stoffen er nog aanwezig zijn. Bij beide acties is er grote tijdsdruk: een hulpverlener heeft dan maar zuurstof bij zich voor een paar minuten. Geen tijd te verliezen dus en concentratie is geboden!
Kijk hier het hele item nog een keer: