Ginney (31) wil geen kinderen en maakt hier video’s over: ‘Hier wordt gewoon niet echt over gepraat’
- Artikel
- 26 jan 2024
- 5 minuten leestijd
Haar broers, zus en meeste vrienden hebben kinderen, maar zij moet er niet aan denken: Ginney van Eijkelenburg (31) heeft geen kinderwens en vindt het belangrijk om dit taboe online bespreekbaar te maken. “Er zijn mensen die zeggen dat ik zonder kinderen niet gelukkig zal worden.”
Ginney’s Instagram staat vol met eerlijke video’s over liefde, relaties en mental health. “Ik ben op mijn socials heel open, dus wilde ook het thema kinderwens bespreekbaar maken. Er is online veel content over het moederschap, maar verhalen van mensen die geen kinderen willen, die zijn er niet echt. Mijn partner en ik willen allebei geen kinderen en ik wil dat verhaal delen.”
Door hier open over te zijn hoopt Ginney op meer compassie. “Mensen hebben een sterke mening over dit onderwerp. Dit jaar word ik 32 en nog steeds zijn er mensen die tegen me zeggen: “Wacht jij maar, dat moedergevoel komt nog wel.” Dat vind ik bijzonder. Ik krijg geen rammelende eierstokken en mijn hart gaat niet sneller kloppen als ik een baby of kindje zie. En dat hoeft ook niet”, aldus Ginney.
Houd je mening voor je
“De meeste reacties die ik krijg zijn gelukkig heel positief en lief. Heel soms zit er een negatieve tussen. Zo zei iemand online tegen mij dat ik later niet gelukkig zou worden zonder kinderen. Ik vind het prima als dat je mening is, maar dat betekent nog niet dat je die ook hoeft te uiten. Ik heb een dikke huid door mijn werk als content creator en kan daar goed mee omgaan. Maar ik denk wel dat dit soort opmerkingen de sociale druk op vrouwen én mannen vergroot.”
Waarom ze geen kind wil? “Die vraag krijg ik heel vaak. Er zijn zoveel mensen die kinderen nemen zonder goed te weten waar ze aan beginnen. Ik heb deze beslissing heel bewust gemaakt op basis van gesprekken met mijn omgeving en gevoel.”
Dat gevoel is het belangrijkste voor Ginney. “Ik heb dat moedergevoel nooit gehad. Natuurlijk zijn er veel mensen die dat als twintiger nog niet hebben. Maar bij mij is het nooit gekomen. Sterker nog, toen ik op Facebook zag dat mensen die ik van vroeger kende wel kinderen kregen, kreeg ik het benauwd. Het idee van huisje, boompje, beestje beangstigt mij.”
Huisje, boompje, beestje
“Ik kom uit een dorp en daar was de toekomstmentaliteit toch vaak ‘huisje, boompje, beestje’. Daarnaast had mijn oudere zus, mijn grote voorbeeld, ook kindjes. Ik dacht: wat gek dat ik geen moeder wil worden. Ik ben toch vrouw en heb toch feminine energie? Is het dan trauma?’. Al die twijfel zorgde ervoor dat ik mezelf een tijd lang probeerde aan te praten dat ik het wel wilde.”
“Ik wilde mijn gevoel kunnen plaatsen en weten wat het gezinsleven inhoudt. Daarom heb veel gepraat met mijn vriendinnen en oudere zus en broers met kindjes. Ik kwam erachter dat het ouderschap niet altijd over rozengeur en maneschijn gaat. Daarnaast heb ik lang nagedacht over de vragen: als ik ouder zou zijn, hoe en waar zou ik mijn kinderen dan willen opvoeden?”
Vrijheid, blijheid
“Ik kwam tot de conclusie dat het moederschap niet voor mij is. Ik ben heel erg gehecht aan mijn vrijheid. Als freelancer kan ik mijn eigen tijd inrichten en veel reizen. Daarnaast heb ik ADHD en ben ik heel druk. Voor mij is dat geen ideale combinatie met een kind. Tot slot weet ik ook niet of ik op deze wereld, waar zoveel grote problemen zijn, wel een kind wil neerzetten. Door over al die dingen na te denken, me in te lezen en gesprekken te voeren, kan ik nu met grote zekerheid zeggen dat ik geen kind wil.”
“Gelukkig heb ik een verloofde die er hetzelfde over denkt. We hebben elkaar zes jaar geleden leren kennen en hebben ons afgelopen zomer verloofd. Wanneer we het hier voor het eerst serieus over gehad hebben weet ik niet meer, maar het was vanaf het begin van onze relatie duidelijk dat we allebei geen kinderen willen. Toch bespreken we het onderwerp met enige regelmaat. Je moet blijven praten, er is natuurlijk altijd een kans dat een van de twee van mening verandert." Ginney merkt dat men haar vaker ‘de kindervraag’ stelt dan haar partner. “Ik denk dat dat komt omdat ik vrouw ben en mensen toch vaak het idee hebben dat vrouwen sowieso kinderen willen. Dat is niet zo.”
Gelukkig zijn mijn ouders al opa en oma
Druk vanuit ouders of schoonouders, voelen Ginney en haar partner niet. “Onze omgeving voelt ons goed aan. En we zijn heel open, dus ze weten hoe wij erin staan. Ik kan me nog goed herinneren dat mijn moeder tijdens een vakantie vroeg: “En wanneer gaan jullie?”. Ik reageerde heel eerlijk met: ‘Mam, je weet toch dat dat nooit gaat gebeuren.’ Wat wel scheelt is dat zowel mijn ouders als schoonouders al opa en oma zijn. Dat maakte het wel makkelijker om hier open over te zijn voor ons.”
Kinderen de norm
Is het volgens Ginney maatschappelijk nog de norm om kinderen te krijgen? “Ik merk dat de reacties op mensen die geen kinderen willen positiever zijn dan tien jaar geleden. Toch is in veel dorpen ‘huisje, boompje, beestje’ nog steeds de norm. In Amsterdam zie ik wel mensen die hun leven, net als mijn partner en ik, anders inrichten. Iedereen moet doen wat past in zijn of haar leven en mag luisteren naar z’n gevoel als het aankomt op het willen van kinderen. En als je geen kinderen wilt betekent dat niet dat je geen echte vrouw bent of niet genoeg liefde kunt geven. Het leven stopt niet als je geen kinderen wilt.”