Dreamteam Dr. Dre en Iovine
The Defiant Ones
Het verhaal van de wonderlijke vriendschap tussen twee van de absolute halfgoden uit de muziekindustrie, Dr. Dre en platenbaas Jimmy Iovine.
En Vincent zag het koren
En Einstein het getal
En Zeppelin de Zeppelin
En Johan zag de bal.
Toon Hermans wist het als geen ander samen te vatten in een paar korte zinnen, sommige mensen zien ‘het’ net iets eerder en net iets helderder dan anderen. Eind jaren ’70 zagen Steve Jobs en Bill Gates bijvoorbeeld al een computer in iedere huiskamer en sluiten we, als het aan Elon Musk ligt, over tien jaar allemaal een tweede hypotheek af voor een pied-à-terre op Mars. Ook de twee hoofdpersonen in HBO’s nieuwe docureeks The Defiant Ones kunnen gezien worden als ware pioniers. Al begin jaren ’90 waren zij er heilig van overtuigd dat hiphop meer was dan slecht een kortstondige, muzikale bevlieging. Terwijl puriteins Amerika schuimbekkend verkondigde dat (gangster)rap de ondergang van de samenleving was, sloten de kersverse platenbaas Jimmy Iovine en hiphop halfgod Dr. Dre een pact dat zou leiden tot een imperium van ongekende omvang.
Broeders van verschillende moeders
De titel van deze vierdelige docu is een knipoog naar de gelijknamige film uit 1958,
een film die zich verzette tegen de rassenscheiding en discriminatie
die met name in het zuiden van Amerika hoogtij vierden. De met twee
Oscars bekroonde film vertelt het verhaal van een witte en een zwarte
man die weten te ontsnappen uit de gevangenis, maar aan elkaar zijn
overgeleverd door de ketting rond hun pols. Met het verstrijken van de
tijd ontstaat er tussen de twee een even onwaarschijnlijke als hechte
vriendschap en laat dat laatste nou precies zijn wat Allen Hughes, maker
van de legendarische hood classic Menace II Society,
als uitgangspunt heeft genomen voor zíjn The Defiant Ones. Een
inspirerende vertelling van de hechte, maar toch ook wat onorthodoxe,
vriendschap tussen de zoon van een Italiaanse havenarbeider uit Brooklyn
en een jongen die het hoofd boven water probeerde te houden in de
gevaarlijke buitenwijken van L.A.
1+1=3
Iovine en Dre. Ze brachten je met Dr Dre’s The Chronic misschien wel het
beste hiphopalbum ooit (dat op zichzelf zou al genoeg moeten zijn voor
een Nobelprijs van het één of ander), zijn met hun label Aftermath de
thuishaven voor grote namen als Eminem, 50 Cent, Kendrick Lamar en The
Game en hun Beats by Dre headphones zijn niet meer uit het straatbeeld
weg te denken. Ze bereikten hun succes niet door overal maar ja en amen
te knikken. Nee zeg. Ze werden groot door obstakels te trotseren, door
de gevestigde orde te provoceren en te tarten, maar vooral door zichzelf
keer op keer te blijven uitdagen. Ook daarom zijn Iovine en Dre, The
Defiant Ones.
Een kijkje in het wonderlijke brein van de stille kracht achter de helft van jouw, al dan niet digitale, platenkast.
Stille kracht
Als je van muziek houdt, dan is deze docu eigenlijk gewoon verplichte
kost. Ik weet ook wel dat hiphop vrij recentelijk nog in het zonnetje
werd gezet in Hip Hop Evolution en dat Straight Outta Compton
de geschiedenis van Dre’s N.W.A. al redelijk uitvoerig uit de doeken
deed, maar The Defiant Ones is zoveel meer dan dat. Het is naast een
openhartig portret van de doorgaans teruggetrokken Dr. Dre ook een
kijkje in het wonderlijke brein van de stille kracht achter de helft van
jouw, al dan niet digitale, platenkast. Iovine werkte namelijk met The
Boss, Bono, Eminem, Marilyn Manson, Lady Gaga en nog een hele waslijst
aan artiesten die om de één of andere reden geen voor- of achternaam
behoeven. Hij heeft de telefoonnummers van Tom Petty, Annie Lenox en
Gwen Stefani in z’n telefoon staan en Oprah Winfrey kwam op z’n
bruiloft. En dan heb ik het nog niet eens gehad over het feit dat hij de
man is die ons Rrrrrrico Suave gaf!
Niet alleen inhoud.
The Defiant Ones is niet alleen inhoud, het is ook nog eens
ontzettend vet gemaakt. Het is lekker dynamisch gemonteerd, er wordt
heel grappig met geluid gespeeld en het is een dompelbad van heerlijke,
oude beelden. Van een 16-jarige Dre die in een paars velours
doktersoutfit de plaatselijk buurtsoos staat te rocken tot een
hyperactieve Iovine die in z’n achtertuin een potje American football
speelt met Suge Knight en de broer van John F. Kennedy. Ook is het een
aaneenschakeling van meesterlijke quotes. Zo vertelt Alonzo Williams,
lid van Dr. Dre’s eerste boyband de World Class Wrecking Crew, dat hij
eigenlijk maar voor één ding het podium beklom…
“I was the lead keyboard guitar holder. Hólder. I didn’t play the motherfucker. There was just too much pussy around us not to be on stage.”
Of de reactie van Snoop als Jimmy Iovine hem op de cover van Rolling Stone probeert te krijgen….
“Jimmy was like: Snoop, I wanna get you guys on the cover of the Rolling Stones magazine. You guys are like Mick [Jagger] & Keith [Richards]… I’m like, who the fuck is Mick & Keith, nigga?! Fuck The Rolling Stone Magazine, I wanna be on the cover of Source magazine, nigga”
Maar boven alles moet je deze natuurlijk gewoon kijken voor de muziek. Het is bizar hoe het kippenvel nog steeds in je nek kan schieten zodra je dat geram op die hoogste pianotoetsen hoort aan het begin van Still D.R.E, hoe California Love tot de dag van vandaag de enige track is waarbij het gebruik van autotune geoorloofd is. Als jij nu instemmend achter je scherm zit te knikken, dan zou ik maar snel aan The Defiant Ones beginnen. Je gaat er geen spijt van krijgen. Echt niet.
-
HBO (2017) - Docu over de wonderbaarlijke vriendschap tussen twee giganten uit de muziekindustrie
- 60 minuten per aflevering