“Ik koos voor mezelf door bij het gezin weg te gaan”
- 6 minuten leestijd
Nederlandse au pairs zijn overal ter wereld te vinden. Hoe is het nu écht om au pair te zijn? Betaalt het goed? Moeten de ouders rijk zijn voor een au pair? Kun je genoeg van het land zien?
Lieke Merema (20), een Nederlandse die als au pair in Amerika werkt en woont, is hostmoeder van twee kinderen van 9 en 12. Hier vertelt ze over.
Waarom besloot je om als au pair naar Amerika te gaan?
“Ik studeerde verpleegkunde toen corona uit brak. Al vrij snel kreeg ik te horen dat ik veel moest gaan thuis werken. Dat vond ik echt verschrikkelijk! Ik kan namelijk gewoon niet vanuit huis werken en het lukte me ook niet om online bij te blijven. Dus ik begon na te denken over wat ik precies wilde. Ik wist al een tijdje dat ik in het buitenland wilde wonen en had wel eens vaker over het au pair zijn gehoord. Een vriendin van mij had het ook gedaan en dat inspireerde mij om al snel ook naar Amerika te willen. Het is namelijk handig om naar een land te kunnen gaan, waar je goed Engels kunt leren! Toen nam ik snel het besluiten om te gaan. Ik dacht: “als ik dit wil, dan is dit, tijdens de pandemie, de perfecte tijd.” Ik heb me aangemeld en vrij snel ben ik aan een familie gekoppeld.”
Hoe is je gezin?
“Het afgelopen jaar heb ik twee gezinnen gehad. Helaas heb ik mijn eerste gezin, na een maand, al moeten verlaten. Ik had niet verwacht dat het op die manier zou gaan lopen. Toen ik ze namelijk online leerde kennen, had ik een bepaald idee van het gezin. Toen ik daar aankwam, was het compleet anders. Ik mocht niet veel en het was niet wat ik ervan had verwacht. Ze hadden mij bijvoorbeeld beloofd dat ik de kinderen kon meenemen naar bijvoorbeeld een park, aquarium of de winkel. Eenmaal daar kreeg ik te horen dat de kinderen overdag tussen 11 en 3 uur niet naar buiten mochten omdat het daar zo warm is, terwijl de temperaturen vrijwel net zo hoog zijn als in Nederland. Dus dat vond ik echt onzinnig en ook geen fijn idee om de hele middag verplicht binnen te moeten zitten. Ook zag mijn hostmoeder mij heel erg als haar beste vriendin. Nu kun je denken: dit is toch heel goed? Maar ik kwam daar de eerste dag aan, met heel veel prikkels om te verwerken. Zij was vrij direct al erg intens. Als ik uit de kamer liep, wilde ze direct bij en met mij zijn. Ik kreeg geen ruimte van haar. Ik had natuurlijk wel verwacht deel van de familie te worden, maar je werkt nog steeds voor ze. De scheiding tussen werk en privé was voor mij toch wel heel belangrijk.” Dus ik zei vrij snel tegen mijn hostmoeder: ‘sorry, dit gaat niet werken voor mij. Ik ben hier voor mezelf.’ Nu ben ik bij mijn tweede gezin en dit is precies volgens mijn verwachting.”
Wat heb je daar geleerd?
“Het vertellen dat ik daar weg wilde gaan, was voor mij een van de lastigste gesprekken ooit. Ik had er maanden naartoe geleefd want je hebt heel veel contact met de mensen voordat je naar Amerika gaat. Om dan te zeggen: ‘sorry, dit werkt niet. Ik wil gaan’, was erg moeilijk om te doen. Maar het heeft me veel zelfvertrouwen gegeven omdat ik voor mezelf durfde te kiezen. Ik ben niet een jaar op een plek gebleven terwijl ik me er niet fijn voelde. Ik zette mezelf op de eerste plek. Dat voelde goed.”
Hoe is nu je nieuwe gezin?
“Dit gezin is erg lief. Voor mij hebben ze 12 andere au pairs gehad en dat merk je! Ze hebben alles al meegemaakt: van introverte tot extraverte au pairs. Als ik bijvoorbeeld om 4 uur klaar ben met werken, dan zegt ze expliciet tegen de kinderen dat ik klaar ben. Ook vertelt ze dat tegen de kinderen dat als ik film wil kijken met ze, dat dat prima is. Maar ze mogen me niet storen als ik dat niet wil. Voor mij is het heel fijn dat de moeder zo meedenkend is. Zoals ik al zei: je woont waar je werkt. Die scheiding is heel erg lastig. Ik moet om die reden wel echt bewust tijd voor mezelf nemen. Maar de ouders helpen me daar erg bij en dat vind ik heel fijn.”
Wat heb je vooral in dit gezin geleerd?
“Ik heb erg veel over de Indische cultuur geleerd! Dat vind ik heel erg leuk. Mijn hostmoeder bidt elke avond voordat we gaan eten. Ook zijn er verschillende feestdagen binnen de Indische cultuur die we uitgebreid vieren. Het eten dat ze ook maken, vind ik heerlijk. Door het huis heen zie je ook Indische invloeden. Hier en daar zie je een beeldje staan. Ook kijken we samen Bollywood films. Nu heb ik veel van de Amerikaanse én Indische cultuur geleerd. Mooi meegenomen!”
Is je familie welvarend?
“Ja, ze zijn erg welvarend. Ze hebben ook bewust besloten om te wachten met het krijgen van kinderen omdat ze hun kinderen een goed leven willen geven. Ze zijn met weinig geld opgegroeid dus willen het nu erg goed doen. Mijn hostvader is een advocaat voor bedrijven en mijn hostmoeder maakt reclames voor vaccinaties.”
Blijf je nog lang in Amerika?
“Ik ga helaas over drie weken weer terug naar Nederland. Voor mij voelt dit wel dubbel aangezien ik aan de ene kant erg veel zin heb om mijn vrienden en familie weer te zien, maar aan de andere kant maakt het me ook erg verdrietig. Ik heb het echt naar mijn zin hier. Maar ik weet gewoon dat ik terug moet om weer te gaan studeren in Nederland. Dat is voor nu belangrijk.”
Zou je het mensen aanraden om naar Amerika te gaan?
“Ik zou het zeker aanraden! Het is wel hard werken en het is lastig om lang weg te zijn bij je familie. Je moet wel weten waar je aan begint. Maar: als je avontuurlijk bent en van kinderen houdt, zou ik het zeker iedereen aanraden.”