Het scheelde maar een haar of deze beroemde scène had er heel anders uit gezien

Het is misschien wel één van de beroemdste beelden uit de Nederlandse filmgeschiedenis: een jonge en wulpse Monique van de Ven, achterop op de fiets bij Rutger Hauer in Turks Fruit. Toch was er heel lang een andere actrice in beeld om Olga te spelen.

Voor de duvel niet bang

"Brutaal, en voor de duvel niet bang." Zo omschrijft Monique van de Ven zichzelf begin jaren zeventig. Precies deze eigenschappen zorgden er voor dat de jonge Van de Ven in beeld kwam bij regisseur Paul Verhoeven.

Ze weet haar eerste ontmoeting met Verhoeven dan ook nog heel goed. Ze had zich naar binnengekletst bij de casting van Turks Fruit, in de hoop een bijrolletje in de wacht te kunnen slepen. “Ik had mooie foto’s meegenomen voor de casting, waar ik echt sexy en uitdagend op stond. Bij binnenkomst had ik meteen een klik met Paul. Dat brutale vond hij geweldig. Hij zette die foto’s op zijn bureau en is met die beelden in zijn hoofd Turks Fruit gaan maken.”  

Bij binnenkomst had ik meteen een klik met Paul. Dat brutale vond hij geweldig

‘Jij krijgt de rol van Olga!'

Een paar weken na deze casting krijgt Monique een telefoontje. Zij zat op dat moment nog in Maastricht op de toneelschool. “Ik kreeg de vraag of ik een contract kon komen tekenen. Ik was dolblij en vroeg naïef om welke rol het dan ging. Ik rekende op een bijrol of zoiets. Ik was totaal verbaasd toen het om de rol van Olga bleek te gaan.”

Pikant detail was dat Willeke van Ammelrooy al gecast was voor de rol van Olga. Verhoeven was echter zo onder de indruk van Monique en haar jeugdige verschijning dat hij toch voor haar koos.

'Paul is een enorme provocateur en kan je echt tot het uiterste dwingen'

‘Ik liep naakt op de set rond’

Dit was het begin van een bijzondere samenwerking tussen Verhoeven en de dan nog negentienjarige actrice. Van de Ven roemt vooral de ambiance die de regisseur op de set wist te creëren. “Paul zorgde voor zo’n waanzinnige sfeer op de set. Er heerste een enorm gevoel van vrijheid. Ik liep gewoon naakt rond op de set." Dat betekent niet dat het er altijd zachtzinnig aan toe ging op de set. “Paul is een enorme provocateur en kon je echt tot het uiterste dwingen. Dan liep hij te schreeuwen op de set: 'Doorgaan! Ik wil deze blik zien!' Ik vond dat heel prettig juist. Juist hierdoor kon hij het uiterste in mij naar boven halen."

Deze passie heeft de regisseur nog steeds volgens Van de Ven. De actrice verwacht dan ook niet dat de regisseur er binnenkort de brui aan geeft. "Zeker nu hij zo’n grote internationale prijs heeft gewonnen gaat nog wel even door. Ik mis hem wel in Nederland. Hopelijk gaat hij hier ook nog wat moois maken."

• Deel