Waarom staan er geen ingrediënten op wijn?

Op bijna elk product staat een etiket, of het nou om chips of een pot saus gaat. Maar waar je bij etenswaren een lijst aan ingrediënten vindt, wordt je bij een fles wijn buiten mooie verhalen over de herkomst niet veel wijzer over de samenstelling van je wijn.

“Het semi-dorre landschap van de West-Kaap bakt onder de middagzon. 's Nachts wordt het platteland gedrenkt in het koude, briljante sterrenlicht.” Deze woorden hadden zo de intro kunnen zijn van de nieuwste romantische komedie op je favoriete streaming platform. Niets is minder waar. Deze poëtische tekst staat op het etiket van een fles Zuid-Afrikaanse wijn.

Welke wet?

Want op de plek waar normaal gesproken de ingrediënten van een product horen te staan, wordt er bij wijn dromerig geschreven over het leefgebied van de druif. Maar waarom hoeven wijnboeren niet te vermelden op het etiket wat er allemaal in de wijn wordt gestopt? Op bijna alle voedingsmiddelen vind je tegenwoordig een overzicht van calorieën, voedingswaarden en ingrediënten. Best gek dat dit wat betreft wijn geen gemeengoed is. Waar een product met één of meer ingrediënten een declaratielijst moet hebben, is dat voor dranken die meer dan 1,2% alcohol bevatten door gisting niet het geval. 

Vroeger was alles beter

Het ontbreken van de wet ligt waarschijnlijk aan de historie van het product. Van origine is wijn een natuurlijk product en de wet is daar nog op afgestemd. Althans, dat is wat de Koninklijke Vereniging van Nederlandse Wijnhandelaren (KVNW) denkt. Zij verwachten dat de wetgeving rondom wijn in de toekomst wel zal veranderen. Voor echte tekst en uitleg over de wet van de wijn, zo zegt de KVNW, moeten we bij de Europese Commissie zijn. Maar die komen niet verder dan verklaringen als ‘het productieproces ligt nogal gevoelig’.

Wat dan wel?

In de wet staat dus dat het vermelden van ingrediënten niet noodzakelijk is. Wat vertelt een fles wijn ons dan wel? Allergenen moeten te allen tijde op het etiket staan. Sulfiet bijvoorbeeld, wat bijna altijd in wijn zit. Deze stof houdt de wijn namelijk fris en voorkomt schimmelgroei. Want wijn is door zijn samenstelling uit levend materiaal een instabiel product dat het gebruik van bepaalde additieven vereist om stabiliteit in de productie te kunnen garanderen. Maar naast additieven als sulfiet kun je ook allergenen als ei, melk tegenkomen in je wijn. 

Het Europees Parlement heeft ondertussen besloten dat de vermelding van calorieën op een fles wijn verplicht moet worden, maar wanneer dit van kracht gaat is nog maar de vraag. Bij het drinken van een glas wijn krijg je al snel zo’n 80 tot 125 kilocalorieën binnen, en daarnaast bevat een glas wijn soms wel een suikerklontje aan suiker.

Willen mensen het wel weten?

De ingrediënten waar mensen eventueel allergisch voor zijn, staan dus wel op het etiket en ook het aantal calorieën maakt z’n opmars op de fles. Maar of ooit alle ingrediënten op de fles komen is maar de vraag. De wijnindustrie denkt dat mensen het niet willen weten, of beter gezegd: ze willen niet dat mensen het weten. Het is simpelweg niet romantisch, een mooi flesje rood met een waslijst aan additieven op het etiket. Want op de fles vind je vaak een mooi verhaal over de herkomst en smaak. Maar wat de ingrediënten en voedingswaarden betreft, tasten consumenten meestal in het duister.

• Deel