Jan gooit zijn eerste pijltje

Mijn allereerste item voor Jan rijdt Door en dan gaat het over darten. Een sport waar ik tot dusver nog nooit mee in aanraking was gekomen. Het enige beeld dat ik had, was gevormd door een hoop cliché vooroordelen. Denk aan grote stevige mannen, al dan niet met bierbuik, in bezwete shirts, met gouden kettingen in donkere kroegen waar iemand luidkeels: One Hundred and Eighty! door de de microfoon schalt. Dat is wat ik van darten wist. Vrijwel niets dus.

Jan Kooijman
Op de draaidag hebben twee meisje zich speciaal opgedoft voor de komst Jan Kooijman. Ons programma heet Jan Rijdt Door, het is van de KRO-NCRV, dus logischerwijs zou het door Jan Kooijman gepresenteerd worden, dachten ze. Waarschijnlijk droomden deze meisjes al de hele week over hun ontmoeting met deze BN-er en toen ze zagen dat ik uit de auto stapte, bracht dat natuurlijk enige teleurstelling met zich mee.

Bij binnenkomst in de kroeg van de dart trainingen, wordt in eerste instantie mijn beeld over de sport bevestigt. Het is inderdaad een donkere kroeg en de man voor het interview, Ardon Hendrickx, lijkt ook aardig in het stereotype plaatje te passen. Maar toch blijkt de wereld van de G-darts een ander verhaal met zich mee te brengen.

Lichamelijke en geestelijke beperking
In 2000 is Ardon Hendrickx begonnen met G-darts. Darten voor mensen met een lichamelijke en geestelijke beperking. Ik werd meteen al gegrepen door het feit, dat iemand uit liefde voor het darten deze sport graag aan iedereen wil leren. Jong, oud, gehandicapt of niet, iedereen is welkom.
Hendrickx vertelt dat hij oorspronkelijk dartles gaf aan mannen. Maar de vrouwen van die mannen bleken ook wel een pijltje te willen gooien en gingen op een goeie dag met de mannen mee. Toen konden de kinderen natuurlijk niet achterblijven en gingen ook mee. Voor dat Hendrickx het wist was iedereen met het dartvirus besmet.

Rolstoel
Op een middag tijdens de dartles voor de kinderen, zat er volgens Hendrickx een meisje in een rolstoel, die ook mee wilde doen met de dartlessen. Dit was geen probleem voor Hendrickx. Terwijl hij naar het dartbord liep om de puntentelling uit te leggen en zich een paar tellen later omdraait, blijkt de hele rolstoel van het meisje uit elkaar en omhoog te kunnen. Waardoor het leek alsof ze kon staan. Dit vond hij zo’n bijzonder schouwspel dat hij daarna meer mensen, met wat voor type beperking dan ook, ook de mogelijkheid wilde geven om mee te kunnen darten.

Bij normale dartverenigingen zijn vaak strengere regels. Er wordt bijvoorbeeld van je verwacht dat je altijd komt, je moet presenteren en alles is erop gericht op winnen. Bij G-darts hebben ze daarentegen een geweldige eerste regel van het reglement: “je moet plezier hebben. De G staat bij G-darts niet voor gehandicapt maar voor gezelligheid”, zegt Hendrickx.

Lachende gezichten
Mijn interesse voor de sport, vooral na deze stelling, wordt steeds meer aangewakkerd. Als ik om mij heen kijk zie ook veel lachende gezichten. De mensen die leren darten door Hendrickx zijn geen concurrenten van elkaar en door de trainingen zelfs vrienden geworden. Ze moedigen elkaar aan waar nodig. De sfeer is gemoedelijk, de docent een knuffelbeer en je hoeft geen ervaring te hebben.

Ik probeer een paar pijltjes in de roos te gooien. Dat levert niet de meeste punten op, maar als je voor het eerst een dartpijl vast hebt, is dat wel het meest handige punt om op te mikken. Ik merk bij mezelf dat het lastiger is dan ik in eerste instantie gedacht, maar vooral dat het super leuk is om zomaar een sport uit te oefenen waar je zelf nooit aan gedacht had. Dat is denk ik ook het mooie aan G-darts, dat je geen drempel hoeft te ervaren omdat je een beginneling bent, maar in een klasje zit waar iedereen welkom is!

Bekijk hier de video: