Terug naar Brandpunt+
“Ik wil laten zien dat Yaniv zoveel meer is dan alleen zijn handicap”
- Even bellen met
- 18 nov 2016
- 2 minuten leestijd
Voor zijn afstudeerfilm maakte Israëlisch documentairemaker Mayaan Schwartz (29) een persoonlijk portret over zijn vriendschap met Yaniv: een jonge copywriter die door een ernstige spierziekte 24 uur per dag zorg nodig heeft.
Krijg je ook spontaan keuzestress als je het aanbod van het IDFA ziet? Laat je inspireren door deze drie makers, die de komende week op het IDFA hun bijzondere films laten zien.
Allereerst de documentaire My friend, Yaniv van de Israëlische documentairemaker Mayaan Schwartz. In de film zien we dat Yaniv zich niet zomaar neerlegt bij zijn beperking en alles doet wat een gemiddelde twintiger doet. Maar hoe plan je een toekomst als je alles wil, maar je lichaam het laat afweten?
Waarom wilde je deze film maken?
"Mijn vriendschap met Yaniv begon tien jaar geleden en is net zoals elke andere vriendschap: we kijken samen voetbal, praten over het leven en lachen om stomme grappen. Yaniv is een normale jongen, die normale dingen wil in het leven. Hij heeft alleen een handicap. Daarom wou ik graag een documentaire maken die niet alleen een persoon met een handicap laat zien, maar waarin je de persoon achter de handicap leert kennen."
Want dat was nodig?
"Als ik een film of documentaire zie over mensen met een handicap, is het óf een hele zielige film óf een verhaal over een gehandicapt persoon die tegen alle verwachtingen in toch iets bereikt in zijn leven. Dit is gewoon niet hoe Yaniv in het leven staat. Hij heeft een baan als copywriter, ondanks dat hij zijn handen bijna niet kan bewegen en haalt ook af en toe een avond door. Tijdens de documentaire volg ik Yaniv terwijl hij voor het eerst in zijn leven op zichzelf gaat wonen. Ik wilde laten zien hoe Yaniv met het leven en zijn handicap omgaat, zonder dat het een zielige film werd. Zo is hij namelijk zelf totaal niet."
Hoe reageerden mensen op de film?
"Ik kreeg veel reacties van mensen die zeiden dat ze nu ook vrienden met Yaniv wilden worden. Dat was ook het doel van mijn film: mensen een kijkje in het leven van Yaniv geven en laten zien hoe bijzonder onze vriendschap is. Mijn droom is dat deze documentaire in Israël zo bekend wordt, dat als Yaniv over straat gaat mensen niet een persoon met een handicap zien, maar gewoon Yaniv."
