Deze oud-officier werd opgeleid om de nucleaire knop in te drukken en maakt zich grote zorgen

Hij werd klaargestoomd om de nucleaire knop te bedienen, maar kreeg gewetenswroeging. Want hoe kan het systeem zo werken dat één man-de president van de VS- helemaal in zijn eentje kan beslissen tot een nucleaire aanval? Harold Hering, oud-luchtmachtoffcier stelde deze vraag en bezegelde daarmee zijn lot. Hij werd na jaren trouwe dienst ontslagen bij de Amerikaanse luchtmacht. Maar spijt heeft hij nooit gehad.

Nixon

Het zijn de jaren ‘70, de jaren van Nixon. De Koude Oorlog tussen Rusland en de VS bereikt zijn kookpunt. Een nucleair conflict tussen beide grootmachten is zeker niet ondenkbaar. Harold Hering is op dat moment officier bij de luchtmacht en doorloopt een zware training. Een training om het machtigste wapen ter wereld te mogen bedienen, het nucleaire arsenaal van de VS.

1 bom, 100 miljoen doden

Want een machtig wapen is het. Met één bom kun je 10, misschien wel 100 miljoen mensen doden. Hering: “Natuurlijk denk je daar over na, het is een enorme verantwoordelijkheid. Maar ik was er klaar voor. En tegelijkertijd hoop je dat het nooit gebeurt. Dat je nooit het bevel krijgt om een bom te lanceren.“

Gelukkig hoefde de oud-officier niet in zijn eentje het bevel uit te voeren als het zover zou komen.“ Het gaat niet om één rode knop. Het gaat om 2 sleutels die onafhankelijk van elkaar moeten worden omgedraaid. De verantwoordelijkheid ligt dus niet bij één persoon.”

Hoe weet je dat het bevel komt van een president die mentaal helemaal in orde is?

Die ene vraag: wie controleert de president?

Maar tijdens de training begint er iets te knagen bij Hering. Hij zit met een belangrijke vraag. Wie controleert de president eigenlijk?

Hij besluit deze vraag te stellen aan zijn superieuren en is onthutst door het antwoord.”De president beslist in zijn eentje tot het inzetten van een atoombom kreeg ik te horen. Hij kan anderen raadplegen, maar dat hoeft niet. Er zijn geen extra ‘checks en balances’.“

Nixon aan de fles

Geen extra controle op de president dus. Hering gelooft zijn oren niet.”Hoe weet je dan of het bevel komt van een president die geestelijk helemaal in balans is? Waar is de extra check? Dit is het meest destructieve dat een president kan doen, en er is geen enkele extra controle op. Bizar.”

Extra pikant detail is dat er op dat moment volop gespeculeerd wordt over de mentale toestand van president Nixon. Het Watergate schandaal groeit de president boven het hoofd. En met regelmaat zou hij naar de fles grijpen om de stress de baas te kunnen.

Dit is het meest destructieve dat een president kan doen, en er is geen enkele controle op.

Ontslag

Met Hering loopt het  overigens niet goed af na het stellen van deze gewetensvraag aan zijn leidinggevenden. Hij mag de training niet vervolgen en wordt ontslagen bij de luchtmacht. Toch heeft hij er nooit spijt van gehad dat hij deze vraag heeft opgeworpen. “Ik moest deze vraag stellen. Ook voor mijn collega’s. Ik kon niet anders.“

40 jaar later

Vier decennia later is er nog altijd niks aan het systeem veranderd: de president kan nog steeds helemaal in zijn eentje besluiten een atoombom te lanceren. En de bommen zijn alleen maar krachtiger geworden.

Hering:“Ik heb begrepen dat als je alle kernwapens ter wereld zou afvuren er niets meer van de mensheid overblijft. Dat klinkt toch totaal krankzinnig. En nog steeds kan 1 persoon-de president- hier in zijn eentje over beslissen, dat is toch bizar.Ik hoop maar dat hij verstandig handelt, maar ik ben er niet gerust op.”

• Deel