A Man Called Otto
A Man Called Otto
A Man Called Otto vertelt het verhaal van Otto Anderson (Tom Hanks), een norse weduwnaar met vastgeroeste gewoonten. Wanneer er een jong gezin naast hem komt wonen, krijgt hij te maken met de goedgebekte en hoogzwangere Marisol.
Otto (gespeeld door de geliefde Tom Hanks) moet met pensioen, in zijn straat wordt een appartementencomplex gebouwd en als klap op de vuurpijl komt er een gezin met jonge kinderen tegenover hem wonen. De chagrijnige Otto houdt niet van verandering, maar helaas blijft de wereld om hem heen dit wel steeds doen. A man called Otto is een tragikomedie over een chagrijnige oude man die de zin in het leven weer terug moet vinden.
Als je de voor een Oscar genomineerde “A Man Called Ove” al hebt gezien, weet je dat Otto niet altijd zo onuitstaanbaar is geweest. Met flashbacks laten regisseur Marc Foster en scenarioschrijver David Magee ons zien dat hij al sinds jongs af aan sociaal onhandig was, maar in ieder geval aardig en benaderbaar. De jonge Otto had interesse in techniek. Zijn leven veranderde toen hij per ongeluk de dromerige Sonya ontmoette, die later zijn vrouw werd en onlangs overleed.
Net als in ‘A Man Called Ove” kan Otto niet wachten om weer bij zijn vrouw te zijn. Toch lukt het de weduwnaar keer op keer niet om een einde aan zijn leven te maken. De belangrijkste onderbrekers van zijn zelfmoordpogingen zijn de nieuwe buren: het gelukkig-met-kinderen-stel Marisol en Tommy, die vaak kleine gunsten vragen aan de chagrijnige Otto. Ook zijn er anderenin de buurt, zoals vriendelijke transgender tiener Malcolm die door zijn vader uit huis is gegooid, de door fitness geobsedeerde Jimmy, Otto’s oude vriend Rueben en zijn vrouw Anita, die niet langer op hartelijke voet staat met Otto. En laten we vooral een zwerfkat niet vergeten, waar niemand van weet wat ze er mee aan moeten.
Geen van de personen in dit verhaal lijken de hints van Otto te begrijpen. In plaats daarvan behandelen alle personages Otto gezamenlijk met geduld en acceptatie, alsof hij niet opzettelijk onbeleefd tegen hen is bij elke kans die hij krijgt. Het is bijvoorbeeld een raadsel waarom Otto’s collega’s de moeite nemen om een pensioenfeestje voor hem te geven als dit zeker niet gewaardeerd zal worden, of waarom Marisol er voortdurend op staat te proberen de goede kant van hem naar boven te halen wanneer Otto beledigend al haar oprechte pogingen afslaat.
Toch slaagt het verhaal erin om de kijkers de goede kant van Otto te laten zien. Ten eerste wordt hij een lokale held wanneer hij onbewust iemands leven redt in het bijzijn van een groep onbehulpzame mensen die te veel bezig zijn met hun telefoons. Later verzamelt hij extra goodwill wanneer hij Malcolm in huis neemt en bouwt hij langzaam een vriendschap op met Marisol, waarmee Otto’s voorheen lieve zelf de kans krijgt om weer op te duiken.
De 126 minuten durende film benadrukt het belang van vriendschap en een gedeeld gevoel van verbondenheid dat Otto dwingt om te blijven leven. Otto zien worstelen met momenten van hopeloosheid en zelftwijfel zal je soms een traan doen laten. Maar alle tranen zijn het echter waard. Al met al voelt de film als een warme knuffel van een dierbare vriend.
Cijfer: 7,5