No Time to Die: 5 redenen waarom je deze James Bond ZEKER wil zien #spoilervrij
No Time to Die
In No Time to Die keert Daniel Craig voor de vijfde én laatste keer terug als 007. Dit is er eentje voor in de Bond-boeken.
De eerste grote bioscoopfilm die door de pandemie werd uitgesteld draait na anderhalf jaar eindelijk in de bioscoop. En gelukkig: hij is het lange wachten waard. No Time to Die? No Time om naar de wc te gaan, want je wilt van deze must see geen seconde missen! Check hier waarom.
Wat moest dit voor Cary Joji Fukunaga (True Detective) toch een kneiterspannende uitdaging zijn: je als eerste Amerikaanse regisseur wagen aan een van de grootste film franchises ter wereld, over de meest geliefde Britse geheim agent én voor de laatste keer vertolkt door Daniel Craig. Een film die bovendien al onder regie stond van collega-regisseur Danny Boyle (Trainspotting), maar die opstapte vanwege een fittie met de producenten. En dan was er wat sommige fans betreft ook nog een hoop goed te maken na de rommelige voorganger Spectre. Fukunaga kan gerust zijn. De 25e langverwachte Bond is ondanks z'n gebreken een film om je popcornvingers bij af te likken en wel hierom:
1. Spectaculaire missie
Bond lijkt na het turbulente Spectre-avontuur eindelijk te kunnen genieten van z’n pensioen en een rustig leventje met liefje Madeleine Swann (Léa Seydoux). Maar nee. Het lijkt erop dat Swann hem verraadt. En dan heeft oude buddy en CIA-agent Felix Leiter (Jeffrey Wright) ook nog Bonds hulp nodig bij het opsporen van een schurk (Rami Malek) met een massavernietigingswapen. Zo belandt Bond in een episch actieavontuur vol oude bekenden, nieuwe gezichten, prachtige locaties en kostuums, snelle auto’s, een paar leuke gadgets en smakelijke gevechten. Mét de nodige merkwaardige plotwendingen, ongeloofwaardige details en een shitload aan personages en verhaallijnen dat wel. Maar Fukunaga knoopt alle eindjes verrassend en bevredigend en zelfs historisch aan elkaar.
2. Spectaculaire vrouwen
Bond krijgt bijval van de stoere agent Nomi (Lashana Lynch) die na Bonds pensioen nummer 007 heeft gekregen. Een gevoelige overname natuurlijk, en die gaat dan ook gepaard met het nodige gekibbel tussen de twee. Toch gaan ze respectvol met elkaar om en ontstaat er een leuke chemie. De show stelen doet Lynch niet helemaal, maar het is knap hoe de nieuwkomer haar mannetje staat naast veteraan Craig. Bond wordt tijdens z’n missie ook geholpen door de prachtige agent Paloma (Ana de Armas). Het is jammer dat haar screen tijd zo kort is, want met haar charisma, energie, humor en kick-ass vechtskills knalt De Armas van het doek.
3. Vette actie
Zoals je mag verwachten van een Bond-film zijn de actiescènes om door een ringetje te halen. Van de snelle motor- en autoachtervolgingen in het Italiaanse Matera en Noorwegen en de vuurgevechten op Cuba, tot de man-op-man-gevechten op een eiland in Japan-Russische wateren in de finale van de film: de soepele camera's van Linus Sandgren brengen alles zo waanzinnig mooi in beeld, en zitten er soms zo dicht op, dat het voelt alsof je zelf midden in de actie zit. Heerlijk! Hiervoor wil je naar de bioscoop.
4. Bond met diepgang (en wat nostalgie)
Van alle Bond-films is No Time to Die degene die de geheim agent van z’n meest menselijke kant laat zien. James is gelaagder dan ooit, z’n emoties reiken dieper, en er staat voor hem meer op het spel dan alleen het uitschakelen van een schurk en het scoren van lekkere martini’s en mooie vrouwen. Het geeft de film als geheel een serieuzere toon dan je gewend bent, maar no worries: het schrijversteam (dat Fukunaga uitbreidde met Fleabag-ster Phoebe Waller-Bridge) zorgt voor genoeg lucht met een geinige, rake oneliner hier en daar. Ook nice: in het script, de decors en de score van componist Hans Zimmer klinkken nostalgische touches die doen denken aan eerdere Bonds.
5. Waardig Daniel Craig-afscheid
Dat Daniel Craig voor de laatste keer Bond vertolkt is geen verrassing; dat heeft de Britse acteur al meerdere keren heel uuuh... duidelijk gemaakt (hij sneed nog liever z'n polsen door dan nog een keertje Bond). Maar hoe de makers zijn exit precies inkleuren, is dat wel. Daar zeg ik verder even niets over. Ik kan je wel garanderen dat ze Craig op gepaste en explosieve wijze met Bond-pensioen laten gaan. En dat ze de franchise in z'n geheel eer aan doen. No Time to Die is er eentje voor in de boeken. I kid you not.
Minpuntjes
Valt er ook iets op te merken aan de nieuwe Bond-film? Ja. Zo komt Rami Malek ondanks de freaky look niet heel lekker uit de verf en had Daniel Craig in z’n laatste Bond echt een memorabelere slechterik verdiend. Eentje die óf totaal krankzinnig is óf meedogenloos. Malek was geen van beide. En natuurlijk bevat ook deze Bond allerlei clichés als de eendimensionale Russische overloper en te zware Russische accenten. En heel eerlijk: de chemie tussen Bond en 'liefde van z'n leven' Madeleine Swann is wat lafjes. Toch trekken deze minpuntjes je niet uit de film. Sterker nog: No Time to Die duurt 2 uur en 43 minuten, maar voelt geen seconde te lang. Eerder te kort. Kijken dus!
- No Time to Die (2019)
- Cijfer: 9
- Actie, avontuur, beetje drama
- Regie: Cary Joji Fukunaga
- Cast: Daniel Craig, Rami Malek, Léa Seydoux, Lashana Lynch, Ben Whishaw, Naomie Harris, Billy Magnussen, Ana de Armas, Rory Kinnear, David Dencik, Dali Benssalah, Jeffrey Wright, Ralph Fiennes, Christoph Waltz