Wanneer Myle (25) op zijn zeventiende bij zijn vader gaat wonen, loopt de spanning tussen vader en zoon steeds verder op. Hij vindt dat zijn vader er wel is voor zijn nieuwe gezin, terwijl hij er nooit was voor Myle’s zieke moeder en zijn broertjes. De spanning leidt uiteindelijk tot een confrontatie. Het is een dieptepunt in hun relatie, maar toch zal de band met zijn vader later de sleutel blijken tot zijn herstel.

Myle groeit op in Buitenveldert samen met zijn moeder en twee broertjes. Zijn ouders zijn op jonge leeftijd uit elkaar gegaan en Myle is als oudste al vroeg de man in huis. Bovendien heeft Myle’s moeder reuma, wat haar steeds meer beperkt. Myle voelt zich daardoor verantwoordelijk voor zijn broertjes en moeder en helpt mee in het huishouden. Veel ruimte voor Myle’s eigen gevoel en zijn behoeften is er daardoor niet.

Het missen van een vaderfiguur en spanningen in huis zorgen ervoor dat Myle op jonge leeftijd concentratieproblemen en woede-uitbarstingen krijgt. Op de basisschool wordt hij zelfs twee keer geschorst.

Jeugdzorg
Door alle problemen komt het gezin in een traject bij jeugdzorg. De hulpverleners richten zich op crisismanagement binnen het gezin en op de woede van de jonge Myle. Hij leert daarbij zijn woede onder controle te houden, maar voorkomen dat de opgekropte spanning en frustratie zich later manifesteert in een depressie kan jeugdzorg niet.

“Ze waren vooral bezig met zorgen dat ik niet explodeerde, maar ik leerde niet hoe ik met mensen moest praten en mijn gevoelens kon uiten. Ik vond het heel moeilijk om mijn moeder te vertellen dat ik me zorgen maakte of aan mijn vader te vragen of hij niet een keer iets met ons kon doen.

Vanaf mijn veertiende of vijftiende begonnen mijn gevoelens zich anders te uiten. Ik kwam in de pubertijd en kon niet meer zo makkelijk gerustgesteld worden als toen ik klein was. Ik merkte  dat ik een vaderfiguur miste en dat ik mijn pa ging verwijten dat hij er niet voor ons was. 

Toch ben ik op mijn zeventiende bij mijn vader gaan wonen, omdat het thuis met mijn moeder teveel werd. Bij mijn vader was meer ruimte. Hij had een ander gezin waar hij om de dag was en ik was veel alleen."

Lekke band
"In die periode keerde ik steeds meer in mezelf. Ik had bij jeugdzorg geleerd om niet meer boos te worden en daardoor moesten mijn emoties op een andere manier verwerkt worden. Ik was vaak somber en lag veel nachten wakker waarin ik over van alles aan het piekeren was. Ook konden de kleinste dingetjes me enorm naar beneden halen. Als ik een lekke band had, kon ik daar kapot van zijn.

De spanning tussen mij en mijn vader liep steeds meer op. Hij was wel bij zijn andere gezin, maar mijn jongste broertje wilde ook wel een papa. Ik was op dat moment al negentien, dus groot genoeg om dingen te willen zeggen. In combinatie met de frustratie en de drang naar acceptatie die ik al had, is het een keer geëscaleerd tot een confrontatie.” 

Na het incident met zijn vader gaat Myle terug naar zijn moeder tot hij na drie maanden een kamer vindt met een vriend van de middelbare school en een derde jongen. In die periode krijgt hij ook een vriendin die een grote steun voor hem is.
Hij besluit zijn studie economie weer op te pakken, maar moet er na een jaar alsnog definitief mee stoppen, omdat hij een vak niet haalt. Hij heeft daardoor een terugval en merkt dat zijn woede zich weer begint te uiten. Myle gaat daarom opnieuw in therapie.

Verbeterpunten
“Dat was voor het eerst bij een mannelijke psycholoog en dat was fijn. Ik moest van hem een lijst met punten opstellen die ik wilde verbeteren, zoals het omgaan met tegenslagen. Mijn psycholoog heeft er zelf ook één bijgezet: De relatie met mijn vader. Ik vond dat op dat moment niet zo belangrijk, maar achteraf bleek dat ik daarin de meeste vooruitgang had geboekt.

De band met mijn vader is nu veel beter en dat geeft een soort rust. Ik ben een beetje de brug tussen mijn pa en mijn moeder en broertjes geworden. Daar haal ik energie uit."

Belangrijke stap
"Vorig jaar april is het uitgegaan met mijn ex en kwam ik weer in een ongelooflijk diep dal terecht dat een half jaar duurde. Alle tegenslagen kwamen stuk voor stuk weer binnen als een mokerslag. Het gekke was dat ik op dat moment als eerst mijn vader belde. Dat was een belangrijke stap in onze relatie.” 

Op dit moment is Myle bezig met zijn studie rechten. Hij wil verder met therapie, maar dat is op dit moment lastig, omdat hij druk is met school. Hij merkt de gevolgen van zijn depressie nog steeds, maar voelt goed aan wanneer hij in een dal dreigt te raken: “Als ik me minder voel ben ik graag thuis, maar in plaats van in bed te blijven liggen, ga ik nu mijn kamer opruimen of kijken of ik nog ergens een plantje kan neerzetten. De dalen zullen altijd wel blijven denk ik, maar daar zit ik niet mee. Ik zie de toekomst rooskleurig in. Ik wil me vandaag gewoon beter voelen dan ik me gisteren voelde.” 

Geschreven door: Maic Oudejans

Foto: Rosemary Dekker

Wil jij praten over psychische problemen als depressie, maar ook problemen als verslaving, zelfbeschadiging, (seksueel) misbruik of hoe je aan iemand vertelt dat je psychische problemen hebt? Zoek dan anoniem contact met een hulpverlener van MIND Korrelatie via www.mindkorrelatie.nl (chat, WhatsApp, telefoon en mail).