Raad eens hoeveel ik van je hou

Donsje heeft drie jonkies, waar Hazeltje een naam voor mag verzinnen. Hazeltje komt vaak op bezoek om met de kleintjes te spelen en om ze te zien opgroeien.

Hazeltje en Kleine Veldmuis gaan 'schatten' zoeken in het bos. Alles wat ze mooi, bijzonder en lekker vinden, stoppen ze in een mandje om Grote Haas er mee te verrassen. Hun vrienden helpen graag mee.

Na een verhaal van Kleine Witte Uil over een ster die ze bijna kon aanraken, proberen Hazeltje en Kleine Veldmuis ook bij de sterren te komen. Maar dat is nog niet zo makkelijk.

Als Hazeltje op weg is naar Kleine Veldmuis, ontmoet hij een eendje dat achter hem aan blijft lopen. Dat vindt Hazeltje prima, maar hij heeft geen idee met wat voor een dier hij te maken heeft.

Hazeltje krijgt van Grote Haas een mooi gekleurd veertje, waar hij erg blij mee is. Samen met Kleine Veldmuis ontdekt hij wat je allemaal met het veertje kan doen.

Hazeltje voelt zich heel bijzonder als er een lieveheersbeestje op hem komt zitten. Het lieveheersbeestje gaat niet meer weg en blijft zelfs een tijdje bij hem.

Het begint te regenen en Hazeltje en Kleine Veldmuis vervelen zich. Volgens Grote Haas is er zelfs in de regen genoeg leuks te doen, als je maar een beetje je best doet en er wat van maakt.

Hazeltje heeft heerlijke rode bessen voor het ontbijt klaargelegd, maar opeens zijn ze verdwenen. Samen met Kleine Veldmuis gaat hij op zoek. Ze ontdekken dat de bessen zijn meegenomen door mieren.

Hazeltje, Kleine Veldmuis en Kleine Grijze Eekhoorn gaan in de wei op zoek naar blauwe dingen, van grasklokjes tot het water van de rivier.

Namens Grote Haas gaat Hazeltje bij al zijn vrienden langs om ze uit te nodigen voor het ontbijt. Al zijn vrienden wonen erg leuk, maar Hazeltje weet dat hij ook tevreden mag zijn met zijn eigen huis.

Hazeltje wou dat hij net als zijn vrienden een bijzondere staart had. Zo kan Vos met haar staart koelte toewuiven en Kleine Veldmuis kan d'r eigen staart achterna zitten.

Hazeltje en Grote Haas doen een spelletje bij de rivier: ze laten twee stokjes met de stroom meedrijven en kijken welk stokje 'wint'.

Het is een warme dag en Kleine Grijze Eekhoorn heeft een bladparasol tegen de zon. Kleine Veldmuis en Hazeltje willen er ook wel eentje.

Donsje heeft een prachtig bloemenveld gezien en raadt Hazeltje en Grote Haas aan om zelf eens een kijkje te gaan nemen. Kleine Veldmuis wil ook graag mee.

Hazeltje kan geen genoeg krijgen van de verhaaltjes die Kleine Witte Uil vertelt, maar hij zal haar toch een keertje moeten laten slapen, al wil hij nog zo graag dat ze blijft vertellen.

Hazeltje gaat samen met Grote Haas en zijn vrienden schuilen voor een grote regenbui met lichtflitsen en hard geknal. Grote Haas legt uit dat dit onweer is, ze hoeven niet bang te zijn in de grot.

De hele zomer genieten Hazeltje en zijn vrienden van heerlijke pruimen, maar op een dag hangen er geen pruimen meer in de pruimenboom. Kleine Witte Uil zegt: elk seizoen heeft zijn eigen lekkernijen.

Hazeltje wil graag weten hoe het is om in iets anders te veranderen. Wanneer hij per ongeluk in de modder valt, voelt hij zich een moddermonster. Hij verrast Kleine Grijze Eekhoorn met z'n vermomming.

Wanneer Kleine Rode Vos een stapel gevlekte eikeltjes ziet, voelt hij zich een echte bofkont. Hij neemt ze mee naar huis. Kleine Rode Vos weet niet dat ze eigenlijk van Kleine Grijze Eekhoorn zijn.

Het is winter en Hazeltje ontdekt voor het eerst sneeuw. Hij denkt dat alles verdwenen is nu het gesneeuwd heeft. Grote Haas leert hem dat dit alleen maar zo lijkt, omdat alles onder de sneeuw ligt.

Hazeltje wil een sneeuwvlokje meenemen voor Grote Haas, maar voordat hij het kan laten zien, is het gesmolten. Hazeltje en zijn vrienden proberen een sneeuwvlok te bewaren, maar niks lukt.

Hazeltje en Kleine Veldmuis maken zich zorgen over de dieren die geen lekkere warme wintervacht hebben zoals zij. Ze gaan op zoek naar dieren die het koud hebben en een namaakvachtje kunnen gebruiken.

Hazeltje wil een winterslaap houden. Hij denkt dat het sneller lente is als hij binnenblijft. Een winterslaap is maar moeilijk vol te houden, als je buiten je vrienden hoort spelen en je wilt meedoen.

Hazeltje heeft genoeg van de winter. Hij vindt de andere seizoenen veel leuker. Grote Haas maakt met hem een tochtje door de wei om hem ervan te overtuigen dat ook de winter erg mooi is.

Hazeltje en Kleine Veldmuis leren Klein Gevlekt Hertje kennen. Ze is wel een beetje schuw, maar Hazeltje en Kleine Veldmuis weten haar al snel op haar gemak te stellen.

Er is flink wat sneeuw gevallen en Hazeltje weet nu niet of hij vandaag iets leuks kan doen. Omdat Grote Haas weg is, maakt Hazeltje twee vriendjes voor zichzelf: een sneeuw-eend en een sneeuw-kikker.

Hazeltje en Kleine Veldmuis gaan met Grote Haas mee naar de plek waar Grote Haas in de herfst een feestmaal heeft verstopt. Onderweg vindt Hazeltje een stok die hij ziet als zijn geluksstok.

Hazeltje maakt een 'boom' van op elkaar gestapelde dennenappels. Als Kleine Veldmuis het bouwwerkje per ongeluk kapotmaakt, is Hazeltje zo verdrietig dat hij geen zin meer heeft om te spelen.

Hazeltje bedenkt een nieuw spelletje: Spoorzoekertje. Zijn vrienden moeten zich verstoppen, waarop Hazeltje ze probeert te vinden door hun sporen in de sneeuw te volgen.

Kleine Veldmuis heeft een steen gevonden die mooi glinstert. Ze noemt het een glinsterende schat. Hazeltje wil ook wel zo'n schat hebben. Samen met Grote Haas en Kleine Veldmuis gaat hij op zoek.

Grote Haas heeft Hazeltje een paar krokusjes laten zien. Hazeltje wil Grote Haas in ruil daarvoor ook iets bijzonders laten zien. Hij bedenkt samen met zijn vrienden een vierseizoenendans.