Rome heeft mij de eerste weken een prettig gevoel gegeven. Ik heb mij nog geen enkele keer onveilig gevoeld in deze stad.

Mijn familie is een fijn gezin, waarbij ik me direct thuis voelde. Het enige wat ik lastig vind is het vinden van een balans tussen werken en relaxen. Naar mijn mening is het normaal om klusjes te doen in het huis, maar moet je tijd hebben om te genieten van je avontuur. Daarom heb ik besloten om wekelijks met mijn host moeder mee te rijden naar haar werk in Ponte Milvio. 

Ik kan natuurlijk ook naar de stad zonder met mijn host moeder mee te rijden, alleen woon ik in het noorden van Rome. Om van hier naar het centrum te komen moet je wel 1,5 uur in de bus zitten. Bovendien is het vanwege corona niet handig om met het openbaar vervoer te gaan. Elke week kom ik rond 08:30 bij het werk van mijn host moeder aan. Vanuit daar loop ik 30 minuutjes naar Flaminio, een metrostation. Tijdens het lopen luister ik standaard twee podcasts (‘ff relativeren’ en ‘Leef je mooiste leven’). Hierdoor wordt het lopen leuk en vliegt de tijd voorbij. Eenmaal aangekomen bij het station pak ik de metro naar verschillende plekken in Rome stad. Mijn lievelingsstation is Spang. In dit bruisende deel van de stad zijn namelijk de meeste winkels. 

Maar winkels bekijken is niet het enige wat ik doe. Zo ging ik een keer in mijn eentje met de metro naar station Lapento om het Vaticaan te bezoeken. Ik ben zelf niet gelovig, maar vind kerken interessant om te bekijken. Ook vind ik dat Vaticaanstad iets mysterieus heeft. Ik wilde graag een mooie foto maken van mijzelf met de St. Peterskerk op de achtergrond, dus ik ging op zoek naar iemand om me daarmee te helpen. 

Na een tijdje rond te hebben gedwaald op het Vaticaanplein kwam er een meisje naar me toe gelopen. Zij had toevallig dezelfde vraag als ik: of ik een foto van haar kon maken. Ze bleek influencer te zijn. Ze was 30 jaar, advocaat van beroep en woont in een duur appartement in Moskou. We maakten foto’s van elkaar en besloten om samen de kerk in te gaan. We wilden hem zelfs samen beklimmen. Ze had geen cash bij zich, dus ik had voor haar voorgeschoten. Om me te bedanken heeft ze me op een luxe lunch getrakteerd. 

Ik liet haar allerlei leuke plekjes zien in Rome en zij nam mij mee naar een de winkels. Ik merkte dat ze erg materialistisch en een liefhebber van dure spullen was. Het verbaasde me dan ook niets dat we naar een soort P.C. Hooftstraat gingen. De vrouw kocht nieuwe schoenen en we gingen langs bij Chanel voor een glas champagne. Ze vertelde me dat ze verliefd was op een rijke man in Nice en dat haar Russische familie veel macht en bezittingen heeft in Moskou. Het was een bijzondere ervaring. Uiteindelijk was ze ineens verdwenen: ze moest werken voor haar advocatenkantoor. Ik bleef achter met tien parfumtesters uit allerlei dure winkels en was tevreden.