Hoe 200 LHBT-jongeren een van de meest gevreesde gangs van Washington vormden
- Even bellen met
- 24 nov 2016
- 3 minuten leestijd
In Washington waren zwarte LHBT-jongeren de mishandelingen en pesterijen dusdanig zat dat ze zich organiseerden en terugsloegen. Soms figuurlijk, vaker letterlijk. De documentaire Check It volgt hen op cruciale momenten in hun leven.
In de documentaire Check It, die dit weekend nog te zien is op het IDFA, volgen we een groep zwarte homo- en transseksuele jongeren in Washington. Op nog geen drie kilometer afstand van het Witte Huis hangen de leden van de Check It-gang dagelijks op straat en prostitueren ze zichzelf om hun rekeningen te kunnen betalen.
De Check It-gang ontstond uit noodzaak: LHBT-jongeren in Washington kregen te maken met veel geweld op straat, dus besloten ze zich te verzamelen. Inmiddels kent de Check it-gang meer dan 200 leden. Hun gewelddadige reputatie heeft zich binnen no-time door Washington verspreid. Hun boodschap is duidelijk: als je aan één van ons komt, ga je eraan.
We spraken regisseur Dana Flors, die samen met collegaregisseur Toby Oppenheimer enkele van deze flamboyante gangleden volgde op voor hen cruciale momenten. Ze krijgen de kans om uit de gewelddadige bendewereld te stappen, door mee te doen aan een groot modeproject waar de jongeren zelf een modeshow organiseren.
Hoe kwamen jullie op het idee om deze documentaire te maken?
“Ik woon zelf in Washington D.C. Ik ben hier opgegroeid, mijn kinderen wonen hier en ze gaan zelfs naar dezelfde school als sommige van de jongeren uit Check it. Toch heb ik jarenlang niet doorgehad wat zich allemaal afspeelt in mijn eigen stad. Washington is een stad met een gigantisch contrast tussen arm en rijk en tussen de witte en zwarte bevolking. Het is eigenlijk te gek voor woorden dat op een paar kilometer van het Witte Huis jongeren van soms nog geen zestien in een gang zitten en zichzelf moeten prostitueren om te overleven.”
Waarom is deze gang zo belangrijk voor de jongeren die je volgt?
“Deze jongeren zijn door iedereen in de steek gelaten: door het schoolsysteem, door hun ouders of pleegouders. Bij elkaar vinden ze steun. Daarnaast zitten ze simpelweg bij Check It voor hun eigen veiligheid. Je homoseksueel en vrouwelijk gedragen is nou eenmaal niet cool in hun gemeenschap en ze krijgen respect door geweld te gebruiken.”
“Het bijzondere aan Check It is, dat de gang ervoor gezorgd heeft dat alle LHBT’ers in Washington anders worden behandeld. Zelfs als je niet in de Check It-gang zit, blijven mensen van je af. Want ze weten: LHBT’ers vechten terug. Ik probeer geweld niet goed te praten. Het is heel treurig dat deze jongeren dit nodig hebben, maar als iemand je aanvalt, moet je wat doen.”
Wat hoop je dat de kijkers meekrijgen van deze film?
“Ik hoop dat mensen beseffen dat LHBT-geweld echt een groot probleem is. Niet alleen in Washington, maar overal op de wereld. Daarnaast hoop ik dat mensen de positieve kant van deze film zien: dat deze jongeren proberen uit een spiraal van geweld en armoede te komen door te werken aan een modeshow. Als ze de kans krijgen iets anders te doen, pakken velen die kans met beide handen aan.”