Het wordt volgens het Nationaal Bieronderzoek* steeds populairder en je kan het in steeds meer cafés en winkels krijgen: alcoholvrij bier.
Maar Ruben ving iets merkwaardigs op: er zou nog alcohol zitten in dat bier. De Keuringsdienst zoekt uit wat daar van waar is.
Er zijn twee manieren
waarop alcoholvrije drank gemaakt kan worden. De eerste is zonder gisting, dan
komt er dus nooit alcohol bij kijken. Ook in het eindproduct niet. Bij de
tweede manier wordt de drank echt gebrouwen, en daarna van alcohol ontdaan.
Hierbij blijft er een restje alcohol over in het eindproduct. Dat doen ze om
dichterbij de originele smaak te blijven.
Dus in alcoholvrij bier kán nog alcohol zitten. Als er minder dan 0.1% in zit,
mag je het van de Nederlandse drank- en horecawet alcoholvrij of malt noemen. Dat
percentage is vergelijkbaar met een overrijpe banaan: je wordt er niet dronken
van. Maar als er 0.0% op het etiket staat, mag er helemaal niks meer in zitten.
Tenzij je ergens op het flesje vermeld dat er “minder dan 0.03%” alcohol in
zit, zoals Grolsch en Heineken doen. Zij vergisten hun 0.0% bier dus wél.
De alcoholvrij-regel geldt niet voor buitenlandse brouwers. Binnen Europa zijn
er grote verschillen wanneer iets ‘alcoholvrij’ mag heten. In Duitsland mag dat
tot 0.5%, in Spanje tot 1% en in Italië en Frankrijk is het 1.2% (dit noemen we
in Nederland “alcoholarm”). Dus als je hier een malt biertje uit één van die
landen koopt, mag er nog wat alcohol in zitten.
Geschreven door: Cilia Hulspas
* https://www.nederlandsebrouwers.nl/site/assets/files/1227/nationaal_bieronderzoek_2015.pdf
