Vijf complexe tv-personages zoals Successions Logan Roy
Succession 4
In het vierde en laatste HBO-seizoen van Succession vecht de Royfamilie definitief uit wie controle krijgt over familiebedrijf Waystar Royco. Of niet?
Op 26 maart gaat het vierde en tevens laatste seizoen van de mega succesvolle HBO-show Succession in première. In de afgelopen drie seizoenen zagen we hoe mediafamilie Roy elkaar elke keer te slim af probeerde te zijn om het miljardenbedrijf Waystar Royco in handen te krijgen.
Door: Loeke de Waal
Logan, Connor, Kendall, Shioban and Roman Roy hebben er allemaal een handje van de wereld als hun oester te zien. Niet de variant waarin groots dromen mag en alles mogelijk is. Nee, de oester die je grijpt, openbreekt en opslurpt. Snel, voordat een ander erbij kan. Vader Logan Roy bleek iedereen echter áltijd tien stappen voor te zijn. Dat maakt hem één van de meest interessante, maar ook onsympathieke personages op televisie. Daar kent de tv-geschiedenis er nog wel een paar van.
1. Logan Roy (Succession)
De patriarch van de Roy-familie is meedogenloos. Als hij zijn kinderen niet tegen elkaar uitspeelt, chanteert of manipuleert hij ze wel om precies te doen wat hij wil. Zonder met zijn ogen te knipperen is hij bereid ze voor de wolven te gooien. Onder het mom van ‘wat je niet doodt, maakt je sterker’, dat dan weer wel. Want dat hij op een verknipte manier van zijn kinderen houdt, is niet te ontkennen. Evenals dat hij gebukt gaat onder zijn eigen moeilijke jeugd en - zelfgecreëerde - eenzaamheid. Dat maakt het fascinerend naar hem te (blijven) kijken, want ondanks zijn harde buitenkant, kan je de zachtheid van binnen soms bijna aanraken. Bijna, want verwacht niet dat zijn hart in één laatste seizoen ineens smelt.
2. Wednesday Addams (Wednesday)
Jenny Ortega’s vertolking van Wednesday Addams in Netflix’s hitshow is beklemmend. Wednesday wordt van school getrapt voor haar enge gedrag en moet naar Nevermore, de plek voor outcasts. Daar liegt en manipuleert ze rustig verder om mensen te laten doen wat zij wil, met gevaar voor hun leven. Als ze niet zo scherp, sarcastisch en eigenzinnig was, zou je bijna geen verlossende kwaliteiten in dit stoïsche en morbide personage kunnen vinden.
3. Tony Soprano (The Sopranos)
Als je het over legendarische en klassieke personages hebt met complexiteit, kun je anti-held Tony Soprano niet overslaan. Het was de rol die James Gandolfini en The Sopranos voor altijd op elk lijstje met het beste van tv zette en een voorbeeld werd voor tv-drama’s die volgden. Tony is vader, man, maffiabaas maar bovenal gekweld. Zijn paniekaanvallen brengen hem in het geheim naar therapiesessies met dr. Jennifer Melfi (Lorraine Bracco) waar hij zijn hart blootlegt, maar - soms met moeite - altijd de regie probeert te behouden. In de sessies horen we tussen neus en lippen door over Tony’s familie, maar ook zijn dromen, frustraties en angsten. Intrigerende ingrediënten voor een maffiaserie vol geweld, ‘gabagool’ en zondagse diners met de familie.
4. Daenerys Targaryen (Game of Thrones)
Van slachtoffer en slavenbevrijder tot, uiteindelijk, onderdrukker en tiran. In acht seizoenen Game of Thrones doorloopt het personage van Khaleesi (Emilia Clarke) één van de meest veelzijdige ontwikkelingen in de show. Bij het vormen van een leger, het uitbreiden van haar vloot en de toenemende macht van haar groeiende draken, worden steeds meer van haar zwaktes blootgelegd. En was het uiteindelijk haar ambitie? Wraak? Generationeel trauma? Of gekte die haar over het randje duwde? Het doet er bijna niet toe. Want hoewel er eindeloos gediscussieerd kan worden over de kwaliteit van het achtste seizoen en de motivatie(s) voor Daenerys Targaryens uitbarstingen: je krijgt er geen genoeg van.
5. Walter White (Breaking Bad)
Over egoïsme gesproken; Walter White’s (Bryan Cranston) ontpopping van chemiedocent tot druglord in Breaking Bad is ongeëvenaard. Gevoed door zijn wil om voor zijn dood een impact op de wereld te maken en iets van waarde achter te kunnen laten aan zijn gezin. Hoewel je dankzij zijn steeds zichtbaar wordende machtswellust kunt betwisten of zijn intenties echt zo nobel waren, blijf je altijd een glimps van die timide leraar opvangen. Ook wanneer zijn meest kwaadaardige kant opduikt en hij op iedereen in zijn omgeving druk uit begint te oefenen. Je kan veel zeggen over Walter White, maar hij trachtte in ieder geval, op geheel eigen wijze, de volle potentie van zijn geniale chemiebrein te benutten.
Lees volgende week onze recensie van de eerste aflevering van Succession seizoen vier.