Minder persvrijheid in Nederland, dat merkt BOOS ook

Nederland is dit jaar 22 plekken gezakt op de ranglijst van persvrijheid. Reden hiervoor is de toegenomen agressie en negatieve houding tegenover journalisten en hun werk. Zo werd er afgelopen jaar een persfotograaf met zijn auto in een greppel geduwd, haalde de NOS na aanhoudende bedreigingen logo’s van hun voertuigen om werknemers te beschermen en werd misdaadverslaggever Peter R. de Vries vermoord. Mede door deze incidenten, en met een zetje van een aantal machthebbers (zoals politici en influencers), zakt Nederland dit jaar van plek 6 naar plek 28. En dat  is een probleem.

De ranglijst van persvrijheid wordt jaarlijks opgesteld door Reporters Sans Frontières (‘Verslaggevers Zonder Grenzen’), een onafhankelijke organisatie die onderzoek doet naar persvrijheid met als doel deze te beschermen. Eigenlijk doet Nederland het al jarenlang goed op deze lijst. Sinds 2002 stond Nederland altijd in de top tien, en meermaals op een tweede of zelfs gedeelde eerste plek. 

Van toen naar nu
Maar dit jaar is dat dus anders. En flink. Waar Nederland na 2018 elk jaar slechts één plekje zakte, waren dat er dit jaar 22. En dat is schrijnend, maar misschien niet zo verrassend als je de cijfers erbij pakt. Zo kreeg het instituut Persveilig het afgelopen jaar 272 meldingen - het jaar daarvoor waren dit er nog 121. Tel hier de incidenten (inclusief een moord) van het afgelopen jaar én wat opzwepende tweets en posts van machthebbers en andere mensen met invloed bij op, en voilà. Plek 28. Geen onbelangrijk detail: vrouwelijke journalisten voelen zich onveiliger dan de mannen. 

Is zo. https://t.co/v78tHXVPyI

— Thierry Baudet (@thierrybaudet) June 5, 2021

BOOS
Ook BOOS merkt veel van een kanteling in deze tendens. Zo werd het afgelopen jaar op draaidagen onze auto in een woonwijk omsingeld en bekogeld met eieren, werden we belaagd door een groep boze mannen tijdens opnames rondom de Mieraskerk en vinden er steeds vaker persoonlijke bedreigingen naar mensen binnen ons team plaats. Mede hierdoor hebben wij tegenwoordig standaard beveiliging mee op draaidagen. 

Hoewel onze beveiligers ontzettend fijne mensen zijn, gaan wij liever op pad zonder het gevoel dat hun aanwezigheid nodig is. En we gaan er vanuit dat onze collega’s ook liever hun werk zouden doen zonder bang te hoeven zijn voor agressieve personen of brandbommen in de brievenbus. 

Kampen
Dit soort gedrag suggereert dat er twee kampen zijn die tegenover elkaar staan: journalisten en publiek. En dat is gek, want eigenlijk zitten deze juist in hetzelfde team - een team dat misstanden aan de kaak wil stellen, problemen wil oplossen en gerechtigheid wil voor gedupeerden. 

We zorgen (met elkaar) dat er verhalen verteld worden die verteld moeten worden en zoeken altijd op een transparante manier naar de waarheid, door middel van het doen van grondig onderzoek. Om dit goed te kunnen doen, is er vrijheid nodig. Het brengen van nieuws is nu eenmaal belangrijk. Ook als dit nieuws soms niet is wat je wil horen. 

---

• Deel