Regina had haar vriend Mark-Jan had uitgenodigd en vertelde hem dat ze schoon was verklaard van acute leukemie. Hoe hebben ze alles ervaren? En hoe gaat het nu met ze?

Regina, waarom wilde je deelnemen aan Tafel voor twee?
Ik wilde Mark-Jan bedanken voor zijn steun en daarbij kwam ook nog de boodschap dat ik schoon was. Als je ziek bent zijn artsen, vrienden en familie alleen maar met jou bezig en er is weinig ruimte voor je partner, in mijn geval Mark-Jan. Hij stond al die tijd naast mij en nu was het tijd om hem daarvoor te bedanken.

Wat hoopte je te bereiken met het diner?
In de periode dat ik heel ziek en hulpbehoevend was, had ik een partner naast me die zichzelf volledig wegcijferde. Naast zijn werk, hield hij alle ballen in de lucht en is hij onvoorwaardelijk voor de liefde gegaan. Zijn liefde als hij langskwam, vijf maanden lang elke dag, was mijn lichtpuntje van de dag. Ik wilde dat hij zou weten dat wat hij voor mij doet echt wordt gewaardeerd. Mark-Jan is soms wat onzeker en vraagt zich dan af: ben ik wel goed genoeg voor je? Mijn antwoord daarop is: honderd procent wel! Je bent genoeg en het is fantastisch wat je allemaal voor mij doet.

Hoe hebben jullie je voorbereid voor het gesprek?
Regina: Ik heb een brief geschreven voor Mark-Jan, die ik kon voorlezen tijdens het diner. Maar ik heb ook over kleine dingen nagedacht: wat trek ik aan? Laat ik mijn hoofd zien of houd ik mijn muts op?
Mark-Jan: Ik heb mij niet voorbereid, ik was vooral heel zoekende: wie is die persoon die mij heeft uitgenodigd? We hebben er met zijn tweeën veel over gesproken en Regina zei dat ze het echt niet was. Daar werd ik zenuwachtig van, want wie zal het dan zijn?

Mark-Jan, wat dacht je bij het zien van Regina?
Ik voelde blijdschap. Ik ben altijd heel blij als ik Regina zie. Als ze weg is mis ik haar en wanneer ze er is voel ik mij goed. Ze is mijn veilige haven, mijn alles.

Wat heeft het diner voor jullie twee opgeleverd?
Mark-Jan: De boodschap is voor mij wel duidelijk geworden. Ik vond het vooral geweldig dat ze vertelde dat ze schoon was. Ik dacht namelijk dat wij daar de volgende dag in het ziekenhuis pas duidelijkheid over zouden krijgen. De lieve woorden die ze zei in haar brief, natuurlijk weet je dat, maar op zo’n moment in die setting komt het meer binnen.
Regina: Ik voel nu een extra stukje dankbaarheid. Met het diner hebben we echt een punt gezet achter een lastige tijd. Ik ben schoon, nu gaan we weer vooruitkijken. De ziekte blijft ons dagelijks bezighouden, maar we gaan bergopwaarts. Het is mooi om daarbij stil te staan. Ik heb inmiddels ook een brief met een engeltje ontvangen van mijn donor. In deze brief geeft zij aan hoe zij dit beleeft heeft, niet wetende wie ik ben. Het was een emotionele en mooie brief van de donor. Uiteraard heb ik ook een brief teruggestuurd en hoop ik dat we zo contact kunnen houden.

Is jullie leven door het diner veranderd?
Regina: Ik heb mijn muts afgedaan! En we houden ons bezig met leuke dingen. Het is niet meer de kanker die centraal staat. Ik ben nu schoon, mijn haar wordt weer langer, hopelijk gaan binnenkort de terrassen weer open en kunnen we vakantieplannen maken.
Mark-Jan: De situatie heeft wel impact gehad. Voor mijn gevoel zijn we dichter tot elkaar gekomen. Het begint nu steeds meer te dalen wat er is gebeurd het afgelopen jaar. We proberen alles steeds meer een plek te geven: dat je dat samen kan doen is heel fijn.