Popcorntijd: Captain Fantastic en The Ides of March
Popcorntijd: Captain Fantastic en The Ides of March
- 4 minuten leestijd
In Popcorntijd bespreekt André Nientied het leukste filmnieuws en de beste kijktips. Deze week Captain Fantastic en The Ides of March
Captain
Fantastic
Viggo
Mortensen werd vooral bekend dankzij zijn rol als de dappere Aragorn in The
Lord of the Rings-trilogie, maar de acteur was minstens zo charismatisch in de
door David Cronenberg geregisseerde films A History of Violence (2005) )
en Eastern Promises (2007).
In die laatste film vecht hij als Russische gangster onder meer poedelnaakt in
een sauna. Voor liefhebbers van de naakte Viggo is er goed nieuws want ook in
Captain Fantastic (geregisseerd door Matt Ross) is de gespierde vijftiger weer
in volle glorie te bewonderen, in een bovendien erg geestige scène.
Mortensen speelt in Captain Fantastic geen superheld met die naam, maar de bebaarde Ben, vader van zes kinderen. Hij voedt ze op in zijn eentje, en op een behoorlijk Spartaanse manier: ze wonen al tien jaar in een woud in het noordwesten van de VS waar ze zelf voor hun eten moeten zorgen door met pijl en boog te jagen. ’s Avonds lezen ze moeilijke boeken bij het kampvuur en maken ze muziek. Een vredig hippiegezin dus, al moeten de kinderen zich van Ben wel aan strakke schema’s houden. Al snel dringen twee voor de hand liggende vragen zich op bij de kijker: in welke tijd speelt deze film? En waar is de moeder eigenlijk gebleven?
Die vragen worden beantwoord wanneer Ben tijdens een bezoekje aan de bewoonde wereld in een café zijn zus belt en hoort dat zijn vrouw, die wegens depressiviteit in een kliniek was opgenomen, zelfmoord heeft gepleegd. Ben reageert uiterlijk onbewogen en vraagt alleen hoe ze het heeft gedaan. Zijn kinderen reageren emotioneler: ze willen afscheid nemen van hun moeder. Aanvankelijk voelt Ben niets voor een confrontatie met ‘de kapitalistische buitenwereld’ maar uiteindelijk geeft hij toe en neemt hij zijn kinderen mee in de schoolbus. Dan verandert Captain Fantastic in een roadmovie die het zevental van de staat Washington naar New Mexico zal brengen. Voor de meeste van de zes kinderen is het de eerste kennismaking met het échte Amerika, waar ze weinig blijken te hebben aan hun boekenkennis.
De eerste helft van Captain Fantastic doet denken aan The Mosquito Coast, waarin Harrison Ford zijn gezin ook meesleept naar de jungle; de tweede helft heeft wel wat weg van Little Miss Sunshine: verknipt gezin in busje trekt half Amerika door. De totaal onaangepaste Ben banjert naakt over een camping en weigert hamburgers te eten. Dus stuurt hij zijn kinderen uit op de ‘Missie Bevrijd Voedsel’ – een mooi eufemisme voor een ordinair potje winkeldiefstal. En zo is deze Captain Fantastic al net zo wisselvallig als de film zelf: het ene moment is Ben charmant idealistisch, het andere onuitstaanbaar onverantwoord. Maar door de manier waarop Viggo Mortensen hem speelt blijft hij altijd interessant.
The Ides
of March
Drie keer had
ik het genoegen de altijd sympathieke en welbespraakte Viggo Mortensen te
interviewen; twee keer gebeurde dat op het filmfestival van Venetië, dat
momenteel voor de 73e keer plaatsvindt. Vijf jaar geleden sprak ik
Vigo in Venetië vanwege zijn rol als Sigmund Freud in A Dangerous Method. Die
editie van het filmfestival werd geopend door The Ides of March, een sterk
politiek drama van en met George Clooney. De acteur/regisseur speelt hierin een
presidentskandidaat wiens idealistische campagneleider (Ryan Gosling) een
schandaal uit de pers moet zien te houden. Gosling mocht dit jaar overigens
opnieuw het festival openen met zijn rol naast Emma Stone in de enthousiast
ontvangen musical LaLaLand. Maar op die film moeten we hier nog wachten tot de kerst.
Over André
Eerst even
wat schaamteloos name-droppen: van Matt Dillon tot Matt Damon, van Michael
Fassbender tot Michael Douglas en van Martin Freeman tot Morgan Freeman (en dat
was alleen maar de M): André Nientied interviewde bijna iedereen. Hij schreef jarenlang
recensies, artikelen en interviews voor onder meer Nieuwe Revu en Nu.nl en reisde tientallen malen af naar Los Angeles en de filmfestivals van Cannes en
Venetië. Maar zijn favoriete film blijft The Big Lebowski.
@nientied