Eva ging ruim 300 meter de hoogte in om een zendmast schoon te spuiten. Als je hoogtevrees hebt, moet je even wegklikken!

De Gerbrandytoren (ook wel bekend als de toren van Lopik ín IJsselstein) is met 367 meter de hoogste constructie die we in Nederland hebben. Hij wordt gebruikt om FM-radio golven en televisiesignalen uit te zenden. De toren bestaat uit een betonnen gedeelte van ongeveer honderd meter met daar bovenop een stalen buismast.

Deze buismast zit niet vastgeschroefd aan de betonnen toren maar wordt stevig rechtop gehouden door 12 tuidraden! Deze zitten vast aan de mast op 155, 226, 297 en 350 meter hoogte en dat aan drie zijden van de toren. Op de grond zijn de tuidraden verankerd aan betonnen blokken van ongeveer 1000 ton. Zo'n megaconstructie moet natuurlijk onderhouden worden, maar hoe gaat dat? Lees maar even mee...

Fluitje van een cent?

Het schoonmaken, schilderen en onderhoud van zo’n hoge toren is dan ook geen simpel klusje. Hier worden specialisten voor ingehuurd die het gewend zijn om op zulke hoogte te werken.

De heren van VolkerWessels zijn de enige die onderhoud mogen en kúnnen plegen aan deze en vier andere tv-torens in Nederland. Alle werknemers zijn ervaren klimmers met de hoogst haalbare trainingen voor werken en redden op hoogte en in extreme omstandigheden. Het onderhoud van de tuien en de toren doen ze eens in de 7 jaar. 

De toren schoonmaken en onderhouden is geen kwestie van naar boven en boenen maar. Het is een gevaarlijke klus, waar je goede voorbereidingen voor moet treffen. Voordat je naar boven mag om het nodige kluswerk te verrichten is het belangrijk om goed af te stemmen wie wat precies doet. Op de grond vindt elke werkdag daarom eerst een briefing plaats: Wat gaat er die dag gebeuren? Wie is waar verantwoordelijk voor? En wat zijn de veiligheidsmaatregelen?

Een likje verf

Op de eerste werkdag wordt vanaf de grond begonnen. Een hijskraan zet de tuikist op de tuidraad. Daarna is er een hele dag nodig om de kist veilig aan de lier te bevestigen. De volgende dag stappen ze boven in een tuikist om aan de slag te gaan met het schilderen van één van de draden. Het schilderen van één tuidraad duurt normaal gesproken een hele dag. De tuikist weegt inclusief personen en materieel ongeveer 400 kilo. Dit gewicht mag ook niet minder zijn omdat de kist dan niet meer lekker in de tui hangt. Dus als de kist zonder personen rijdt, wordt deze ook verzwaard met stalen blokken. Je kan je voorstellen dat je geen rondzwaaiende tuikist wil op 300 meter hoogte...

Schoonspuiten

De tweede is het schoonspuiten van de buismast. Als de tuikist boven aankomt – bij het balkon op 300 meter hoogte – moeten de schilders nog veilig uit de kist naar het balkon. De tuikist wordt dan met de lier van de tuidraad getild waarna ze hem langzaam laten zakken naar een ondergelegen platform. Nú is de lier vrij om een water-tank-constructie van 1500 kilo naar boven te tillen.

Deze watertank hangt vervolgens ter hoogte van de schilders op ongeveer 20 meter afstand van de toren. Één van de schilders krijgt de opdracht op de ‘de lier te vangen’. Een zwaar klusje waarbij hij zich moet afzetten tegen de toren om hangend in de touwen de watertank te bereiken. Op de watertank moet de dieselmotor worden aangezet die voor de waterdruk gaan zorgen. Ook pakt hij de hogedrukspuiten die aan de constructie hangen. Terug bij de toren is het dan een kwestie van spuiten.

Ohja, er zit natuurlijk geen wc in de tuikist, dus hoe ze dat dan doen…