Daar istie dan, de lijst waar jullie natuurlijk allemaal zo vurig naar hebben uitgekeken. Hét overzicht met de beste series van 2019.

Met nieuwe seizoenen van oude bekenden als The Crown, The Handmaid’s Tale, Top Boy, Shameless en Big Little Lies was het een meer dan prima seriejaar. Maar wat waren dit jaar nou eigenlijk de beste new kids on the block? Welke nieuwe series bepaalden de afgelopen twaalf maanden de gesprekken bij het koffiezetapparaat, op verjaardagen, in de wachtruimte van de dierenarts, in de vastgelopen lift en op alle sociale media? Onderstaand de series waar ik dit jaar het meest van heb zitten smullen. Volkomen arbitrair natuurlijk – ik ben geloof ik één van de weinigen die een allergische reactie kreeg van Undercover en The Witcher – maar wellicht kom je al scrollend toch nog een serie tegen waar je wat verloren uren op stuk kunt slaan.

Chernobyl (HBO/Sky)

9

Chernobyl is hét bewijs dat je voor een goede horrorserie soms alleen maar de waarheid hoeft te vertellen. Alles wat je al dacht te weten over één van de grootste rampen die de mensheid zichzelf ooit heeft aangedaan, blijkt in werkelijkheid nog tien keer erger te zijn geweest. Verstikkend en onheilspellend ongemak keek nog nooit zo lekker weg.

The Boys (Amazon)

8,5

We hebben er even op moeten wachten, maar daar is ie dan eindelijk: de beste superheldenserie ooit gemaakt. Tot dusver uiteraard. We gaan nu natuurlijk niet tevreden achterover leunen. We willen meer van dit. Veel meer. Wie wordt er nou niet enthousiast van haast absurdistisch geweld, compleet onfunctioneel naakt, bizarre dialogen en perfect getimede comic relief?

When They See Us (Netflix)

8,5

Onversneden onrecht verpakt als serie. Als je na een half uur When They See Us nog niet schreeuwend van pure frustratie en moedeloosheid tegen het plafond zit, is er iets ernstig mis met je morele kompas. Dit is een herinnering dat de wereld met enige regelmaat een gigantische klootzak is en dat we met z’n allen iedere dag ons stinkende best moeten doen om hem een beetje te beteugelen.

The Dark Crystal: Age Of Resistance (Netflix)

8,5

Ik sluit niet uit dat deze zo hoog in de lijst staat, omdat ik tijdens het kijken van dit eerbetoon aan de capo di tutti poppenspelers mijn melancholische aard maar met moeite in bedwang kon houden. Jim Henson’s gelijknamige film uit 1982 was tijdens mijn jeugd het recept op bijna iedere vlaag van verveling en Age Of Resistance slingerde mij in één klap terug naar de tijd van natte gekamde haren en een net iets te grote Batman-pyjama.

Don't F**k With Cats (Netflix)

8,5

Een driedelige docuserie die zoveel what tha fucks herbergt dat het je meteen weer doet denken aan die andere krankzinnige true crimereeks van Netflix: Making A Murderer. We hebben dit jaar aardig wat verknipte, waargebeurde verhalen gezien, maar deze is echt up there met de beste. Een soort doembeeld van wat er zou gebeuren als René Mioch zich zou ontpoppen tot psychopathische moordenaar.

The Morning Show (Apple TV+)

8+

2019 was ook het jaar van de lancering van Apple TV+. Niet iedere titel waarmee ze op de proppen kwamen was even sterk, maar dit nieuwsredactiedrama leek met de aflevering alleen maar beter te worden. Een ijzersterk verhaal en een Reese Witherspoon, Steve Carell en Jennifer Aniston in absolute topvorm. Al zorgt een hysterische Aniston toch altijd weer voor een rechtstreekse Pavlov naar Rachel. Ach, je kan niet alles hebben.

Euphoria (HBO)

8+

Een tienerserie zoals alleen HBO die in elkaar kan knutselen. Stichting Korrelatie moest na iedere aflevering extra lijnen inzetten om de vloedgolf aan licht getraumatiseerde kijkers een luisterend oor te kunnen bieden. Ja, Euphoria is misschien ietwat over de top, maar saai is het geen moment. Integendeel. Mein Himmel.

Our Boys (HBO)

8+

De vicieuze cirkel van geweld die Israël en Palestina in haar greep houdt, teruggebracht tot een persoonlijk drama wat binnendringt tot in iedere vezel van je lichaam. Die regio verdient zoveel meer dan dat het nu krijgt en dat terwijl de huidige gang van zaken alleen maar verliezers kent.

The Loudest Voice (Showtime)

8

Dat Harvey Weinstein en R. Kelly niet de enige twee verachtelijke predators zijn die hun positie misbruikten om aan hun trekken te komen, wordt maar weer eens duidelijk in het verhaal van de voormalig baas van Fox News, Roger Ailes. Wat een walgelijk stuk waggelend vlees is dat. Als dit het geweten van Donald Trump is, dan zijn we nog verder van huis dan we al dachten.

Undone is eigenlijk gewoon een prachtig vormgegeven vertaling van Plato’s allegorie van de grot (ja, google dat maar eens). Wat is feit? Wat is fictie? Is er eigenlijk wel zoiets als dé realiteit of tasten we met z’n allen structureel in het duister, zonder dat we er erg in hebben? Undone is er één om na afloop nog een beetje van na te sudderen op de bank. Maar boven alles is ie uniek. Nothing like it. Maar echt.

Met een reeks verkrachtingen uiteraard niet de gezelligste serie van het jaar, maar alleen al de moeite van het kijken waard vanwege de fantastische Toni Collete en Merritt Wever. Roep een ‘best duo Golden Globe’ in het leven en gooi die op hun. En snel een beetje. Wat een eindbazinnen. Ondanks het beladen thema vreemd genoeg toch ook een serie waar hoop in schuilgaat.

Reprisal (Hulu)

8

Een haast Tarantinoëske wraakfantasie over een vrouw die ternauwernood een lynchpartij overleeft en niet besluit te rusten totdat ze wraak heeft genomen op haar belagers. Saillant detail: één van hen is haar bloedeigen broer. Van je familie moet je het hebben.

8

Een volkomen absurde serie die zo uit de koker van de Coen brothers had kunnen komen. Op zich niet zo heel vreemd, want Catch-22 is er één van hun protegé, George Clooney. Catch-22 is zo’n serie die je af en toe nodig hebt om de lol in het seriekijken te behouden. Een aangename verrassing. Een origineel script in een zee van middelmaat.

Carnival Row (Amazon)

8

Dit is niet de fantasyserie die je even een paar uur verlost van de realiteit van alledag. Sterker nog, voor de goede verstaander is Carnival Row – naast een lekker grimmig sprookje – ook een middelvinger naar de schreeuwende, xenofobe populisten die vandaag de dag het debat (lijken te) beheersen. Een ‘fuck you!’ naar mensen die zich – over de rug van anderen – laten leiden door angst.

Der Pass A.K.A. Pagan Peak (Sky Deutschland)

8

Met haar emotioneel beschadigde detectives, een duistere moord in grensgebied en een shitload aan sneeuw is Der Pass een beetje de Duits-Oostenrijkse versie van The Bridge. Ik zeg een beetje, omdat natuurlijk niks of niemand kan tippen aan Saga en haar mosgroene Porsche, maar onze oosterburen hebben hun best gedaan en dat heeft een meer dan prima serie opgeleverd.

The Umbrella Academy (Netflix)

8

Je hebt samengestelde gezinnen en je hebt het de familie Hargreeves. Ze delen misschien niet hetzelfde DNA, maar ze hebben wel allemaal de beschikking over een super power. Zeg nou zelf, wat heb je liever? Lekkere serie voor tussendoor met goeie muziek, vette CGI, veel actie en hier en daar een grinnik.

Stanley H (NPO3/KRO-NCRV)

8

Nederland staat niet alleen bekend om haar molens, klompen, tulpen en kaas, we hebben inmiddels ook flink naam gemaakt op het gebied van verdovende middelen. We zijn zo’n veelzijdig volkje. Al die pillen en coke komen niet vanzelf op verjaardagen en partijen aanwaaien, daar is een gedegen logistiek netwerk voor nodig. Stanley Hillis was in de jaren ’80 de man met het meesterplan en daar heeft de KRO-NCRV een heel lekker serietje over gemaakt.

Watchmen (HBO)

8-

Je kunt veel zeggen van Watchmen, maar niet dat het je standaard superheldenserie is. Dit is er één uit de koker van de man die ons eerder al Lost en The Leftovers gaf en als doorgewinterde seriekijker weet je dan al genoeg: het wordt volkomen bizar en onnavolgbaar. Sommigen vonden het fantastisch, anderen vonden het te pretentieus en geforceerd ingewikkeld. Geef het een aflevering of vier en trek je eigen conclusie.

Wu-Tang: An American Saga (Hulu)

8-

De Wu-Tang Clan’s debuutalbum Enter The Wu-Tang bestond onlangs 25 jaar en dat moet natuurlijk gevierd worden. Showtime deed dat met de docureeks Of Mics And Men en Hulu ging met ‘kopman’ RZA rond de tafel om het levensverhaal van GZA, Ol’ Dirty Bastard, Method Man, Raekwon, Ghostface Killah, Inspectah Deck, U-God, Masta Killa en RZA in een lekker dramatisch jasje te steken.

Warrior (Cinemax)

8-

Als de thuishaven van Banshee en The Knick aan de haal gaat met het verfomfaaide notitieboekje van Bruce Lee, dan weet je dat er vuurwerk in de pijpleiding zit. Vliegensvlugge vuisten op krakende kaaklijnen in een meer dan vermakelijke ‘wantan western’. Warrior is gutsend testosteron in zijn puurste vorm.

Sex Education (Netflix)

8-

Een lieve serie. Zo’n serie die je de hele tijd in haar bolle vlezige wangen wil knijpen. Ook een droge komedie zoals alleen de Britten die kunnen maken. Het is een coming-of-age in zijn puurste vorm. Het is innemend, ontzettend komisch en het kijkt belachelijk lekker weg. Het is me nogal wat.

NOS4A2 (AMC)

8-

Zo vader, zo zoon. Niet alleen Stephen King verdient een flinke zakcent met het verfilmen van zijn boeken, ook zoonlief vult zijn bankrekening nu op vergelijkbare wijze bij. Geef hem eens ongelijk. Daar waar het werk van zijn vader nogal eens geweld wordt aangedaan, is het horrorverhaal van Joseph Hillstrom King A.K.A. Joe Hill een heerlijk smuller geworden.

Pennyworth (Epix)

8-

Jarenlang waste hij de onderbroeken van Batman en voorzag hij diens gasten van veel te sterke zwarte thee, maar wie was die Alfred Pennyworth nou eigenlijk? Hoe belandde die stijve Brit in dat geheimzinnige huishouden van Bruce Wayne? Het kleine – maar zeer ambitieuze – Epix probeert daar wat licht op te schijnen. Niet onverdienstelijk. Eerlijk is eerlijk.

After Life (Netflix)

8-

Het bewijs dat cynisme en humor – mits goed gedaan – prima samen kunnen gaan. En aan wie kun je dat beter overlaten dan aan Mr Gervais himself? Het zijn misschien iets teveel woorden voor een genre, maar als “ik-zou-je-het-liefst-in-een-doosje-willen-doen” een genre was, dan viel After Life in die categorie. Het is een serie die je onafgebroken wilt knuffelen en in het oor fluisteren dat alles wel goed komt.

Judas (Videoland)

8-

Sommigen struikelde over de plakneus van Holleeder of de waardeloze dubbelganger van Peter R. de Vries, maar ik ging eigenlijk best wel goed op dit kijkje in het leven van Nederland’s meest beruchte beroepscrimineel. Na Mocro Maffia – die ik overigens wel stukken beter vond – opnieuw een prima titel van de jongens van Videoland.

Perpetual Grace, LTD (Epix)

8-

Niet voor iedereen. Ik herhaal: niet voor iedereen. Alleen aan beginnen als je niet geïntimideerd raakte voor breinbrekers als Legion en Mr. Robot. Net als het hierboven eerder besproken Catch-22 een serie die met haar aparte karakters, absurde dialogen en minimalistische cinematografie zomaar uit de koker van de Coen brothers had kunnen komen.

Black Monday (Showtime)

7,5

Popcornserie. Verstand op nul en lekker timmeren maar. In een 80’s setting waar je bijna melancholisch van zou worden, vertelt Black Monday het fictieve verhaal achter de grootste beurscrash die de financiële markt ooit heeft meegemaakt.

Russian Doll (Netflix)

7,5

Misschien nie. Misschien niet het mee. Misschien niet het meest originele scri. Misschien niet het meest originele script, maar vanwege de gelaag. Misschien niet het meest originele script, maar vanwege de gelaagdheid en het subtiele gebruik van. Misschien niet het meest originele script, maar vanwege de gelaagdheid en het gebruik gebruik van symbolen desalniettemin toch best een interessante serie.

Wayne (YouTube Premium)

7,5

YouTube’s antwoord op The End Of The F***ing World, maar dan beter. Maakt YouTube series dan? Ja, blijkbaar. De meeste zijn niet veel soeps, maar deze – en Cobra Kai natuurlijk – is de moeite meer dan waard. Lekker grinniken om twee onaangepaste tieners die schijt hebben aan de hele wereld, maar stiekem gewoon het liefst de hele dag in een met suikerspin gevuld zwembad puppy’s zouden willen knuffelen. Of iets in die trant.

The Mandalorian (Disney+)

7,5

Deze eerste liefdesbaby uit de keuken van Disney+ is vooral veel vorm over inhoud. Het voelt als een in stukken gehakte film die ook maar enige vorm van richting ontbeert en vooral leunt op volkomen random gebeurtenissen rondom een anonieme en onpersoonlijke hoofdrolspeler met een broodrooster op zijn hoofd. Maar ja, baby Yoda, dus een 7,5.

Surviving R. Kelly (Lifetime)

7,5

Probeer na het zien van deze nog maar eens – zonder te kokhalzen – naar teksten als “your mind’s telling me no, but your body’s telling me yeah” of “keep it on the down low, nobody has to know” te luisteren. Deze docureeks voelt als ramptoerisme, een zes uur durende kijkersfile. Moedige vrouwen die hun verdriet in de etalage moesten zetten om eindelijk gehoord te worden. Gelukkig heeft het wel wat opgeleverd, want R Kelly eet tegenwoordig al zijn maaltijden in een oranje overall.

David Makes Man (OWN)

7,5

De schrijver van Moonlight die samen met Oprah Winfrey een serie knutselt over een jongen die zich probeert te ontworstelen uit een achterstandswijk. David Makes Man is alles wat je op basis van de voorgaande zin zou verwachten. Een enigszins pretentieuze, high-brow vertaling van een verhaal wat we al in zoveel films en series hebben gezien.

Gentleman Jack (BBC/HBO)

7+

Gentleman Jack is eigenlijk een slomere versie van Downton Abbey, maar als je een pure kostuumdramagroupie bent dan kun je die traagheid waarschijnlijk wel door de vingers zien. Sterker nog, dan kun je die traagheid waarschijnlijk wel waarderen. Gentleman Jack staat dan misschien niet bol van de spanning en sensatie, als kijker raak je hoe dan ook verliefd op Suranne Jones, die de rol van Anne Lister voor haar rekening neemt.

American Soul (BET)

7+

In de jaren ’70 en ’80 bouwde Don Cornelius zijn muziekprogramma Soul Train uit tot een grensoverstijgend imperium. Iedere artiest met ook maar een beetje soul in z’n donder kwam naar L.A. om daar in de piepkleine studio zijn kunsten te vertonen. Terwijl wij het hier in Nederland moesten doen met de vlassige manen van Adam Curry en de jongens van de Scorpions, maakte Don mooie sier met Aretha Franklin, Marvin Gaye en James Brown. Nou, daar dus een serie over.

Trigger Warning (Netflix)

7

Waarom moet de zwarte gemeenschap het eigenlijk stellen met een witte zoon van God? Als de Hell’s Angels hun eigen merchandiselijn hebben, waarom zouden de Bloods en de Crips dan niet een eigen cola-imperium uit de grond kunnen timmeren? Is het mogelijk om drie dagen te leven in een volledig zwarte economie? Zomaar wat dingen die Killer Mike zich in Trigger Warning afvraagt. Vragen met nogal grappige en bizarre experimenten als gevolg.

See (Apple TV+)

7

See was samen met The Morning Show, For All Mankind en Dickinson onderdeel van het Apple TV+ starterspakket. Een serie van Steven Knight, die eerder al het populaire Peaky Blinders uit zijn mouw schudden. Laat je daardoor geen zand in de ogen strooien, want See wordt na een sterk begin almaar zwakker. Een beetje het tegenovergestelde van The Morning Show, zeg maar. Wie had gedacht dat die Steve Jobs zo feng shui zou zijn?

Flack (Pop)

7

De vrouwelijke variant van Ray Donovan, maar dan minder goed. Als je Ray Donovan al gezien hebt, dan éérst Mr. Inbetween checken en daarna pas aan Flack beginnen. Of je doet gewoon lekker waar je zelf zin in hebt. Ook prima.

Criminal (Netflix)

7

In Criminal gaat Netflix voor less is more. Één verhoorkamer, twee agenten en een verdachte, meer is het niet. Alles draait om het verhaal. Mooie en ambitieuze insteek, maar niet in iedere aflevering even succesvol. Kan gebeuren. An A for effort.

Nu je het toch helemaal tot het einde van deze lijst hebt weten te redden, doe mij een plezier, deel deze even met je vrienden, familie, collega’s, groenteboer, yoga-instructeur. Het levert je karmapunten op die je in 2020 vast weer broodnodig zult hebben.

• Deel