De springplank van Olivia Lonsdale

In de rubriek Springplank vertellen bekende en minder bekende Nederlanders wie de bepalende persoon in hun carrière of leven is geweest. Wie ze tot grote hoogte stuwde, of uit een dal lanceerde. Ditmaal: Olivia Lonsdale (1994), filmactrice die doorbrak als ‘het meisje van de clip Drank & Drugs’.

“Eén docent sprong er echt tussenuit op de middelbare. Ik zat op de Geert Groote school in Amsterdam – een vrije school. Daar werd veel aandacht besteed aan creativiteit. Ik was een druktemakertje, altijd aan het plagen, vaak driftig, nooit luisterend en meestal nul concentratie. Echt dít [steekt haar middelvingers op] tegen het systeem. Dan is dergelijk onderwijs aangenaam, want hoewel ik me nooit kon focussen tijdens lessen was ik wel goed in kunst. De enige docent die mij echt aan kon was dan ook mijn handarbeidlerares Sandra Capit. Zij zei altijd: ‘Olivia, doe nou rustig aan. Het komt wel goed met jou’.”

“Zonder de Vrije School stond ik nu vakken te vullen in de supermarkt. Echt joh, ik heb daar een geweldige tijd gehad. Talent voor kunst werd er wél als waardevol beschouwd, en dat paste perfect bij mij. Vakken als muziek, handarbeid, beeldhouwen, toneel; daar was ik  goed in en die creatieve vakken hielpen om de rest draaglijk te maken. In het schoolgebouw was een professionele theaterzaal, compleet met groot podium, spotlights en veel zitplaatsen.”

“Toen ik achttien was, heb ik met twee vrienden een eigen voorstelling geschreven, geregisseerd en gespeeld. Dat was eigenlijk de eerste keer dat ik in contact kwam met acteren. Ik vond het direct geweldig.”

“Ik heb discalculie, dus daarom is mijn logica ietwat vertraagd. Als iemand ‘a’ zegt, dan is het voor mij niet meteen logisch om ‘b’ te zeggen. Gelukkig waren bij ons op school creatieve vakken ook eindexamenvakken. Daardoor heb ik mijn gemiddelde dusdanig kunnen opkrikken dat ik alsnog slaagde.”

“Nadat ik van de middelbare school kwam heb ik eerst drie maanden met mijn vriendje in bed gelegen en de serie Dexter gekeken. Totdat ik de noodzaak begon te voelen iets te gaan doen. Ik kwam toen uit op de toneelschool omdat ik dacht: dit is het enige dat ik kan, waar ik overigens niet werd toegelaten. De sfeer was zo hard tijdens de auditiedag dat ik totaal dichtklapte. Ik vond het verschrikkelijk, dacht alleen maar: ik wil hier weg. Dus toen ik na de tweede ronde niet door was, vond ik dat stiekem wel prima.”

“Daarna, toen ik met Sam de Jong werkte in zijn debuutfilm Prins, die werd geproduceerd door VICE en 100% HALAL, realiseerde ik me wat ik écht wil doen. Niet op de planken staan, maar in films spelen. En toen Prins een succes bleek, terwijl het echt een low budget-film was, begon het balletje te rollen. Sam maakte toen ook de clip Drank & Drugs die echt binnen no time ontplofte. Lil’ Kleine zat er natuurlijk in en die is daarna een soort van Justin Bieber-pornstar geworden. Dat hielp. Ik werd daarna om de haverklap herkend op straat, het was echt een hype.”

“Ik geloof dat als je iets écht graag wil, dat je er dan wel komt. Je moet geduld hebben, niet proberen het te forceren. Wacht gewoon je kans af om je droom te verwezenlijken en grijp die met volle overgave aan zodra je ‘m krijgt.” 

• Deel

Maartje Krijnen