In Stagiairs heb je kunnen kijken naar de avonturen van zes stagiairs op Curaçao. Maar hoe gaat het nu met ze? In dit artikel blikken we terug met Romie, die te zien was in de YouTube-serie van Stagiairs.

Hoe is het nu met je, na je stage op Curaçao?

Ik ben nu zo’n twee maanden terug in Nederland, het was heel leuk maar toch ook gek om iedereen weer te zien. Je komt weer terug in je oude leventje, waar eigenlijk niks veranderd is. Maar doordat je er zolang uit geweest bent, heb je weer nieuwe energie en zin om er weer in te duiken en alles aan te pakken. Ook heeft Curaçao me de tijd gegeven om te reflecteren op mijn leven thuis. Waar wil ik straks mee door blijven gaan, wat geeft me energie? En wat kost me vooral energie? In de twee maanden nadat ik thuis was van mijn minor is het gelukt om mijn studie tot gymdocent af te ronden en heb ik de groepslessen die ik gaf weer opgepakt. In het begin was dit zwaar en vreemd omdat ik op Curaçao echt amper gefitnest heb. Maar gelukkig went het snel en was het weer heerlijk om te doen! Tijdens mijn tijd op Curaçao ben ik al benaderd door scholen om daar te komen werken als gymdocent aankomend jaar, ik heb toen vanuit daar zelfs een online sollicitatiegesprek gehad.

Komend schooljaar ga ik vier dagen gymles geven en houd ik één dag over voor het geven van groepslessen. Doordat ik mijn deeltijdstudie nu afgerond heb, hoef ik niet meer in de avonden naar school of te werken. Ik ben blij dat ik die drukke periode die ik voor Curaçao had nu definitief achter me kan laten. Na 3 jaar ga ik komend seizoen naast het zaalvoetballen ook weer starten met veldvoetbal, dus het gaat nog steeds lekker druk zijn, maar op een andere, leukere, manier! 

Hoe kijk je terug op je stageavontuur op Curaçao?

Met een heel goed gevoel. Op sociale media zie ik er nog veel van voorbij komen. Alles wat mijn huisgenoten, mijn werk van daar of bijvoorbeeld de bootfeestjes posten is leuk om te blijven zien. Ik zie Curaçao als een pauze tussen mijn studie en werkleven. Maar wel een hele leerzame pauze! De fijne mentaliteit op het eiland heeft me in laten zien dat je niet meer kunt doen dan je best. Dat het niet meteen perfect hoeft en we niet altijd zo streng voor onszelf hoeven te zijn en vooral moeten genieten. Ik hoop dat ik wat van deze Curaçaose wijsheid vast weet te houden in Nederland. Tot nu toe lukt dat mij wel.

Wat waren de hoogtepunten van het avontuur?

Vooral de mensen, de gezelligheid in ons complex met 40 studenten. Je komt allemaal binnen met niks, wat ervoor zorgt dat je al snel close wordt met elkaar. De happy hours op vrijdag, om het uur naar een ander tentje om een nieuwe Bucket Brasa te bestellen was dan ook zeker één van onze gezamelijke wekelijkse hoogtepunten. Ook de leerlingen aan wie Jan en ik gymles gaven, hebben een plekje in onze harten. Ze waren iedere keer weer zo enthousiast om te komen gymmen. En dit ondanks dat we amper materialen hadden. Er was respect voor docenten en er werd niet gescholden en amper ruzie gemaakt. 

De leuke festivals, het werken bij de cocktailbar, de hardloopwedstrijd, de lieve hondjes, de bootfeesten en de sprong uit het vliegtuig staan ook in mijn lijstje van hoogtepunten.

Was je stageperiode op Curaçao wat je ervan verwacht had?

Het was zeker niet wat ik ervan verwacht had. Ik moet zelfs toegeven dat ik vooraf niet eens echt zin had om te gaan. Dit komt omdat ik toen zo druk was met alles af te ronden op mijn werk en school. Er komt zoveel bij kijken en dat neemt de nodige stress met zich mee, dus ik was vooral daarmee bezig in plaats van mijn minor op Curaçao zelf. Onderweg naar het vliegveld, na het incident met mijn auto, trok dat gevoel gelukkig helemaal weg en kreeg ik er toch nog zin in. Eenmaal aangekomen in ons complex ging alles vanzelf en zijn mijn verwachtingen overtroffen. 

Is het voor herhaling vatbaar?

Voor mijzelf persoonlijk niet meer. Doordat ik op de middelbare school een keer ben blijven zitten, al 3 jaar MBO gedaan had en nu in het laatste jaar van mijn hbo-studie zat, wist ik dat ik met mijn 24 jaar één van de oudere studenten op het eiland zou zijn. Dit heeft me van tevoren laten twijfelen of dat ik wel wilde gaan. Achteraf ben ik heel blij dat ik me niet tegen heb laten houden door deze gedachte, want het maakte totaal niks uit. Omdat ik nu mijn studie afgerond heb en ga werken, is het voor mij niet meer voor herhaling vatbaar om stage te gaan lopen in het buitenland. Ik kan het alle huidige studenten wel echt aanraden om hier stage te lopen of je minor te volgen. Ikzelf ga er denk ik over een paar jaar weer terug voor een lekkere vakantie!