Elke week tikt Jochgem een review over een serie die je gezien móét hebben. Of eentje die je moet weren als de pest.

Iedereen weet, je moet niet kutten met meesterwerken. Michael Jackson's huzarenstukjes? Gewoon van afblijven met je 90’s alt-rock fikken! Nike Air Jordan I’s in neon geel met ‘n kobaltblauwe swoosh? Heb je de uitvinder van het hedendaags basketbal ooit in die kleuren over het laminaat zien vliegen? Nee? Kappen dan! Met dit in het achterhoofd was er naast euforie toch ook wel sprake van enige terughoudendheid en scepsis (Ja, ik kan al die emoties tegelijkertijd ervaren, ja.) toen FX aankondigde dat ze een serie ging maken van één van de vetste films uit de jaren negentig: Fargo. De gemoederen kwamen enigszins tot rust toen bleek dat de gebroeders Coen voor een aantal afleveringen zelf ook de pen op zouden pakken en dat Billy Bob Thornton zijn uitgewoonde kop ter beschikking had gesteld om van Fargo een serie te maken om de vingers bij af te likken.

Hysterie
Normaal gesproken begin ik pas hysterisch over series te schreeuwen als ik nagenoeg het hele seizoen gezien heb. Het zal niet de eerste keer zijn dat de boel na een meesterlijke start als een nachtkaars uitgaat, maar Fargo… Fargo? Damn, Fargo! Vanaf het eerste shot voel je ‘m. Het tempo, de rust, de muziek, de uiterst zorgvuldige manier waarop alles in beeld is gebracht en dan fietsen ze er ook nog eens een cast in waarvan de namen niet zouden misstaan op om het even welke filmposter. Het is een absolute vingerlikker, die zich met kinderlijk gemak nestelt tussen pareltjes als The Sopranos, Breaking Bad en The Wire. Ja, zeg ik gewoon.

Dan nog een stukje inhoud, want inhoud is belangrijk.
Billy Bob speelt Lorne Malvo, een lone wolf. Een drifter. Als hij en z’n opgekropte agressie voet zetten in het kleine stadje Bemidji in een winters Minnesota kan dat haast geen goeds tot gevolg hebben. Hij drukt z’n stempel op de gemeenschap en ook op het leven van lulletje rozenwater Lester Nygaard, die bij de lokale verzekeringsmaatschappij excelleert in het niet verkopen van verzekeringen. Laten we zeggen dat Lester door de bemoeienis van Malvo van de regen in de drup terechtkomt. Heerlijke ellende waar je maar geen genoeg van kunt krijgen.

- FX (2014)
- Fargo de film, maar dan compleet anders.
- 50 minuten per aflevering

Check ook FunX voor meer serienieuws.

---

Tijdens de levensbedreigende mannengriepgolf van 2007 keek Jochgem op zijn laatste krachten alle seizoenen van The Sopranos. Als het dan toch zijn tijd was om te gaan, dan niet voordat hij één van de beste series ooit keek. Manisch seriekijken bleek het juiste medicijn en de overlever nam zich voor om voortaan alles te kijken wat los en vast zit en dit te delen met de wereld. Dat doet hij vanaf nu ook hier op npo3.nl. Leuk!