Mini-docu over de donkere krochten van 't internet. Een kijkje in werelden waar je het bestaan niet van wist.

Dark Net. Niet de zoveelste futuristische politiefilm met een compleet onverstaanbare Sylvester Stallone in de hoofdrol, maar een reeks mini-documentaires uit de koker van Showtime. Scheen de zender een tijd terug met documaker Morgan Spurlock (Supersize Me) nog wat licht op de duivelse zeven zonden, dit keer dalen ze met een zaklamp af in de diepe donkere krochten van het internet.

Persoonlijk zit ik dus eigenlijk alleen op internet om zoveel mogelijk kattenplaatjes te verzamelen. Kijk deze!

Het Dark Net is de Amsterdamse piskrul van 't internet.

Ok, soms gebruik ik het ook om op afstand een pizza shoarma met extra knoflook te bestellen of om op Facebook hele oude foto’s van dat ene meisje te liken om haar op een nogal passief-agressieve manier kenbaar te maken hoe leuk ik haar wel niet vind. Nee hoor, ik ben geen psycho ofzo. Maar internet is meer dan dat. Veel meer.

Als internet een stad is, dan zien de meeste van ons eigenlijk alleen de opgeruimde straten met lantaarnpalen die bij de minste schemer aan schieten. Natuurlijk zul je, onderweg naar je bestemming, best wel eens langs zo’n American Apparel billboard met een trots priemende vrouwentepel fietsen, maar veel schokkender dan dat gaat het niet worden. Maar een stad bestaat niet alleen uit gezellige kroegjes en strak aangeharkte parken. Je hoeft letterlijk maar een putdeksel op te tillen en je ziet alle viezigheid die de mens de wereld in perst onder je voeten door stromen (Damn, wat zit ik lekker te beeldspraken hier). De schaduwkant van de stad. De buurten waar je na tienen de straat niet meer op wil, omdat iedere kerel met een lange jas zomaar je bovenbeen kan swaffelen. De sinistere uithoeken waar het permanent naar een Amsterdamse piskrul ruikt. Dat gedeelte van de stad, dat gedeelte, dat noemen ze het Dark Net.

Gezellig!
Dark Net is niet de schuimbekkende magnetronmaaltijdgemeenschap die in elke commentbox die ze tegenkomt Anouk de huid vol scheldt omdat ze iets gezegd zou hebben over het aanpassen van Zwarte Piet. Dark Net is ook niet geile Gerrit, die na vijf biertjes in een vlaag van verstandsverbijstering en eenzaamheid zo nu en dan een foto van z’n piemel naar je tweet. Nee, Dark Net gaat wel een stapje verder. Het is het verhaal van een online content moderator, die, om jou maar rustig te kunnen laten google imagen, zoveel hartverscheurende ellende moest screenen dat ze er overspannen van raakte. Het verhaal van Filipijnse moeders, die hun achtjarige dochters naakt achter de webcam zetten, zodat vadsige hevig zwetende Amerikanen er los op kunnen gaan. Het is de hypochonder die zijn hele leven monitort met apps en internet laat bepalen of het lekker met hem gaat. Het is dat en nog veel meer gezelligs.

We've created a monster!
Als je opgroeiende kinderen hebt, dan moet je Dark Net misschien maar niet kijken. Je zou er zo moedeloos en paranoia van worden, dat het opvoeden van je koters in the information age schier onmogelijk wordt. Nee, prettig is het allemaal niet. Beangstigend vooral. Beangstigend, omdat we met internet een monster hebben gecreëerd waar we al lang geen grip meer op hebben. Of het nou gaat om 't downloaden van de nieuwste Game Of Thrones of om de zwaar beveiligde netwerken waar miljoenen zieke geesten foto’s en filmpjes van kleine kinderen delen, het is hardnekkig onkruid dat altijd weer ergens de kop opsteekt. Het is ontnuchterend om door Dark Net weer even met je neus op de (andere) realiteit gedrukt te worden, maar net als in 7 Deadly Sins is het jammer dat ze dit in zo’n belachelijke sneltreinvaart doen. Als Netflix er tien afleveringen over doet om in Making A Murderer Steven Avery’s rechtzaak uit te kauwen, dan mag het verhaal van een veroordeelde Anonymous hacktivist wel wat meer air time krijgen dan de 20 minuten die Showtime er voor over heeft. Dark Net is dus vooral veel krabben aan het oppervlak en voor verdieping moet je duidelijk ergens anders zijn. Op het internet bijvoorbeeld. Als dat maar goed gaat.

• Showtime (2016)
• Een zaklamp op de beerput die internet ook kan zijn.
• 20 minuten per aflevering
  

• Deel