De docu over mode-icoon DvF: Diane von Furstenberg laat zien van hoe ver vrouwen gekomen zijn én hoe ver ze nog te gaan hebben. Maar als er ondanks wat generatieverschillen iets overeind blijft van haar optimaal geleefde leven, dan is het wel haar geloof in ultieme vrijheid.

Door: Loeke de Waal

Diane von Fürstenberg: the icon, the legend, the moment! De modewereld is niet meer voor te stellen zonder haar aanwezigheid. Toch was er een tijd dat ze naam voor zichzelf moest maken en op moest boksen tegen de stereotypen over vrouwen in business. Een prins, de iconische wrapdress, doorzettingsvermogen en een flinke portie feminisme later en je hebt een multimiljoenen imperium waar je decennia later nog steeds u tegen zegt.

Generatiekloofje

Na het zien van de film kan je wel stellen dat Diane een vol en bij vlagen tragisch leven heeft geleefd. Haar moeder was pas anderhalf jaar uit Auschwitz bevrijd of ze werd zwanger van Diane, ondanks waarschuwingen van de dokter dat dat voor haar - o.a. vanwege langdurig ondergewicht - niet veilig zou zijn. Diane’s hele leven staat sinds haar geboorte dus in het teken van overleven en dat doe je volgens Furstenberg door jezelf altijd te blijven ontwikkelen en vooral geen excuses voor jezelf te maken.

Inmiddels is Diane echter bijna 78 jaar oud en je voelt dat ze van een andere generatie is. Enige aanrakingen met #metoo of andersoortige opdringerige mannen wuift ze weg met de woorden dat ze iemand anders nooit zoveel credit over haar leven zou geven. En ze geeft de vrouwen in haar leven nog steeds soms de harde lessen van haar moeder door. Zo is er geen ruimte voor angst - want als je bang bent voor het donker, stoppen we je gewoon even in een afgesloten ruimte om te ontdekken dat het zo erg niet is. Exposure therapie!

Diane von Furstenberg is in zekere zin dus de OG girl boss, toch kan je niet anders dan respect hebben voor iemand die altijd, zonder schaamte (!) zichzelf is geweest. Ook als mensen haar te sensueel, te direct, te sexy gekleed of te losbandig vonden. Ze praat openlijk over haar fluïde seksuele escapades, haar nachtelijke tripjes naar Studio 54 na met haar kinderen aan de eettafel te hebben gezeten en het mogelijke trio met Bowie en Mick Jagger dat ze toch op het laatste moment afblies. Ze ziet zichzelf dan ook niet écht als modeontwerpster, haar roeping was eigenlijk om een ‘woman in charge’ te zijn en mode was een middel. Want ze was misschien nooit van plan om ‘het uniform van de vrije vrouw’ te maken met haar iconische wrapdress, dat werd het wel.

Schouderklopperij?

De documentaire Woman in Charge: Diane von Fürstenberg ging in première op het Tribeca Film Festival in New York. Het valt mooi in de trend van de afgelopen jaren om oude of vergeten sterren, muzikanten, iconen en verhalen eer aan te doen en aan een nieuw publiek voor te stellen. Maar vaak met financiële medewerking of verregaande inspraak achter de schermen door het onderwerp zelf. Woman in Charge wijkt niet ver af van dat patroon. Von Furstenberg is dan geen producent of familie van de regisseur en ze laat iedereen hun gang gaan, ook als ze het niet altijd met de camera angle eens is, maar ze houdt wel de volledige controle over haar eigen verhaal. En dan houd je toch een beetje in de hand wat er over je naar buiten komt.

Die keer dat ze haar hele identiteit en stijl veranderde voor een overheersende lover wordt bijvoorbeeld geminimaliseerd, het feit dat ze pas na ruim 20 jaar ontdekte dat één van haar kinderen een chronische aandoening heeft wordt maar kort aangestipt en er worden weinig vragen gesteld over toen ze haar hele leven en die van haar kinderen overhoop gooide door er met een Braziliaanse man vandoor te gaan, omdat de zwaarte van het leven van haar moeder haar even teveel werd. Als je de filosofie van Furstenberg aanhoudt, dan moet dit allemaal kunnen, ze is tenslotte ook maar een mens. Maar van een documentaire verwacht je ietsje meer.

Bewondering overwint

Diane von Furstenberg: Woman in Charge is geen spannende documentaire, visueel niet in het oog springend of een heruitvinding van het genre. Wat de film wel doet is je blijvend inspireren om trouw aan jezelf te blijven en anderen die ruimte ook te gunnen. Doorbreken in de destijds nog door mannen gedomineerde modewereld én jezelf blijven, ook als de seksistische vragen je bij talkshows om de oren vliegen, is geen kleine verdienste. Nog bewonderenswaardiger is anderen óók nooit te veroordelen, open te blijven staan voor verandering en nieuw publiek en blijvend een podium te bieden voor de mensen na jou.

De documentaire werpt een blik op de erfenis van Furstenberg. Die is denk ik samen te vatten in haar eigen woorden: “be the woman you want to be.”

• Diane von Fürstenberg: Woman in Charge (2024)
• Cijfer: 6.5
• Documentaire
• Duur: 1u, 37min
• Regie: Trish Dalton en Sharmeen Obaid-Chinoy
• Cast (als zichzelf): Diane von Fürstenberg & familie, Hillary Clinton, Gloria Steinem en meer.

• Deel