Over precies een week verkiest het machtigste land ter wereld haar nieuwe leider. NPO3 blikt deze week terug op de campagne.

De Amerikaanse presidentsverkiezing is het grootste politieke spektakel ter wereld: geen enkele verkiezing ter wereld duurt langer, wordt meer geld aan uitgegeven en krijgt meer aandacht in de nieuwsmedia. De campagne van dit jaar is echter grootser en meeslepender dan alle andere hier voor. Volgende week wordt dit bizarre hoofdstuk uit de Amerikaanse geschiedenis afgesloten als de Amerikanen naar de stembus gaan. Ze kunnen kiezen uit Democraat Hillary Clinton en Republikein Donald Trump. NPO3 stoomt je klaar voor de verkiezingsdag.

Deel 1: Kiezen tussen twee kwaden

Nog nooit haatte het volk beide kandidaten
Haat en nijd horen bij de Amerikaanse verkiezingen. Andrew Jacksons vrouw stierf letterlijk van verdriet toen zij in 1828 van overspel werd beticht omdat de scheiding van haar eerste man nooit volledig was afgerond. John F. Kennedy moest in 1960 zweren dat hij als katholiek niet de paus, maar het Amerikaanse volk zou gehoorzamen. Maar dit steekt allemaal bleekjes af bij het moddergooien tussen Trump en Clinton. Dit was zo heftig dat er bij beiden meer mensen zijn die negatief over ze denken dan mensen met een positief gevoel. Deze situatie is uniek en veel Amerikanen hebben het gevoel dat hun stem niet voor de één is, maar vooral tegen de ander. Maar wie zijn die twee omstreden kandidaten?

Hillary Clinton: Frisse vrouwelijke wind, of meer van het gehate zelfde?
Ze is oud-Senator en was minister van Buitenlandse Zaken onder president Obama, maar Hillary Clinton is vooral de vrouw van ex-president Bill Clinton. Je kunt Amerika grofweg indelen in mensen die haar zien als een inspirerende, getalenteerde en sterke vrouw, en zij die haar bloed wel kunnen drinken. De Clintons zitten al jaren dichtbij de macht en worden hierdoor zowel vertrouwd als gewantrouwd. 

Vorig jaar mei hield Twan Huys in DWDD een mooie lezing over Hillary Clinton. Een must see waarin zowel de serieuze politica als het smeuïge familieverleden van de overspelige Bill wordt behandeld.  

Donald Trump: Ongepolijste revolutionair of een bedreiging voor het land
"Als Mexico zijn mensen stuurt, sturen zij niet hun beste. Ze brengen drugs, ze brengen criminaliteit, het zijn verkrachters." Met deze woorden startte zelfverklaard miljardair Donald J. Trump zijn campagne. Eerlijk gezegd vatten ze zijn kandidatuur ook mooi samen: Trump duidt een probleem door er keihard met gestrekt been op in te gaan. Er zijn weinig subgroepen die Trump het afgelopen jaar niet heeft beledigd. Tijdens het eerste gedeelte van zijn campagne ging hij zonder autocue op een podium staan om al improviserend over Amerika's problemen te praten. Trump raakt zowel terechte problemen aan als totale waanzin. Het is eigenlijk onmogelijk vast te stellen wat hij nou daadwerkelijk vindt.

Hij kaartte de verdorven geldstromen en corrupte politiek in Washington aan, verklaarde zich voorstander van sociale zekerheid (vloeken in de Republikeinse kerk) en stelde dat de oorlog in Irak illegaal, peperduur en vooral onnodig was. Anderzijds ook een trok hij de eerlijkheid van de verkiezingen in twijfel, fantaseert hij hardop over het afschaffen van de persvrijheid, flirt hij met racisten en toont hij de zelfbeheersing van een peuter.

Hieronder een interessant Nieuwsuur-item over Trumps strijd met de pers en de gevestigde orde:

Morgen: Deel 2: Een vreemd kiessysteem voor een vreemd land.