Green Book bevat alles wat je van een Oscarfavoriet mag verwachten: een meeslepend waargebeurd verhaal, mooi acteerwerk, humor, tragiek, een boodschap en -of course - een happy end.

De cast en crew van Green Book moeten onderhand aardig brak zijn van alle feestjes die ze afstruinen. Het drama van Peter Farrelly (houd je vast, de regisseur van Dumb and Dumber en There’s Something About Mary) sleept dit awardseizoen prijs na prijs in de wacht. Waaronder een Golden Globe en de Producers Guild Award. En wie die laatste prijs wint, gaat er over het algemeen ook met de Oscar voor Beste Film vandoor. We zullen het op 25 februari zien.

Opposites attract

Enfin, terug naar Green Book. Een waargebeurd verhaal over de Italiaans-Amerikaanse uitsmijter Tony ‘Lip’ Vallelonga en concertpianist Don Shirley dat zich afspeelt in de jaren zestig. Don Shirley wil op tournee door het zuiden van Amerika. En aangezien dat voor een zwarte een gevaarlijke onderneming is, zoekt hij daarvoor een chauffeur met lijfwachtkwaliteiten. Tony Lip blijkt de perfecte kandidaat. Hoewel hij met z’n grote bek, lompe gedrag en racistische opmerkingen het totaal tegenovergestelde is van zijn verfijnde, hoogopgeleide zwarte opdrachtgever. Maar terwijl de tegenpolen aan de hand van The Green Book (een speciale reisgids met veilige logeeradressen voor zwarten) hun roadtrip afleggen, ontstaat er een band. Lip maakt zich steeds kwader over het racisme waarmee Shirley tijdens hun reis te maken krijgt en leert tegelijk op andere manieren met z’n primaire gevoelens om te gaan. Terwijl de elitaire Shirley steeds losser wordt en meer sympathie en respect krijgt voor z’n moedige chauffeur.

Mortensen & Ali: droomduo

Green Book had met dit scenario makkelijk een mierzoete clichégevulde buddy movie kunnen worden. En daar neigt hij op momenten ook naar. Maar wat na het zien van Green Book vooral beklijft, is het uitstekende acteerwerk van hoofdrolspelers Mahershala Ali en Viggo Mortensen. Zij tillen het verhaal met hun spel, warmte en chemie naar een hoger plan. Mortensen zet Tony Lip zó geloofwaardig en compleet neer, dat ik me tijdens het kijken naar de film meerdere malen kon inbeelden hoe Lip er als kind moet hebben uitgezien. Hoe hij zich in de arme New Yorkse achterbuurt als jong vechtersbaasje staande hield met zijn Italiaanse temperament. Hoe hij stoer indruk probeerde te maken op de meisjes. Hoe hij huilde als hij van z’n mama een standje kreeg. Enfin, die flashbacks zitten niet in de film, maar Mortensen bracht ze in m’n hoofd tot leven. Ali imponeert daarentegen met z’n ingetogen spel. Zijn Don Shirley doet keihard z’n best om zichzelf in de plooi te houden. Maar in zijn ogen schuilt verdriet, eenzaamheid en een groot geheim. Die interne gevoelswereld versus het uiterlijke vertoon: Ali brengt het perfect en invoelbaar over. En met zoveel waardigheid ook! De man is in elk shot een klassiek geschoolde pianospeler, zelfs wanneer hij niet speelt.

Controverse

Green Book ontvangt naast veel lof overigens ook veel kritiek. Een neef van Shirley noemt de film (mede geschreven door Tony Lips’ zoon) zelfs ‘een aaneenschakeling van leugens’. De personages zouden daarnaast wel heel stereotiep worden neergezet. En over het verschrikkelijke racisme in de zuidelijke staten hangt een iets te rooskleurige deken. Tja … hoe waarheidsgetrouw het verhaal en de personages zijn kan ik niet beoordelen. Dat het er op racistisch vlak in de sixties (vooral in het zuiden) een stuk ruiger aan toe ging, geloof ik echter direct. En dat de makers daar soms (vooral met het happy end) iets too much feelgood tegenaan gooien: eens. Maar dat neemt niet weg dat ze de issues wel degelijk aankaarten. Dat de antiracistische boodschap van de film nog altijd noodzakelijk is. En dat de warmte en menselijkheid in Green Book je gegarandeerd een fijne filmbeleving bezorgen. Hopelijk ook een leerzame.

• Green Book (2018)
• Drama, waargebeurd
• Duur: 2h, 10min
• Regie: Peter Farrelly
• Cast: Viggo Mortensen, Mahershala Ali

• Deel