Ik heb een nieuw gezin! Ik woon nu al zo’n 2,5 week in het huis van Francesca en haar geadopteerde zoontje Carlos.

Het voelt hier zo veel beter dan bij de vorige familie. Ik woon in Colonna, een klein dorp op een berg dat bij de gemeente Rome hoort. Mijn kamer heeft een balkon met waanzinnig uitzicht. Vooral ’s avonds geniet ik van de mooie lichten in de verte. 

Mijn familie bestaat uit een alleenstaande moeder en haar geadopteerde zoontje Carlos. Carlos ziet mij echt als grote zus, super schattig. Het enige wat tegenzit hier in Colonna is corona en de maatregelen eromheen. Ik merkte het voor het eerst toen ik een uitje had en ik bij thuiskomst in een discussie met Francesca terechtkwam. Ze was bang dat ik corona mee het huis in zou brengen. Ik snap dat nu ontzettend goed. Ze zit namelijk in de risicogroep en kan heel erg ziek worden van het virus. 

Sinds ons gesprek over de gevaren van corona vind ik het ook spannender om af te spreken met andere au pairs of vrienden. Francesca’s zorgen spoken de hele tijd door mijn hoofd: “De ouders van Carlos zijn beide overleden en ik zit ook in een gevarenzone. Ik kan heel erg ziek worden en dan is er niemand meer om voor Carlos te zorgen.” Ik krijg dit gewoon niet uit mijn hoofd en ik heb niet het gevoel dat ik mijn angst om nu nog leuke dingen te doen kan uitspreken in huis. Ik heb mijn handen vol aan de lieve maar ontzettend drukke Carlos. Als ik in mijn vrije tijd naar Trastevere ga dan doe ik dat met stress en angst door wat Francesca tegen me heeft gezegd. Ze wil dat ik plezier heb als ik weg mag, maar helaas blijven haar woorden in mijn hoofd zitten. 

Ik vind het erg moeilijk...