#4 Mijn eerste keer | Dagboek van een sekswerker
- 5 minuten leestijd
Elke week geeft sekswerker Nayra je een kijkje in haar leven. Zij werkt op de Wallen en dit is haar verhaal.
Het moet ergens in 2003 geweest zijn. In ieder geval is de euro al ingevoerd, als ik me voor het eerst achter een raam installeer om te gaan ‘werken’.
Werkgebied
Ik heb de laatste jaren in Spanje gewerkt, als de peseta er nog net is, en ik mijn laatste lires heb verdiend in Italië. (Zo heb ik goed Italiaans leren spreken, wat heel makkelijk is voor mij). Ik werk via advertenties in de krant, op straat, in de goede buurten van kleinere steden en op de eilanden.
Besloten seksfeesten
Mijn route loopt langs de lijnen van de zomer: ik bevind me waar het mooi weer is. In de koude winters ga ik naar privéadressen van klanten of naar één of ander hotel. Ook verhuur ik me als gezelschapsdame bij shows, stripteases, vrijgezellenfeesten of besloten feesten, die met seks eindigen. Je kan je vast voorstellen wat een rotzooi dat allemaal is.
Zoet als honing
Ik heb er altijd goed uitgezien, extravert, met een mooi gezichtje en een glimlach zo zoet als honing – dat zegt mijn vriend tenminste, de enige vaste vriend die ik in mijn leven heb gehad. Ik ben altijd heel veeleisend geweest als het op mannen aankomt. Er is daarna nooit meer iemand gekomen die de testen heeft doorstaan waaraan ik ze onderwerp, voor ik ze mijn ‘Ja, ik wil’ kan geven.
Nieuwe trend in sekswerk
Het internet komt op, heel krachtig en succesvol. Net toen ook de euro zich over heel Europa heeft verspreid. Het is de nieuwste trend in het sekswerk. Ik leef in de geboorte van dit nieuwe virtuele tijdperk, met al zijn technologische mogelijkheden. Een complete revolutie.
Debuut achter de ramen
In die tijd beleef ik mijn debuut achter de ramen. Het is niet in Amsterdam, maar in Antwerpen. Een Boliviaanse vriendin van me, die ik in 1999 in Madrid heb leren kennen, is er een jaar eerder gaan werken. Zij heeft twee weken vakantie genomen en als je een vast raam hebt, dat je niet kwijt wil raken, moet je de huur doorbetalen of iemand vragen je plek voor zolang in te nemen. Dus vandaar dat mijn vriendin me voorstelt om haar werk tijdelijk over te nemen; er zijn genoeg klanten en het verdient goed, zegt ze. En ik denk: als ik overal al heb kunnen werken, waarom dan niet achter een raam? Het zou stom zijn daar moeilijk over te doen.
Alleen en een onbekende taal
Mijn vriendin ontvangt me, installeert me en stelt me voor aan de eigenares van het raam. Die spreekt Frans, en daardoor kan ik me verstaanbaar maken, beter dan in het Engels, want dat spreek ik helemaal niet. De volgende dag gaat mijn vriendin op vakantie en ik blijf voor het eerst alleen op een plek waar niemand Spaans of Italiaans spreekt. Omringd door een taal die wel Chinees lijkt voor me. Gelukkig zijn er een paar Zuid-Amerikaanse meisjes die ik nog uit Spanje en Italië ken, die ik om hulp kan vragen als ik die nodig heb.
Luxe lingerie
Ik heb wat luxe lingerie bij me, die ik altijd alleen maar heb gebruikt als callgirl. Erg mooi, maar nogal opzichtig en lastig om snel aan en uit te trekken. Ik kom er al snel achter dat dit niet echt de kleding is om achter het raam te dragen.
Achter het raam
Daar zit ik dan: Ik, die zo gewend is aan mijn vrijheid op straat of de veiligheid van een besloten appartement. Waar ik gewoon mijn eigen taal kan spreken of anders Italiaans. Opeens zie ik mezelf hier in een smal steegje, omgeven door ramen waar overal meisjes achter zitten, hutjemutje op elkaar. Vanaf de grond gaan er vier treden naar mijn raam.
Pruiken en haarstukjes
Ik draag veel pruiken en haarstukjes, omdat ik mijn werk niet graag doe met mijn eigen haar. Ik zet dus vanalles op mijn hoofd. Ze hadden me moeten filmen in die tijd, met al die volkomen misplaatste lelijke frutsels op mijn hoofd. Met die ontzettend onhandige pruiken. En dat op vijf vierkante meter. Achter een raam dat me gigantisch groot maakt, vooral omdat ik 1.80 meter ben, en daar dan ook nog op hakken sta. Ik kan het zelf amper geloven. Ik herinner me nog dat het eerste wat ik dacht toen ik daar ging staan, was: ‘En nu nog veertien dagen.’
Antwerpen
Volgende week vertelt Nayra over haar schaamte en angsten achter het raam.
Meer van Nayra? Lees hier haar vorige blog over de meisjes op de Wallen, haar verwondering en verlangen.
Filemon op de Wallen donderdag 21:00 bij BNNVARA op NPO3!