Jeangu Macrooy over zijn favoriete lerares
- 4 minuten leestijd
Iedereen had wel een favoriete leraar op de middelbare school. Deze week vertelt zanger en songwriter Jeangu Macrooy over zijn schooltijd en favoriete lerares. ‘Zij heeft mij geleerd om mijn blik wijder te maken en open te staan voor dingen die ik niet ken.’
‘Volgens mij was ik een vrij brave leerling. Al kwam ik wel vaak te laat. Maar dat is niet zo gek, want school begon al om zeven uur ’s ochtends. Ik zat op school in Paramaribo, Suriname en vanwege de warmte moesten we wel zo vroeg beginnen. Niet alle lokalen hadden airco en tegen één uur ’s middags is het al zo warm dat het niet meer uit te houden was.
Jeangu en zijn tweelingbroer Xillan (waar hij een muzikaal duo mee vormde) op straat in Paramaribo
‘Ik wilde liever muziek maken’
Ik kon best goed leren en haalde prima cijfers. In het derde jaar van de mulo (onderbouw) kon je kiezen voor pakket A: met talen en economie, of pakket B: de bètavakken. In Suriname leeft het idee dat alleen de slimsten wiskunde, scheikunde en natuurkunde kozen. Ik wilde eigenlijk liever pakket A, maar omdat ik zo goed scoorde op de bètavakken koos ik toch pakket B. Maar niet omdat ik het zo leuk vond, ik wilde liever muziek maken.‘Tijdens huiswerk maken verruilden we de boeken voor gitaren’
Na de mulo ben ik vwo gaan doen. Daar mocht ik steeds meer mijn passie voor muziek uitoefenen. Maar ook wanneer we met vrienden bij elkaar kwamen om huiswerk te oefenen, werden de boeken halverwege ingeruild voor gitaren en gingen we liedjes schrijven. Uiteindelijk was dat geen probleem, want het laatste jaar van het vwo combineerde ik met een voorbereidend jaar voor het conservatorium.
Verschillende culturen
Toen ik naar het conservatorium ging kwam ik op een school met allemaal gelijkgestemden. Ik zat bij de eerste lichting van het conservatorium in Paramaribo en zat in de klas met muzikanten die iets ouder waren dan ik en die ik altijd had bewonderd. Een inspirerende ervaring. Iedereen was heel eager om te leren, wat mij ook enorm motiveerde. In Suriname zijn veel verschillende culturen, o.a. uit India, Afrika, Indonesië, China. Al die culturen kwamen op het conservatorium bij elkaar, waardoor ik op zoveel manieren werd geprikkeld en geïnspireerd. Ik luisterde voornamelijk naar Amerikaanse artiesten, maar hier werd ik bewust gemaakt van hoe rijk alle culturen zijn.‘Ze haalde me uit mijn comfortzone’
Mijn favoriete lerares was Alida Neslo. Zij gaf bewegingsleer, een vak waarin je als artiest leert hoe je je lichaam kan gebruiken op het podium. Door haar ben ik echt gegroeid als performer. Ze haalde me uit mijn comfortzone en prikkelde me om verder te kijken dan mijn neus lang is. Ze maakte mijn blik wijder en liet me open staan voor dingen die ik niet ken. Zo haalde ze ooit een Indiase dansinstructeur erbij tijdens een les. In mijn vorming als artiest heeft zij me erg geholpen. Toen bekend werd dat ik het Songfestival mocht doen heeft het AD een reportage gemaakt in Suriname, daar zat zij ook in. Ze eindigde met de woorden: ‘Lieve Jeangu, vergeet alles wat je hebt geleerd en luister naar je hart’. Dat is precies waarom ik van haar hou als docent.‘Leraren die plezier hebben in het lesgeven maken leren zoveel leuker’
De energie van een docent is heel belangrijk. Als er aan het begin van het schooljaar een nieuwe docent binnenkomt en je merkt aan alles dat hij of zij zenuwachtig is maak je daar als tiener soms misbruik van. Die hebben direct door hoe ze je kunnen bespelen. Leraren bij wie de klas nooit een chaos was waren mensen met wie je kan levelen. Zij hadden een natuurlijk overwicht zonder autoritair te zijn. Leraren die plezier hebben in het lesgeven en iets écht kunnen overbrengen maken het leren zoveel leuker.’