Cheima: ‘Veel mensen uit mijn Marokkaanse omgeving veroordelen mijn werk voor de camera’
- Artikel
- 30 okt 2024
- 5 minuten leestijd
Cheima (30) heeft een biculturele achtergrond, en werkt als presentatrice, model en actrice: "Mijn ouders keuren het af, maar ze steunen me wel. Ze zouden willen dat ik andere keuzes maak.”
In de commerciële modellenwereld draait het erom dat je past in het plaatje dat een bedrijf wil uitstralen, weet Cheima. En dat plaatje is de afgelopen jaren best wel veranderd. “Tegenwoordig zijn bedrijven veel bezig met inclusiviteit en diversiteit. Dit is iets waar ik op ben ingesprongen en wat ik als mijn kracht ben gaan zien. Ik ben een vrouw met een biculturele achtergrond, ik ben curvy en ik heb krullen. Dit maakt mij net iets anders.”
Wat maakt mij nou bijzonder?
Hoe ben je begonnen in dit werkveld?
“Als meisje van 13 jaar bewonderde ik vrouwen op televisie, maar ik zag eigenlijk weinig tot geen mensen die op mij lijken. Ik vond het moeilijk om te accepteren dat je alleen mooi wordt gevonden als je dun bent en stijl haar hebt, dus daar werd het eerste zaadje geplant.
Eerst heb ik nog als reisleider gewerkt, waar ik leerde presenteren en waardoor ik meer zelfvertrouwen kreeg. Daarna werkte ik vooral achter de schermen bij producties en redacties. Ik kwam alleen niet aan een baan na mijn afstuderen, omdat ik diep van binnen wist dat mijn passie niet achter de schermen was, maar ervoor. Ik vond het lastig om tegen de verwachtingen van mijn familie in te gaan en ik was mega onzeker. Wat maakt mij nou bijzonder?
Later werkte ik in een grote winkel, waar op een gegeven moment filmopnames waren. Er viel een presentator uit en ze hadden snel iemand anders nodig. Ik sprong in en kon ik laten zien wat ik kon. Kort daarna werd ik uitgenodigd voor een auditie, en vanaf dat moment begon mijn carrière te rollen.”
Voor wat voor rollen wordt je meestal gevraagd?
“Het is makkelijk om mezelf in een hokje te plaatsen. Het is een soort stempel waarmee ik mezelf verkoop. Wanneer ik bij een opdracht binnenkom en om me heen kijk, kan ik een soort checkbox afgaan: een Aziatische collega, een witte collega, en ik, de Marokkaanse met krullen. Het is een vreemde ervaring om mezelf zo te categoriseren. Professioneel gezien begrijp ik het en accepteer ik dat. Sterker nog, ik maak er gebruik van. Ik ben blij dat die verandering plaatsvindt en ik ben graag onderdeel van de oplossing.”
Er is nog een lange weg te gaan
Merk je een verandering in de vraag naar modellen met een biculturele achtergrond?
“Ja, absoluut. Ik ben blij dat de jonge Cheima nu meer herkenning zou hebben als ze televisie kijkt. Dat is fijn. Maar er is nog een lange weg te gaan.
Ik merk dat vrouwen van kleur vaak in stereotiepe representaties worden gecast. Ik word regelmatig gevraagd voor rollen als juf of arts, beroepen die iets bijdragen aan de samenleving. Dit zie ik ook bij presentatoren van kleur; zij moeten vaak een programma presenteren dat iets moet bijdragen. Maar ik wil ook gewoon ‘Ik hou van Holland’ presenteren als ik daar zin in heb, gewoon voor de lol. Dat is mijn doel.”
Ik wil ook gewoon ‘Ik hou van Holland’ presenteren als ik daar zin in heb
Ervaar je weerstand vanuit jouw omgeving?
“Ik heb Marokkaanse roots, en onze cultuur is verbonden met ons geloof. Veel mensen veroordelen mijn werk omdat het niet binnen het plaatje van cultuur en geloof zou passen. Ik krijg deze opmerkingen vooral van mijn eigen familie. Het heeft vaak te maken met hoe ik gekleed ben, dat vinden ze te revealing, of als ik bijvoorbeeld in een commercial te zien ben met een man die wat dichterbij komt.
Ik denk altijd twee of drie keer na voordat ik iets post. Ik weet wanneer mijn familie iets niet goed zal vinden. Maar ik heb van jongs af aan een statement gemaakt: ‘Dit is wat jullie moeten accepteren’. Ze weten wie ik ben, maar vinden wat ik doe soms nog steeds een beetje apart.”
En wat zou je zeggen tegen meiden met een familie die niet volledig achter het werk staat dat zij willen doen?
“Blijf trouw aan je eigen normen en waarden, zelfs als die botsen met wat je familie vindt. Model zijn betekent niet dat je altijd bloot op de foto moet staan. Op de set ben ik duidelijk in mijn grenzen: dit doe ik wel, dit doe ik niet. Je hebt veel zelf in de hand, dus laat je niet afschrikken.
Mijn passie is groter dan de afkeuring van mijn familie
Wat betreft je familie, iedereen zal altijd iets van je vinden. Verandering is moeilijk. Ik moet nog steeds veel battles met mijn familie aangaan om te doen wat ik wil. Het gaat niet alleen om hen, maar ook om de community om hen heen. Zij worden erop aangekeken. Mijn familie heeft er meer last van wat ik doe dan ikzelf. Daarom probeer ik respect te tonen voor hun gevoelens. Het is altijd een balans vinden. Mijn passie is groter dan de afkeuring van mijn familie. Ik heb veel respect voor ze, maar het is nog steeds mijn leven. Als ik 80 ben, ben ik degene die in de spiegel moet kijken en tegen mezelf moet zeggen dat ik alles heb gedaan om mijn leven te leven zoals ik dat wil.”