Review Patsers: snelle actie, spectaculaire special effects en een hoop ambitie, maar ook een goed verhaal? Vanaf 27 februari in de bioscoop


Patsers
Zeven jaar na Patser leveren regisseurs Abdil El Arbi en Bilall Fallah (Bad Boys for Life, Rebel) het vervolg: Patsers. Hebben de jaren en werkervaring gezorgd voor een ‘level-up’ vervolg? Of blijft Patsers vooral hangen in een combi van snelle, gelikte actie en weinig verhaal?
Door: Valérie Hoffmann
De vier ‘patsers’ Badia (Nora Gharib), Volt (Saïd Boumazoughe), Junes (Junes Lazaar) en Adamo (Matteo Simoni) zijn terug en inmiddels een stukje ouder én wijzer geworden. Waar ze in de eerste film nog grote namen waren in de Antwerpse onderwereld, hebben ze inmiddels allemaal afscheid hebben genomen van hun drugsverleden en zijn ze legaal gegaan. Nou ja, bijna allemaal: Adamo is deels blijven hangen in de illegale handel. En je raad het al, het is precies dit deeltje dat ervoor zorgt dat ze allemaal weer gigantisch in de problemen komen. Met Antwerpen opnieuw als strijdtoneel van de internationale coke-gangsters geeft Patsers een inkijkje in de Vlaamse onderwereld. Alleen is jammer genoeg het plot niet zo spannend als de arena waar het zich afspeelt. Daarvoor nemen de groteske visuele effecten, onevenwichtige acteerkwaliteiten van de cast en een overdreven focus op actie de overhand.
Overweldigende beelden
Er gebeurt in Patsers heel veel tegelijkertijd in een visuele mix van vlog, computerspel en informatieve documentaire. En dat geeft de film een heel unieke stijl. Maar door de snelle montage, onrustig bewegende beelden én een voice-over die ondertussen veel achtergrondinfo geeft, is het moeilijk om volledig in het verhaal te komen. Hoewel al deze elementen bij elkaar heel ambitieus zijn (houden we van), creëren ze helaas meer een aaneenschakeling van losse spannende scènes dan een lopend verhaal.
BV’er & BN’er Bingo
Ook de cast is erg uuh… ambitieus. Als er een wedstrijd bestond om zo veel mogelijk bekende Vlamingen en Nederlanders in één film te stoppen, dan wint Patsers met gemak. Gers Pardoel, Tony Junior, Yolanthe Cabau en Peter van de Veire: het zijn een aantal van de vele bekende gezichten die voorbijkomen. Maar een bekend gezicht betekent niet automatisch goed acteerwerk. En door de onervaren acteurs komen sommige scènes al snel houterig en ongeloofwaardig over. Cabaretiers Soundos El Ahmadi en Ruben van der Meer als grote drugsbazen zijn bijvoorbeeld eerder lachwekkend dan angstaanjagend. Terwijl ervaren acteurs als Pommelien Thijs en Joes Brauers als technerds een onterecht kleine kleine rol spelen. Ook hierdoor komt het verhaal maar niet lekker op gang en is het vaag met wie je nou eigenlijk mee moet leven.
Actie overkill
Het zou oneerlijk zijn om te zeggen dat het enkel aan de acteurs ligt dat het moeilijk is om empathie of begrip te hebben voor de hoofdpersonages. Dat ligt ook zeker aan het scenario waarin weinig aandacht is voor enige karakterontwikkeling. Waar wél veel aandacht voor is, zijn de vele en vooral lange actiescènes vol snelle bewegingen, grote explosies en indrukwekkende geluidseffecten. Overweldigende heftig soms. Maar hoewel er op het scherm veel gebeurt, komt er vrij weinig bij je binnen. Doordat die scènes lang duren, is het makkelijk om je concentratie te verliezen. Of je bent juist helemaal kwijt wat er precies gebeurt omdat het beeld simpelweg te snel beweegt.
Veel poespas, weinig verhaal
Biedt Patsers een intrigerend inkijkje in de Antwerpse drugsmaffia? Sure. En een aantal spannende momenten zullen je na afloop zeker bij blijven. Maar daar is ook alles mee gezegd. Er is overduidelijk veel moeite en geld geïnvesteerd in actiescènes, bekende gezichten en gekke graphics. Maar helaas kan niet hetzelfde worden gezegd over het script en het acteerwerk. Waar de eerste Patser-film nog als een interessant experiment kan worden gezien, zou je zeven jaar later toch verwachten dat de regisseurs nu ook een sterker verhaal neer kunnen zetten. Misschien over zeven jaar nog een keer proberen?
Patsers is vanaf 27 februari te zien in de bioscoop.
- Patsers [2025]
- Cijfer: 4.5
- Misdaad, Actie, Komedie
- Duur: 1h, 59 min.
- Regie: Adil el Arbi en Bija ilall Fallah
- Cast: Matteo Simoni, Nora Gharib, Saïd Boumazoughe, Jennifer Heylen, Ward Kerremans, Junes Lazaar, Pommelien Thijs, Soundos El Ahmadi, Joey Kwan, Sjaak, Louis Talpe, Joes Brauers, Yolanthe Cabau