Marcella
Marcella
Britse serie uit het brein van de man achter The Bridge. Als dat nog niet genoeg reden is om deze te kijken, dan weet ik het ook niet meer.
Ik ga het gewoon zeggen: Er is een nieuwe Sarah Lund opgestaan! De trui van Mart Smeets is ingeruild voor een parka met bontkraag en in plaats van knäckebröd staat er elke ochtend bloedworst met witte bonen in tomatensaus op het menu, maar er is een nieuwe Sarah Lund opgestaan. Eindelijk weer een ietwat emotioneel beschadigde, twee-keer-kijken-knapperd met snuffelskills waar Sherlock Holmes gierend jaloers op zou zijn. Uit met die vlaggen! We hebben hier met z’n allen veel te lang op moeten wachten, dus dit mag gevierd worden. Dit móét gevierd worden. Driewerf hoera voor de nieuwe van ITV, Marcella.
Op een gegeven moment komen al die herhalingen van Coronation Street en Eastenders ook wel je neus uit
Het leven van Marcella Backland
Dan zeg je je baan op om fulltime voor je gezin te zorgen, gaat je
kerel er opeens vandoor. Mooi klote. Zit je dan, werkloos thuis. Op een
gegeven moment komen al die herhalingen van Coronation Street en
Eastenders ook wel je neus uit. Hoe lekker is het dan, als er opeens
wordt aangebeld en je oude werkgever op de stoep staat? Of je misschien
tijd hebt om naar wat foto’s te kijken? Foto’s van dooie mensen. Nou,
dat is best lekker. Je was namelijk detective en je was daar verdomde
goed in. Je besluit je badge weer op te spelden om af te rekenen met een
geest uit het verleden, nietsvermoedend dat dit besluit je leven
misschien alleen maar meer overhoop gaat gooien. Dat is in het kort het leven
van Marcella Backland en dat is dus best prima om naar te kijken.
The Bridge en Marcella zijn zusjes
Is Marcella de nieuwe The Killing?
Nee. We zijn enthousiast en verkeren in gelukzalige euforie, maar we
moeten wel realistisch blijven. Marcella is goed, Marcella is spannend
en Marcella smaakt naar meer, maar Marcella is geen The Killing. Het is
eerder de River
van 2016. Scandinavische beklemmendheid op Britse bodem. Op zich niet
verrassend als je bedenkt, dat het meesterbrein achter het Deens/Zweedse
The Bridge,
Hans Rosenfeldt, ook de geestelijk vader is van Marcella. Had River een
weergaloze Stellan Skarsgård, Marcella leunt vol op de ijzige Anna
Friel, die er op de één of andere manier vanaf aflevering één met je
sympathie vandoor gaat. Ze is 160 cm powervrouw, die niet te bedonderd
is om bij een geschil in de relationele sfeer de voortanden uit het
gebit van haar 30 cm grotere echtgenoot te timmeren. Ze vaart volledig
op haar onderbuik en deinst er niet voor terug om mensen, in haar
zoektocht naar de waarheid, tegen de haren in te strijken. Ze oogt vaak
hard en onverschillig, maar vanbinnen is het een orkaan van emoties.
Emoties die zo nu en dan zorgen voor meltdowns, die Tsjernobyl doen
lijken op een klein bedrijfsongevalletje. Het maakt haar net zo
interessant als labiele voorgangers als Sarah Lund, Saga, Carrie Mathison uit Homeland en de zus van Dexter. Om maar wat heerlijke emotionele wrakken de revue te laten passeren.
Meer hiervan
Het verhaal zit lekker in z’n plotwendingen, waardoor je meer dan
eens op het verkeerde been wordt gezet. Het kan irriteren dat er op het
einde nogal wat losse eindjes overblijven, maar ik zie dat alleen maar
als des te meer reden om Marcella op te laten draven voor een tweede
seizoen. Ik wil dat namelijk graag, een tweede seizoen. Een tweede
seizoen met wat antwoorden op nog openstaande vragen, maar vooral een
seizoen met heel veel meer Marcella. Geef het me. Geef het me nu!
- ITV (2016)
- De nieuwe Sarah Lund is opgestaan en doet haar gespeur op Engelse bodem
- 50 minuten per aflevering
Check ook FunX voor meer serienieuws.