Na wat magere jaren lijkt black television voorzichtig bezig aan 'n wederopstanding en dat is goed nieuws. Om dat te vieren hier 'n lijstje.

De (early) nineties waren de hoogtijdagen van black television. Je hoefde maar door de gids te bladeren of je werd om de oren geslagen met shows als: In Living Color, A Different World, Moesha, The Fresh Prince, Martin en Malcolm & Eddie. Rond de eeuwwisseling trokken de meeste van hen echter de stekker en wat volgde waren vijftien magere jaren. The Wire, The Boondocks, The Bernie Mac Show, het was toch vooral zoeken naar een speld in een hooiberg. De laatste tijd lijken zenders weer in te zien dat het aanbod wel wat diverser kan, met veel nieuwe shows als gevolg. Goeie ontwikkeling als je het mij vraagt.

Being Mary Jane (BET, 2013)Toen Beyonce  “All the women who are independent!” schreeuwde, ging dat waarschijnlijk over Mary Jane. M.J. rockt namelijk haar eigen nieuwsshow, bewoont zo'n grote villa dat MTV Cribs voor de rondleiding drie afleveringen nodig zou hebben, rijdt een Porsche die wij van ons leven niet bij elkaar gespaard krijgen en is niet te beroerd om haar familie te helpen daar waar nodig. Maar als alles haar zo voor de wind gaat, dan is er toch geen reet aan om naar te kijken? Inderdaad. Daarom duikt Mary Jane op iedere verkeerde man die ze tegenkomt, heeft de helft van haar familie geen ruggegraat waardoor ze iedere keer uit de problemen geholpen moeten worden en zijn er op het werk ook nog wel wat hordes die genomen moeten worden. Smullen!

Survivor's Remorse (Starz, 2014)

Survivor's Remorse? Survivor's Happiness! Wie genoeg eelt op z’n netvlies heeft om seizoen 1 snel weg te timmeren gaat daar helemáál geen spijt van krijgen. Vanaf seizoen 2 lijkt iedereen er namelijk veel meer zin in te hebben. De moeder van basketball boy wonder Cam heeft op de rommelmarkt wat nieuwe scheldwoordenboeken gevonden, z’n oom heeft in een recalcitrante bui z’n medicijnen door de wc gespoeld en zus M heeft besloten om Cam alleen nog maar de waarheid te vertellen. De keiharde, onverbloemde, pijnlijke waarheid. Ook als hij er niet om gevraagd heeft. Leuk!

The Book Of Negroes (CBC, 2015)

Wat begon als een boek dat ontsproot uit het brein van Lawrence Hill, werd uiteindelijk een indrukwekkend zesluik voor tv. Een zesluik over de helse wereldreis die Aminata Diallo aflegt wanneer zij vanuit West-Afrika naar Amerika wordt verscheept om als slaaf te werken op een plantage in South Carolina. Het is slechts het begin van een levensverhaal waarvan de haren in je nek recht overeind gaan staan. Helemaal als je bedenkt dat grote delen van deze vertelling berusten op waargebeurde feiten.

Ballers (HBO, 2015)

Mensen die zeggen dat sporten gezond is hebben waarschijnlijk nooit gezien hoe footballer Spencer Strasmore in zijn Miami Dolphins pakje rond de 20 yard line door vier kerels van 120 kg omver werd gebulldozerd. Spencer kreeg in zijn carrière meer mannen over zich heen dan Tori Black (Dat is een pornoactrice. Heb ik gegoogled. Echt.) en loopt er nu op 43-jarige leeftijd bij als een bejaarde. Kapotte rug, kapotte knieën, kapotte enkels. Spencer heeft de hele bingokaart vol. Door wat verkeerd genomen beslissingen is Spencer verre van financieel afhankelijk en er zal dus gewerkt moeten worden. Hij vindt onderdak bij een bedrijf dat financieel advies geeft aan grootverdieners en wordt ingelijfd om wat meer footballmiljonairs aan de clientèle toe te voegen. Nou, veel succes daarmee Spenzz.

Black-ish (ABC, 2014)

Dre en Rainbow gaan lekker. Hij zet mensen aan het werk bij een groot reclamebureau en zij wroet als chirurg in opengereten lichamen. Ja natuurlijk is ze chirurg, anders zou dat wroeten wel heel erg onverantwoord zijn. Tussen al dat careerbuilding door hebben ze óók nog kans gezien om vier koters in elkaar te knutselen. Die kinderen groeien op in een voornamelijk blanke omgeving, waardoor Dre zich begint af te vragen of zij hun black roots wel genoeg meekrijgen. Het volstaat om hier alleen het zeer sterke, eerste seizoen van te kijken. Daarna was de inspiratie blijkbaar op en is Black-ish langzaam aan het verworden tot een serie die bij vlagen nog moralistischer is dan de ergste afleveringen House On The Prairie. Vind ik dan.

Queen Sugar (OWN, 2016)

Na het wat tegenvallende Greenleaf is Queen Sugar de tweede Original van Oprah Winfrey's eigen zender, OWN. Het is gebaseerd op het gelijknamige boek van Natalie Baszile en gemaakt door de vrouw achter Selma, Ava DuVernay. Vader Bordelon heeft er de brui aan gegeven en laat zijn suikerrietboerderij in het zuiden van Louisiana achter aan z’n zoon Ralph Angel en z’n twee dochters Nova en Charley. Zijn zij in eerste instantie nog van plan om die hoop klei voor een leuk bedrag van de hand te doen, uiteindelijk besluiten ze toch om de handen vuil te maken en te kijken of ze met tuinieren de huur kunnen betalen. Queen Sugar heeft die lekkere dirrrrty south vibe die ook in een serie als Treme zat, maar tegelijkertijd zijn ook de zwarte bladzijden uit de Amerikaanse geschiedenis die daar zijn geschreven heel goed voelbaar. Deze spagaat is in Queen Sugar ook duidelijk voelbaar en dat maakt het een even gelaagde, als spannende serie om naar te kijken.

Black Jesus (Adult Swim, 2014)

Als de bedenker van The Boondocks zich met een serie bemoeit, dan weet je dat het één grote vage bende gaat worden. Jezus is neergedaald in Compton en zal de boel daar wel eens even rechttrekken. Nou, veel succes daarmee, Jezus.

Insecure (HBO, 2016)

Insecure komt uit de pen van Issa Rae, die, met hulp van Pharrell Williams’ Youtube-kanaal iamOther, een aantal jaren geleden de blits maakte met haar door crowdfunding gefinancierde low budget webserie The Awkward Black Girl. Een serie die er volgens Rae moest komen, omdat er in haar ogen te weinig aandacht is voor de, zoals zij het beschrijft, black female nerd. Zeg maar Steve Urkel, maar dan zonder bretels en met bobbies. Net als The Awkward Black Girl gaat Insecure over de, soms ongemakkelijke, situaties waar je als (donkere) vrouw met enige regelmaat in kunt belanden. Wat dat betreft is het misschien een soort Sex & The City, maar dan minder wit.

Power (Starz, 2014)

Eigenlijk kijk je naar een zestien afleveringen durende videoclip van 50 Cent met alle clichés die je over het gangsterbestaan op kunt lepelen. Een meedogenloze poederdealer in krijtpak met een vrouw die zijn inkomsten direct omzet in Hermès tassen en Manolo Blahniks, een nachtclub die hij als dekmantel gebruikt om al dat criminele geld wit te wassen en dat onschuldige meisje dat valt voor zijn charmes zonder te weten hoe de vork daadwerkelijk in de steel zit. Het zit er allemaal in.

Roots (history channel, 2016)

Een remake van de beroemde ABC-serie die er in 1977 met een shitload aan Emmy's vandoor ging. Terecht. De oudere generaties zullen waarschijnlijk zweren bij het origineel, maar ook de 2016 versie van het verhaal van Kunta Kinte gaat flink onder je huid zitten. Ondanks de kritieken dat Roots hier en daar een loopje neemt met de geschiedenis, raakt het aan dingen die daadwerkelijk gebeurd zijn. Mensen terugbrengen tot objecten. Objecten die vrij verhandeld en opgeëist konden worden. Objecten die, als ze defect bleken te zijn, tijdens de oversteek naar Amerika gewoon overboord werden geflikkerd. Verscheurde families, verscheurde dromen en verscheurd vlees op de rug van de ongehoorzamen. Dingen die in de huidige maatschappij nog steeds hun sporen nalaten. Alleen dat maakt deze al verplicht huiswerk voor iedereen.

Atlanta (FX, 2016)

Ooit liep hij op Princeton University rond met een grote P op z’n borst, maar dat eindigde allemaal net even iets anders dan verwacht. Geen diploma, geen huis en zwarter zaad dan Moszkowicz, nadat Eva er met z’n hart en de belastingdienst er met z’n Aston Martin vandoor waren gegaan. Je zou kunnen zeggen dat Earn’s leven iets anders verloopt, dan hij op voorhand had gedacht. Kan gebeuren. Als zijn neef de nieuwe Notorious B.I.G. blijkt te zijn probeert Earn, in een poging om het respect van zijn ouders en z’n baby momma terug te winnen, zijn karretje aan te haken om zo wat knaken bij elkaar te schrapen voor luiers en wat bossen bloemen.

Pitch (FOX, 2016)

Staat in Ballers American Football centraal en focust Survivor's Remorse zich op Michael Jordan's nalatenschap, in Pitch is honkbal the name of the game. Als je de recente World Series win van de Chicago Cubs al uitzonderlijk vond, stel je dan eens voor dat de beslissende out gegooid zou zijn door een vrouw. Wat Hillary niet lukte flikt Ginny Baker wel, ze weet zich namelijk op te werken tot de eerste vrouwelijke pitcher in de Major League Baseball. Go Ginny!

Empire (FOX, 2014)

Je loft deze of je hate 'm, er lijkt geen middenweg mogelijk. Je gaat helemaal geweldig op het leven van platenmogol Lucious Lyon en de pittige moeder van zijn kinderen, Cookie, of je krijgt vlekken in je nek van de opeenstapeling van tenenkrommende stereotypes. Hoe dan ook, Empire is een serie waar over gesproken wordt en dat is altijd goed. Denk ik.

Luke Cage (Netflix, 2016)

Zeker niet de beste Marvel-serie uit de Netflix bibliotheek, maar desondanks wel de best bekeken Netflix-serie van 2016. Applausje. Buiging. Slingers. Confetti. De wereld heeft massaal gekeken hoe de strak afgetrainde Luke, in navolging van Daredevil en Jessica Jones, op 't ritme van Ol' Dirty Bastard's Shimmy Shimmy Ya wat New York's geboefte een kopje kleiner maakt. Nu nog die Iron Fist erbij en The Defenders zijn compleet. Kwartet!

Underground (WGN, 2016)

Vertelt het verhaal van een groep slaven op een katoenplantage in Georgia, die besluiten om met gevaar voor eigen leven te vluchten naar het veiligere noorden van Amerika. Underground is minder rauw dan vergelijkbare series als Roots en The Book Of Negroes en voelt daardoor soms een beetje Prison Breakerig aan. Als je je daar niet aan stoort, dan heb je best een spannende aan deze.

• Deel