En het komt aan het eind van dit jaar naar Nederland.

Een Chinees spel dat zó verslavend is dat jongeren onder de achttien jaar het maar twee uur per dag mogen spelen komt eind dit jaar naar Nederland. De game Honour of Kings voor op je telefoon was in China al even uit én groot in het nieuws, omdat het te verslavend zou zijn. Waarom kunnen jongeren maar niet stoppen met spelen?

Wat doen spelers bij Honour of Kings?

Het idee is simpel en daarom ook zo toegankelijk, zegt gamejournalist Merijn de Boer: je strijdt met teams in een arena met superhelden tegen anderen. Voor je eigen superheld kun je nieuwe kleding kopen, wapens uitzoeken tatoeages nemen. Allemaal tegen betaling van virtueel en echt geld.

Een bètaversie van de game is overigens in Europa al te downloaden onder de testnaam Strike of Kings.

Gokken, sparen, vluchten

"Honour of Kings is sparen, gokken en vooral: vluchten uit je eigen leven", zegt gamejournalist Merijn de Boer. Dat zorgt er volgens hem onder andere voor dat er veel mensen verslaafd raken aan het spel. Meer dan 200 miljoen gebruikers hebben het al op hun telefoon staan, de meesten komen uit China.

"Doordat je je personage kunt customizen - je kunt bijvoorbeeld uren scrollen voor een nieuwe wapenuitrusting - gaan mensen zich echt hechten aan hun karakter", legt De Boer uit. Dat je ook nog eens in teams met je vrienden speelt, zorgt ervoor dat je continu op je telefoon wilt kijken of er nog wat te spelen valt, zegt De Boer: "Altijd en overal kunnen spelen maakt de drempel erg laag."

Maar daarin is het spel niet uniek, er zijn genoeg telefoonspelletjes waar mensen niet verslaafd aan raken. Volgens Herm Kisjes, gameverslavingstherapeut, is het de opeenstapeling van "verslavende elementen".

Zoals het feit dat het spel op je telefoon staat en je het overal mee naartoe kunt nemen. "Zo kun je er veel moeilijker mee stoppen dan bijvoorbeeld World of Warcraft en op school of werk op nog even op je telefoon spieken."

Om mensen een game telkens maar weer te laten spelen moet er volgens Kisjes bovenal "een vernuftig beloningssysteem" in zitten. "Je wilt waardering van kleine successen terugzien, bijvoorbeeld in nieuwe outfits. Dat is ook helemaal niet gek, want als speler spiegel je je aan het spel. In het echte leven wil je ook laten zien dat je bijvoorbeeld een goede baan hebt. Als je wat onzeker bent kan dat gevoel sterker aanwezig zijn, dan haal je meer voldoening uit uit zo'n spel."

Bij games als Honour of Kings krijgen spelers veel korte, snelle prikkels, zoals pushberichten dat er nieuwe kapsels beschikbaar zijn. Dat is eigenlijk vergelijkbaar met sociale media (en verslavingen daaraan), zegt De Boer. Het werkt volgens hem hetzelfde als bij de drang om continu Instagram en Facebook te openen. Zijn er al nieuwe foto's? Mis ik iets van mijn vrienden?

Volgens De Boer zijn er de afgelopen paar jaar veel meer vergelijkbare games bijgekomen. "Die hebben namelijk een goed en makkelijk verdienmodel voor de gamemaker. De games worden gratis aangeboden, maar voor alle leuke extra's moet je wachten, of betalen. Vrij kale spellen die niet duur zijn om te maken worden door die extra's toch interessant voor spelers."

Dat een spel vrij basic is betekent niet dat het niet mooi kan zijn, zegt Tony van Rooij van het Trimbos. Hij geeft voorlichting over gameverslavingen. "Mensen pikken het niet meer dat een spel er niet uitziet." Honour of Kings is volgens hem een van de eerste spellen die echt gelikter is dan eerdere mobiele games.

Waarom dit specifieke spel nou een gamelimiet heeft en andere niet? "Het zou goed kunnen dat de makers de Chinese overheid voor wilden zijn", zegt Van Rooij. "In China worden zulke spellen namelijk gezien als digitale heroïne en is er veel strengere controle op internet. De makers laten zo zien dat ze hun verantwoordelijkheid nemen."