Kijkersvraag: Hoe komt de sperzieboon eigenlijk aan zijn gekke naam?

In Nederland is een AGV’tje vrij bekend. Met enige regelmaat wordt er gevarieerd tussen de verschillende producten op het bord. Een van de groenten die veelal daar te vinden is zijn de sperziebonen. Maar hoe komt dit bekende soort eigenlijk aan zijn gekke naam?

Het soort
Sperziebonen vallen onder de groentefamilie van de peulvruchten en worden ook wel slabonen of prinsessenbonen genoemd. Alhoewel in de volksmond de sperzieboon een meer gangbare term is. De sperzieboon is er ook in het geel, deze variant wordt ook wel honingboon of boterboon genoemd. Maar wij richten ons in dit artikel tot de bekende groene.

Folaat
De sperzieboon zit boordevol folaat (vitamine B11). Folaat helpt je dan ook bij de aanmaak van cellen en weefsels, waaronder rode en witte bloedcellen. Ook draagt het bij aan verschillende functies in de hersenen die betrokken zijn bij het leer- en concentratievermogen. Een tip: als je de sperziebonen kookt dan kan vrijwel al het folaat verloren gaan, bij stomen blijft het folaat behouden. Indien je denkt dat het rauw eten van sperziebonen dan een perfecte oplossing is heeft het mis. In rauwe peulvruchten komt namelijk de natuurlijke gifstof lectine voor. Door het koken verliest de lectine haar werking.

De naam
Nu we alweer wat meer weten over deze interessante groente, is het tijd om de Kijkersvraag te beantwoorden. Want hoe komt de sperzieboon aan zijn gekke naam? Volgens het Etymologisch Woordenboek van het Nederlands is ‘sperzie’ afkomstig van het woord ‘asperge’. Vroeger werden de sperziebonen net als asperges met gesmolten boter en nootmuskaat gegeten. Een paar eeuwen geleden werd de sperzieboon dan ook wel ‘aspergieboontjes’ genoemd. Grappig hé?

Bronnen: Voedingscentrum, NU.nl, AD, De Verse Verleiding

• Deel