Jans column: Hallo, met Jan!
Jans column: Hallo, met Jan!
- 2 minuten leestijd
Jan is gek op toeval, en houdt van efficiëntie. Voordat hij in zijn Cadillac springt, is er een redactie vol Jannen die brainstormt, belt en vergadert.
‘Hallo
met Jan.'
‘Ik
heet ook Jan, aangenaam.’
Vandaag
bel ik met mijn naamgenoten. In Nederland wonen ongeveer honderdzesentachtigduizendenzevenhonderd* mensen
die Jan heten.
Na een paar uur bellen ben ik schor.
‘Hoe
vindt u het om Jan te heten?’
‘Prima.’
Deze meneer komt uit Lisse, is
eenentachtig jaar en ontbijt iedere dag buiten deur. Op de site van het Meertenstituut kan je zien hoe de Jannen over
Nederland zijn verspreid. In Rotterdam wonen er de meeste, zo’n achtenhalfduizend,
maar ook op Rottumerplaat is er één te vinden. In Lisse ligt het aantal net
boven de honderd.
‘Bent u bijzonder?’
‘Nee
hoor, ik ben maar heel gewoon.’
Meestal
is het zaak om door te vragen. Juist bijzondere mensen hebben geen idee van hun
eigen authenticiteit.
Dus vraag ik of Jan een vrouw heeft en jawel dat blijkt
zo te zijn. En dan vanuit het niks begint hij te vertellen:
‘Wij
dragen sinds 1989 dezelfde kleren.’
‘Hoe
bedoelt u?’
‘Ik
bedoel dat wij nu allebei een rode trui aan hebben met een gele koalabeer erop,
een blauwe spijkerbroek en rode sokken.’
Jan vertelt dat hij en zijn vrouw
Nollie zesentwintig jaar geleden op vakantie waren in Australië toen ze dezelfde trui leuk vonden. Sindsdien is er
geen houden meer aan. Iedere dag dragen ze exact dezelfde kleding. Ik
heb zin om te lachen, maar hou me in. Mijn hoofd barst uit elkaar van de
vooroordelen. Zoals dat echtgenoten die dezelfde regenjassen dragen en op dezelfde
fietsen, fietsen, suf zouden zijn. Maar Jan en Nollie doen dit niet uit
gemakzucht, ze denken juist na over hun
outfits. Bovendien ik heet Jan en draag
dezelfde naam als zo velen, dus wie ben
ik?
Vlug
neem ik een keelpastille en dan stap ik in mijn rode Cadillac, op naar Lisse!
*Het Meertensinstituut heeft op 1 januari 2015 alle mensen met dezelfde voornamen geteld.