De beste films van 2018
Toplijst film
Wat valt er te bingen op Netflix, Disney+, HBO Max, NPO Start of andere streamers? Welke must-sees draaien er in de bioscoop? De beste tips voor de ultieme movie night en binge-avond vind je hier op NPO3.nl. En meer!
2018 was een te gek filmjaar! On-mo-ge-lijk om daar ‘de beste’ uit te kiezen (iets met appels en peren). Maarrrr vooruit: een top 5 van de films die mij dit jaar wegbliezen.
Ik drop meteen even de disclaimer dat ik een aantal films nog niet heb gezien waarvan ik nu al weet dat ze goed zullen bevallen. Ik noem maar even een Spider-Man: Into the Spider-Verse, Shoplifters, Wildlife, of de eerder dit jaar verschenen First Reformed en Mandy.
Allemaal films die ik tijdens de Kerst nog even op m’n gemakje ga inhalen ;-) Maar hallo zeg, wat was 2018 een lekker filmjaar: geweldige superheldenspektakels (Black Panther, Avengers: Infinity War), inventieve en retro horrorfilms (A Quiet Place en Halloween), een erg erg fijne Mission: Impossible - Fallout (Tom Cruise on fire), supertoffe animaties (Isle of Dogs en The Incredibles 2) en baanbrekende feelgood (Love, Simon en Crazy Rich Asians).
Laten we ook vooral pareltjes als Cold War, The Rider, Burning, Girl, The Rider en Loro niet vergeten. Daarnaast een special mention voor het geweldige Beautiful Boy: de film waarbij ik voor het eerst hardop snikte tijdens een persscreening (ja echt). En hoewel ik ze niet per se de allerbeste maar wel vermakelijke films vond, is 2018 zeker het jaar van Bohemian Rhapsody, A Star is Born en BlacKkKlansman. Enfin, let’s get to the point: de vijf films die in 2018 in de Nederlandse bioscopen verschenen en mij het meest grepen.
1. Call Me By Your Name
De film die ik maar liefst vijf keer in het filmtheater zag. Call Me By Your Name gaat over de schoonheid en wrangheid van het beleven én verliezen van een eerste liefde. En alles, maar dan ook werkelijk alles aan deze film is mooi. De hoofdpersonages (een briljante Timothée Chalamet en fijne Armie Hammer), het zomerse Italiaanse decor, de jaren tachtig vibe, de kleding, de kunst, de dialogen, het camerawerk, de aandacht voor detail … daaronder de klanken van een betoverende soundtrack die je na afloop meteen Spotify’t. En wanneer je denkt dat regisseur Luca Guadagnino alles uit de kast heeft gehaald, is daar op het einde een troostende monoloog van een wijze vader die je altijd bij zal blijven. De liefde is mooi, het verliezen ervan hartverscheurend, de lessen waardevol. Guadagnino brengt dat herkenbaar, schitterend en überstijlvol in beeld. Bellissima! TRAILER
2. You Were Never Really Here
Met feelgood heeft deze film niets te maken, eerder een harde stomp in je maag. Maar Jezus, wat was hij goed! In deze film van Lynne Ramsay speelt Joaquin Phoenix (altijd een cadeautje) een zwaaaaaar getormenteerde privédetective die de ontvoerde dochter van een politicus moet opsporen. Hij bevrijdt haar uit een pedofielenbordeel voor rijke stinkerds (I know, verschrikkelijk) en vanaf dat moment raakt hij verstrikt in een web van corruptie en geweld. Waarom ik deze in godsnaam op nummer 2 heb staan? Omdat Phoenix de rol van z’n leven speelt! Maar ook omdat Lynne Ramsay op sublieme wijze het nare geweld behapbaar en goed gedoseerd in beeld brengt. Bonuspunten ook voor de visuele stijl en de soundtrack. En echt: de paar ontroerende momenten die tijdens deze beklemmende rit voorbijkomen, raken je recht in het hart. Briljant. TRAILER
3. Supa Modo
Ik maak graag gebruik van de gelegenheid om een lans te breken voor de kleine films. Zoals het betoverende Supa Modo, dat ik zag tijdens het World Cinema Amsterdam filmfestival. Hierin volg je de 9-jarige Jo die helemaal weg is van superheldenfilms. Alleen … ze is terminaal. Haar zus en de inwoners van hun dorp bedenken daarom een ontroerend plan: ze zetten allerlei situaties in scène die Jo even het gevoel geven dat ze een echte superheld is. En om het nog mooier te maken draaien de dorpelingen (met heel beperkte middelen) een superheldenfilm met Jo in de hoofdrol. Supa Modo raakt je recht in het hart, maar wordt gelukkig nergens sentimenteel. Er zit daarnaast genoeg comic relief in zonder dat het de situatie van Jo bagatelliseert. Een prachtig verhaal over de kracht van fantasie en de warmte van een hulpvaardige gemeenschap. En de glimlach van de kleine, sterke Jo: onvergetelijk! TRAILER
4. Roma
Niet voor niets kreeg Roma al kneiterveel buzz lang voordat ‘ie verscheen. De Netflix-film bracht namelijk een kleine revolutie teweeg door ook in de bioscopen te draaien. En daar mogen we Netflix dankbaar voor zijn: de film van Alfonso Cuarón (Children of Men, Gravity) is een meesterwerk, en mijn god wat komt-ie fantastisch tot z’n recht op het grote scherm. In de schitterend geschoten zwartwit-film volg je in een sociaal en politiek turbulent Mexico begin jaren zeventig een jaar uit het leven van een middenklassegezin. Of beter gezegd hun kindermeisje Cleo, dat worstelt met persoonlijke drama’s en tegelijk het gezin draaiende houdt. Er gebeurt veel in dat jaar: we zien zwangerschappen, scheidingen, aardbevingen en studentenopstanden, maar ook veel alledaagse situaties. Bijzonder is hoe je er als kijker deel van uitmaakt door de kalme manier waarop de camera met alle gebeurtenissen en personages meebeweegt. Geloof me, een cinema-ervaring als Roma maak je niet vaak mee; gun hem een groot scherm met optimaal geluid. TRAILER
5. First Man
Mijn hemel wat stuiterde ik de bioscoopzaal uit na het zien van First Man! De film waarin regisseur Damien Chazelle met Ryan Gosling in de hoofdrol focust op Neil Armstrong en de aanloop naar zijn historische ruimtevaart. En op de vele offers die niet alleen hij, maar ook zijn collega’s en gezin maakten om die eerste man op de maan te krijgen. Dat maakt de film ontzettend interessant: we kennen allemaal dat fameuze citaat (“One small step”), maar niet de lange en gevaarlijke weg ernaartoe. En Chazelle, de topcast (waaronder Claire -The Crown- Foy) en cameraman Linus Sandgren brengen dat uiterst authentiek, schitterend geschoten en superintens in beeld. De camera volgt de hoofdrolspelers overwegend dicht op de huid, en schiet breed op exáct de juiste momenten: heel knap! Net zoals de manier waarop First Man je intens laat beleven hoe gevaarlijk zo’n krakkemikkige en duizelingwekkende ruimtevlucht is. En dan die verwijzingen naar klassiekers als 2001: A Space Odyssey die Chazelle nog even uit z’n hoed tovert. Bravo! TRAILER
Tot volgend filmjaar!