Makers Matthijs van Camerijk & Daan Börger over hun documentaire Lekker met Merol. Want hoe ging dat er achter de schermen aan toe?

Een documentaire over Merol. Waarom?

Matthijs: Zij kwam voor een ander item naar BNNVARA en toen dacht ik: jij bent echt heel leuk, misschien moeten we een biertje drinken! In de kroeg begon ze te vertellen over haar plannen met een opblaaskut in Paradiso en toen dacht ik: ik moet haar volgen. 

Daan: We hadden ook direct een leuke klik met haar. We hebben ontzettend hard gelachen. Dus we zijn gewoon gegaan, we zijn gewoon gaan rennen.

Jullie zijn wel op het perfecte moment ingestroomd…

Daan: Ja, 100%! Toen wij instapten, waren er nog helemaal geen mensen om Merel heen. Op onze eerste draaidag op Eurosonic Noorderslag waren Merel, Matthijs en ik met z'n drieën, terwijl je in Paradiso ineens ook een tourmanager, band en muzikanten hebt. Dus het is wel grappig om te zien dat die groep steeds groter wordt.

Matthijs: Ik dacht wel, ik moet haar vastleggen, want volgens mij gaat dit door het dak. Maar ik had niet gedacht dat het zo door het dak zou gaan. Niet zo snel. Want toen had ze alleen nog LEKKER MET DE MEIDEN en KERST MET DE FAM online staan.

wAT VOOR PLAN HADDEN JULLIE VOOR OGEN?

Matthijs: Toen we begonnen was de vraag of Merol van haar gimmick-imago af kon komen. Niet dat wij haar een gimmick vonden, maar dat imago had ze wel. Dat hebben we haar niet verteld, maar toevallig schreef ze zelf ook bovenaan haar to do list dat ze van dat imago af wilde. Dus toen beseften we dat we wel op het goede spoor zaten.

Daan: Op een dinsdag bedachten we ons plan, op donderdag stonden we te draaien op Noorderslag. Daar zijn we echt met een camera op onze schouder door heel Groningen gerend. Later zijn we in het lab gaan zitten om het verder uit te werken. Dan kan je ook gerichter aan de slag, want anders is het niet te doen. Dus waar Merel in het begin van de documentaire nog minder gestructureerd was, waren wij dat ook. Je zou wel kunnen zeggen dat we ergens met Merel zijn meegegroeid in dat proces.

Hoe ging de samenwerking? Merel zegt zelf al dat ze een mega control freak is...

Daan: Heel soepel, juist omdat Merel zelf ook uit elkaar spat van de creatieve ideeën. Maar Matthijs en ik hielden wel een documentaireperspectief voor ogen. Het moest geen promo worden, we wilden wel een eerlijk verhaal vertellen die ook voldoet aan journalistieke principes. En het is ook heel lonend om achter Merel aan te rennen, want ze is een grote bol energie.

Matthijs: Ik ben haar zo dankbaar voor het vertrouwen. Want ze wist helemaal niet wat Daan en ik konden. Ze heeft gewoon gezegd: ‘Doe maar, ik vertrouw je’, terwijl we één keer samen in de kroeg hebben gezeten. Dus ze heeft ons in die zin de volledige vrijheid gegeven. Daarom was het voor ons ook belangrijk dat ze enthousiast zou zijn over de docu.

Op een schaal van 1 tot 10: hoe zenuwachtig was je voor haar reactie?

Daan: Een 8 of 9. Het was crazy, echt gestoord! We hadden het naar Merel gestuurd en ik weet nog dat ze niet reageerde. Wat logisch is, want de eerste versie duurde ook zo’n 55 minuten. Maar ik weet dat ik van het mediapark terugging in de trein naar huis en dat ik hélemaal gek werd. Het was geen hele plezante treinreis. Ik appte Matthijs nog, die moest erom lachen, maar hij was eigenlijk ook gewoon zenuwachtig.

Wanneer is de documentaire voor jullie geslaagd?

Matthijs: Het was voor mij geslaagd toen het haar gelukt was om van haar gimmick-imago af te komen. Maar het was vooral geslaagd als het een oprecht document over Merel was geworden. Ze verschuilt zich best achter alle piemelpetten en haar grappen, dus we wilden laten zien hoe ze echt is en hoe ze in het leven staat. We wilden ook haar kwetsbare kant laten zien. Dus niet alleen performer Merol, maar ook Merel Baldé. Die kwetsbare kant konden we bij de eerste draaidagen niet zien. Daar zit ze echt in de rol van Merol. Pas later zie je Merel terug in de documentaire. En mensen hebben hun mening over haar nu ook bijgesteld, dat is toch wel leuk om te zien. Want ik hoopte ook dat deze reacties zouden komen. Dat mensen niet zo snel moeten oordelen en hun bek moeten houden over mensen die ze niet kennen. En dat vind ik wel nice. 

En nu?

Matthijs: Ja, het is echt gestoord. Ik krijg nu nog steeds de hele dag berichten van mensen die aan het kijken zijn. Mensen zijn door het dolle heen. Ook mensen die ik al tien jaar niet heb gesproken. Zelfs de directeur van BNNVARA kwam zo blij als een kind naar me toegerend. Dus dat is supercool. Maar ook alle kranten… Alle recensies zijn superlovend.

Daan: Ja, de media pakken de docu superpositief op, dus dat is toch wel lekker. Daarmee bereik je ook mensen die Merel niet kennen. Ik bedoel, het is toch een kwaliteitskeurmerk. Aan de andere kant had ik het ook wel grappig gevonden als we één ster hadden gehad. Dan had ik die ook wel aan de muur gehangen.

Dan nog even: je favo liedje?

Matthijs: Ik denk dat Daan en ik hier op één lijn zitten, maar voor mij is dat BEDGIRL. Ik vind die beat heel cool, heel duister. Het is wel een erotisch liedje ook, maar ik vind die beat gewoon heel chill.

Daan: BEDGIRL. 100% BEDGIRL. Maar ik heb ook vooral wel een warme associatie met HOU JE BEK EN BEF ME, omdat die uitkwam tijdens het draaien en een belangrijk onderdeel van de docu is.