Kijkersvraag: Wat is er Belgisch aan Belgische chocolade?

De Keuringsdienst zoekt voor Sibrand uit wat er nou eigenlijk Belgisch is aan Belgische chocolade.

In Nederland houden we van chocolade. Bij ons gaat er per jaar per persoon bijna vijf kilo doorheen. Maar in België eten ze zelfs 2 keer zo veel. Logisch dus dat ze een eigen soort chocolade hebben: ‘Belgische chocolade.’ Maar wat is er nou eigenlijk Belgisch aan die chocola? 

Om te beginnen: ‘Belgische chocolade’ is geen beschermde productnaam, al wordt hier door Belgische chocolatiers wel al jaren voor gepleit. In principe mag dus iedere producent zijn chocolade ‘Belgisch’ noemen.

Als je het op het etiket ziet staan, verwijst het vaak naar het land van productie. Belgen staan op nummer twee op de wereldranglijst voor chocolade export, ze hebben maar liefst 11% van de wereldwijde chocolade-handel in handen. Een groot deel (1/5) van die Belgische chocolade wordt naar Nederland verscheept. Dat is per jaar iets meer dan 101 duizend ton.

Is de productie van die 11% dan speciaal? Over het algemeen malen de Belgen hun cacaobonen fijner dan chocolatiers buiten dat land. Ook is het cacaodeel in Belgische chocolade vaak (ruim) hoger dan de minimum wettelijke voorschriften. Maar aan de cacao is niets bijzonders. Als je cacaobonen op de juiste manier bewerkt en fijnmaalt krijg je cacaomassa. Cacaomassa wordt geperst, het vet dat er uitgeperst wordt is cacaoboter, de rest is cacaopoeder. Beiden zijn nodig om chocolade te maken, of dat nou Belgische is of een ander soort.

Wat Belgische chocolade écht onderscheidt van de (cacao)massa is dat in België veel chocolatiers 100% cacaoboter als het vet-element in hun chocolade gebruiken. In Europa is het wettelijk toegestaan tot 5% andere plantaardige vetten in je chocoladeproduct te gebruiken. Die zijn goedkoper en dat maakt het een hele aantrekkelijke optie. Veel van de originele Belgische chocolatiers doen daar niet aan mee. En daar adverteren ze maar wat graag mee. 

Geschreven door Cilia Hulspas

• Deel