Als Youri (19) drie jaar is, overlijdt zijn oma. Dit heeft een grote impact op zijn vader, die aan de drank gaat en een gokverslaving krijgt.

Het zorgt er voor dat Youri’s ouders uit elkaar gaan en zijn vader naar Amsterdam verhuist. Youri lag toen al als klein mannetje op bed te schreeuwen dat hij dood wilde. Zelf heeft hij er geen herinnering van, maar de fundering voor zijn depressie is al gelegd.

“Ik wist dat er iets weg was, maar echt plaatsen kon ik het niet. Mijn moeder zag dat ik het er moeilijk mee had en daarom zijn we naar een ander huis gegaan in Monnickendam. Mijn vader kwam toen terug uit Amsterdam om bij ons in de schuur, die aan het huis vast zat, te wonen. Zo hoefde ik maar één deur door om hem te zien. 

Als kind was ik heel sociaal en druk. Ik rende overal heen en praatte met iedereen. Ik was altijd vrolijk, maar op de basisschool trok ik langzaam steeds meer in mezelf. 

Pesten
Pas op de middelbare school ging het echt hard. In de eerste klas begonnen mijn klasgenoten me uit te schelden en grapjes te maken met mijn naam. Ik had wel twee goede vrienden gemaakt, maar keerden die zich opeens ook tegen mij. Ze pestten me en dreigden dat ze me in elkaar zouden slaan als ik naar school kwam. 

Ik kreeg het idee dat ik waardeloos, lelijk en dik was en dat ik beter dood kon zijn. Ik gaf mezelf overal de schuld van. Onbewust denk ik ook dat ik mezelf de schuld gaf dat mijn ouders uit elkaar waren gegaan en dat mijn vader zo in de put zat.

Aan de andere kant voelde ik grotendeels niks. Ik was niet blij, niet boos, niet verdrietig. Het was gewoon vlak. Ik onderdrukte onbewust alles heel erg denk ik.  Zolang ik niks voelde kon het niet erger worden.

In het tweede jaar ben ik naar een andere klas gegaan, maar uiteindelijk had mijn depressie zoveel invloed op me dat het gewoon niet meer ging. Toen ben ik gestopt met naar school gaan. 

Minecraft
In de periode daarna zat ik alleen maar thuis te gamen. Ik was verslaafd aan minecraft en speelde hele nachten door. Dat was mijn uitvlucht. In dat spel kon ik iemand zijn die ik in het echt niet was, want mijn problemen bestonden daar niet. 

Als ik uiteindelijk toch ging slapen, had ik vaak paniekaanvallen, want in bed was ik alleen met mijn gedachten. Er was geen afleiding meer. Op die momenten kwamen mijn woede en verdriet er uit. Ik begon tegen de muur te slaan of ik sloeg mezelf en ik begon te schreeuwen. Als het er uit was dan was ik weer helemaal vlak.” 

Therapie
Een half jaar nadat Youri is gestopt met school, komt hij via de schoolarts terecht bij de Bascule, een grote GGZ-instelling in Amsterdam. De eerste drie maanden gaat hij amper naar de dagbehandeling, omdat de paniek te groot is. Maar als ze op een middag met de hele groep naar de film gaan, gaat Youri mee en vindt hij aansluiting bij de groep. De drempel om daarna ook naar therapie wordt lager. In de zes maanden die volgen vindt Youri langzaam de weg omhoog.

Hij komt een stuk zelfverzekerder uit de therapie en wilt weer terug naar school, maar zijn oude school is huiverig om hem terug te nemen vanwege zijn problematiek. Youri voelt zich er niet meer welkom en zoekt naar een andere school in de omgeving. Na veel afwijzingen is er uiteindelijk een school in Hoorn die hem wel wil hebben. Hij kan er na de kerstvakantie instromen in de tweede klas. 

Terug naar school
“Het was heel lastig om weer naar school te gaan. Ik kon weinig aansluiting vinden, omdat ik twee jaar ouder was en hele andere interesses had dan mijn klasgenoten, maar sloot het jaar wel af met goede cijfers. 

In de zomervakantie had ik weer een tijd niks gedaan en daarna kon ik het opnieuw niet aan om weer naar school te gaan. Ik ben toen terug gegaan naar de Bascule waar ik een nieuwe psychiater kreeg die medicatie voorstelde. Mijn moeder en ik waren er altijd heel erg op tegen, maar deze keer zei ik: ‘Als het me kan helpen, geef het dan maar.’ 

Het hielp goed. Ik was rustiger, blijer en ik durfde meer. Ik kon weer de deur uit gaan en met mensen praten die ik niet kende.” 

Nintendo
Als hij drie havo afrond, mag hij zich inschrijven op het MBO en dat doet hij voor de opleiding game development. Hij wordt in eerste instantie afgewezen, maar een jaar later wordt hij alsnog toegelaten. Op dit moment volgt Youri nog steeds die opleiding. Hij zit in het tweede jaar en heeft het er erg naar zijn zin. Zijn droom is om ooit bij Nintendo te werken. 

Ook de relatie met zijn vader is nu een stuk beter: “Hij zit in therapie en het gaat veel beter met hem. Hij rookt, drinkt en gokt niet meer en kan nu meer een vader voor me zijn.” 

Geschreven door: Maic Oudejans

 Foto credit: Rosemary Dekker

Wil jij praten over psychische problemen als depressie, maar ook problemen als verslaving, zelfbeschadiging, (seksueel) misbruik of hoe je aan iemand vertelt dat je psychische problemen hebt? Zoek dan anoniem contact met een hulpverlener van MIND Korrelatie via www.mindkorrelatie.nl (chat, WhatsApp, telefoon en mail).