In Stagiairs heb je kunnen kijken naar de avonturen van zes stagiairs op Curaçao. Maar hoe gaat het nu met ze? In dit artikel blikken we terug met Bart.

Hoe is het nu met je, na je stage op Curaçao?

Het gaat goed met me! Ik kom net terug van een vakantie in Denemarken en Zweden. Die overgang was wel even wennen, omdat het daar niet bepaald tropisch was. Voor nu ben ik (helaas) klaar met reizen en blijf ik een tijdje thuis om op te passen op mijn twee honden. Ik mis Curaçao regelmatig, en dan met name de mensen, het dagelijkse leven en de mooie omgeving, maar ik ben ook blij om weer thuis te zijn met familie en vrienden. 

Recent was er een reünie onder mijn Curaçaose huisgenoten, maar daar kon ik helaas niet bij zijn. Het is niet dat we elkaar nooit meer zien, ook na mijn stage ben ik al twee mensen die ik op Curaçao heb leren kennen in de buurt tegengekomen. Daarnaast werkt Chaima bij een supermarkt waar ik wel eens kom, dus het is wachten op de keer dat ik haar toevallig weer zie. 

Hoe kijk je terug op je stageavontuur op Curaçao?

Omdat het zo ver weg is van mijn Nederlandse leven, voelt het soms alsof ik terugkijk op een droom. Ik heb alle verslagen en toetsen in één poging gehaald en dat betekent dat ik mijn stage in één keer heb kunnen afronden. Wat ik vooral mis is het contact met mijn huisgenoten. Aan het einde van de stageperiode kenden we elkaar al behoorlijk goed en dan moet je ineens terugschakelen naar het 'gewone' leven in Nederland. Al maakte die heimwee naar het 'gewone' leven met familie en vrienden maakten deze vier maanden soms ook wel lastig. 

Wat waren de hoogtepunten van het avontuur?

Als ik denk aan de hoogtepunten, dan denk ik vooral aan de momenten dat er bezoek kwam. Het was zo leuk om deze periode te kunnen delen met mijn moeder, zus, Rienk en zijn familie. Met Chaima heb ik dingen gedaan die ik nog nooit eerder heb gedaan. Ik denk ook aan de kleine momenten, zoals naar het strand gaan tussen de werkdagen door of rijden in de auto en de ramen wagenwijd open doen. Dat zijn momenten die ik niet snel vergeet. 

Wat is het meest bijzondere dat je is overkomen op Curaçao?

Dat vond plaats in de eerste week. Quinty en ik hadden net de sleutels van onze nieuwe auto gekregen. Voor we naar een afspraak moesten, besloten we nog even te tanken bij een benzinestation. Daar was een aardige man die ook nog onze banden heeft opgepompt. Maar, na tien minuten, klapte de band en stonden we ergens in het midden op een rotonde in de middle of nowhere. Het bleek dus dat de man onze banden misschien iets té enthousiast had volgepompt. Quinty en ik hadden geen idee wat we moesten doen, maar gelukkig kwam er tot onze verbazing vijf minuten later een man aanrijden op een quad. Hij sprak geen woord Engels, maar wist direct wat hij moest doen. Hij had precies alles bij zich om de band te vervangen. Echt een soort van engeltje op onze schouders. 

Was je stageperiode op Curaçao wat je ervan verwacht had?

De periode heeft mijn verwachtingen overstegen. Aan het begin was ik aarzelend dat ik mijn schoolopdracht niet zou halen, maar zoals je eerder las, is dit goed gekomen. Daarnaast had ik veel geluk met mijn huisgenoten en andere mensen die ik tijdens dit avontuur heb leren kennen. Kort gezegd, ik had geen betere stageperiode kunnen wensen. 

Is het voor herhaling vatbaar?

Zeker, en ik raad het iedereen aan die de kans hiervoor krijgt. Ik start binnenkort echter met mijn, als het goed is, laatste studiejaar en hopelijk ga ik afstuderen, dus het is niet waarschijnlijk dat ik nog eens voor zo'n lange periode ga. Maar hopelijk in de toekomst voor een nostalgische vakantie. 

Wat brengt de toekomst voor je?

Ik hoop in het komende schooljaar af te studeren. Het lijkt me heel leuk om het oosten te verlaten en te verhuizen naar Amsterdam, maar daarvoor neem ik de tijd. Mijn ambitie is om in de luchtvaart te werken, dus de kans is groot dat Curaçao nog lang niet klaar is met mij.