Ultrazoet Barbie versus Nolans zware Oppenheimer: ‘Barbenheimer’ is deze zomer dé strijd der bioscooptitanen. Niet per se met maar één winnaar, want waarom kijk je ze niet allebei? Maar verdient de verfilming van de geliefde, maar wellicht achterhaalde Barbiepop de hype wel?

Door: Loeke de Waal

We kunnen er geen doekjes om winden, want het antwoord is een volmondig “ja”. Áls je bereid bent met regisseur Greta Gerwig en haar sterrencast van de Barbieroze glijbaan af te roetsjen in het absurde Barbieland van plastic en gebakken lucht. Waar de bewoners douchen zonder water, geen trap nodig hebben, auto’s niet per se bestuurd hoeven te worden en Ryan Gosling twee zonnebrillen over elkaar draagt.

Revolutionaire uitvinding?

Volgens moederbedrijf Mattel, en in de film verteller Helen Mirren, was Barbie de eerste pop die géén baby was en meisjes en kinderen daarmee een wereld liet zien voorbij alleen het moederschap. Een Barbiepiloot, -chirurg, -nobelprijswinnaar en -president. Seksisme opgelost, toch? Dat vinden de Barbies in de film zelf in ieder geval wel.

Maar in de trailer beloofde Gerwig al dat het een film zou zijn voor Barbie-lovers én Barbie-haters. Want Barbie is toch helemaal niet zo’n feministisch icoon? Juist de ultieme bimbo, die een onrealistische schoonheidsstandaard creëerde en menig meisje een complex aanpraatte.

Niet zomaar een poppenfilm

Barbie verdeelt het publiek nog altijd. Dé discussie rondom de film is al maanden of Barbie anno 2023 een feministische film zou worden en of dat überhaupt kan. Een discussie die blijkbaar al jaren teruggaat. Want in Margot Robbies eerste meeting in 2018 met moederbedrijf Mattel sprak ze de CEO al streng toe dat zij en Greta Gerwig de Barbie-legacy zouden eren, maar ook ‘bepaalde dingen’ in het Barbie-verhaal moesten aankaarten, omdat anders iemand anders dat wel zou doen. Zo maken ze in ieder geval nog deel uit van het gesprek! En hoe.

Ja, de fluoriserend Barbieroze verfvoorraad ging tijdens de opnames wereldwijd op (geen grap). Dus, alles kleurt roze, roze, roze en nóg eens roze. Maar Barbie is een medicijn verstopt in een mega suikerspin, want de film zit vol subtiele en minder subtiele kritiek op het leven van de hedendaagse, echte mens.

Barbieland vs de Echte Wereld

“Stereotype Barbie” (Margot Robbie) krijgt namelijk ineens met existentiële vraagstukken, schaamte, platvoeten en cellulitis te kampen. Om erachter te komen wat er aan de hand is, moet ze de ‘Echte Wereld’ in. De onze. Waar ze samen met Ken (Ryan Gosling), die tot dan toe vooral een accessoire is in Barbie’s wereld, op zoek gaat naar zichzelf.

Wat de film precies wil zeggen, zullen we niet spoilen. De makers hebben zo hun best gedaan het plot te beschermen, dat wij dat niet in één keer zullen onthullen. Bovendien is het leuker er zo open mogelijk in te gaan. Maar plastic is fantastic en vooral ontzettend fun. Met een gezonde dosis zelfspot is Barbie een film van ongekende toewijding en - zelfs - nostalgie.

Tuurlijk, het is niet perfect. Sommige verhaallijnen zijn onnodig, niet álle grappen landen en in een enkele afslag schieten ze wat uit de bocht, maar als deze film je geen onsje extra levenslust geeft, dan weten wij het ook niet meer. Barbie is een film om bij te lachen, een beetje van te huilen en, als je wil, het leven te overpeinzen. Met recht één van dé zomerfilms van het jaar.

• Cijfer: 8.5
• Comedy
• Duur: 1u 54min
• Regie: Greta Gerwig
• Cast: Margot Robbie, Ryan Gosling, Simu Liu, America Ferrera, Issa Rae, Will Ferrell, Kate McKinnon en meer

• Deel