Club Lees

Club Lees las Auxiety

  • 8 minuten leestijd

Het tweede boek van Club Lees, Auxiety van Dieuwertje Heuvelings, zit erop! Van 20 november tot 19 december 2023, een maand lang, lazen de app-gebruikers en de clubleden het boek in de app. Lemuël maakte er de notities bij. Een van de notities is een clip bij een scène in het boek en bij alle liedjes die in het boek voorkwamen zette hij een linkje om de track meteen te kunnen luisteren. We zetten de mooiste leesmomenten op een rijtje.

Op 13 december vond de online meetup plaats, waar de clubleden en de lezers met elkaar in gesprek gingen. Daar ging het vooral over de muziekindustrie en hoe toxic die kan zijn voor artiesten.


Spannend

Het boek gaat over drie hoofdpersonen. De wegen van playlist-samensteller Wytske, rapper Strijder en A&R-manager Isaiah kruisen zich op ongemakkelijke wijze wanneer Strijder een snippet van zijn controversiële nieuwe track laat horen op sociale media. Hoe krabbel je als ‘gecancelde’ artiest weer op in de charts? Hoe is het om als enige playlist-samensteller verantwoordelijk te zijn voor de hele Nederlandse muziekindustrie? En hoe werk je samen met muzikanten waar je niet achter staat? Auxiety biedt een inkijkje in de muziekindustrie in het streamingstijdperk. Er werd enthousiast gereageerd op het boek toen het werd aangekondigd. Lezers waren benieuwd naar de muziekindustrie waar inderdaad een boekje over wordt opengedaan. Lemuël vond het spannend wat mensen ervan zouden vinden en was benieuwd wat lezers eruit zouden halen.

Pre-streamingsdiensttijdperk

Het boek gaat voor een groot deel over muziekplatform Lyssna en Wytske die de playlists voor dit platform bijhoudt. Al snel stelt Lemuël de vraag:

Hoe kwam jij voordat dit soort muziekdiensten bestonden aan je muziek?

Veel lezers zeiden hun oudere zus of broer te charteren om cd’s te branden met liedjes die van YouTube geript werden. Er werden torrents gedownload en op mp3-spelers gezet. Naaz geeft met een huilende emoji toe dat ook zij haar broers opdroeg liedjes te rippen van het internet. Iemand reageert dat ze nooit anders heeft gekend dan streamingsplatformen. En wat meer terug in de tijd hadden lezers een casetterecorder naast de radio staan en zodra er een leuk liedje kwam, drukten ze op record, maar dan mis je altijd het begin van de track. En nog eentje uit de oude doos: grammofoonplaten lenen bij de discotheek en met een bandrecorder op tape opnemen. Ja, vroeger moest je er heel wat meer voor doen dan nu om je eigen mixtapes te maken.

clubleesrecap2-pre-stream

Hidden talents

Lemuël interviewt schrijver Dieuwertje Heuvelings, die zelf voor Spotify werkte, over haar boek, maar ook over haar eigen ervaringen als radiomaker. Ze vertelt dat ze pas in haar werkende leven doorkreeg dat als je snel een idee vormt in je hoofd, dat niet meteen een slecht idee hoeft te zijn. Dat kreeg ze namelijk aangeleerd door een basisschooljuf die snel gemaakte handwerkjes een teken van laksheid vond. Integendeel, ze kwam erachter dat haar snelle ideeën juist goed waren. Annemieke vraagt zich in de kantlijn af ‘hoeveel mensen hun dromen niet waar (kunnen) maken door de indrukken die ze over zichzelf hebben vanuit hun jeugd. Ik hoop dat meer mensen hun hidden talents ontdekken :).’ Clublid Hanneke reageert daarop: ‘Pff ja bizar he wat een impact zulke dingen kunnen maken.’ En clublid Noah zegt: ‘Als neurodivergent persoon die in vrijwel alles is geremd op jonge leeftijd is dit zooo herkenbaar. Heb er nog steeds last van, want het liefst publiceer ik ook een boek, maar als je altijd klein bent gehouden (...) dan is die stap zoooo groot.’

clubleesrecap2-talent

Muziek

In het boek komt ontzettend veel muziek voor, met name hiphop. Lemuël is zelf groot fan van het genre en beschrijft in een audio een moment dat hij samen met zijn familie in de auto zit op weg naar de kerk. Altijd moesten ze naar gospel luisteren, maar als zijn ouders de kinderen even alleen lieten, grepen ze naar de aux-kabel om hiphop op te zetten. Hier kun je luisteren naar hoe dat ging.

Overigens zeggen veel mensen in de kantlijn dat ze niet zo bekend zijn met het genre, maar het wel heel leuk vinden om deze muziek te leren kennen. Iris zegt: ‘Zo leuk om via een boek nieuwe, fantastische muziek te ontdekken! Zoals Wytske al zegt: dat gaat lang niet alleen via playlists.’ En Yvonne zegt over een nummer van Lemuël zelf (artiestennaam Lemu): ‘Ik ben niet van de genres die in dit boek worden beschreven, maar dit is een verrassend leuk nummer.’

Muziek roept natuurlijk emoties op en dat is in de kantlijn niet anders. Isa vertelt bij het lied Sodade van Cesária Evora, een folkzangeres uit Kaapverdië: ‘Dit is toevallig een van mijn favoriete nummers. Een vrouw liet mij dit horen, nadat ze had verteld over haar grootouders in Kaapverdië waar ze als klein meisje bij had gewoond. En dat ze niet op tijd terug was gegaan om die te wederzien, ze waren inmiddels overleden. Het nummer gaat over heimwee en ik moest echt huilen toen ze me het na haar verhaal liet horen.’ Dit werd ook even in de online meet-up aangehaald door Lemuël. Dank voor het delen van jullie mooie herinneringen!

In het boek vraagt Wytske aan Isaiah welke muziek hij op zijn begrafenis zou willen horen. Lemuël vraagt het ook aan de lezers: Heb jij hier zelf ook wel eens over nagedacht? En Nina antwoord daarop: ‘Ja zeker. Toen mijn vader overleed, een groot muziekliefhebber, heb ik de muziek voor zijn uitvaart uitgezocht. Sindsdien is dit iets waar ik wel regelmatig over nadenk.’

Muziekindustrie

De gemoederen lopen hoog op in het boek als het over de giftige cultuur van de muziekindustrie gaat, en dat is in de kantlijn en tijdens de meet-up ook zo. Wytske beschrijft in het boek hoe ze er zelf aan onderdoor gaat, Amir twijfelt of hij een commercieel contract moet tekenen en daarmee zijn artistieke vrijheid zal opgeven, en Isaiah moet voor de platenmaatschappij artiesten tekenen die hij eigenlijk niet goed vindt. Ons clublid en zangeres Naaz heeft zelf hele vervelende ervaringen met haar management gehad en voelde zich in een bepaald genre geperst. Na een periode van stilte is ze keihard terug als zelfstandig artiest. Haar laatste album heeft ze in eigen beheer uitgebracht. Tijdens de meet-up vertelt ze ook dat ze het idee had dat door een paar grote spelers in de industrie een nieuwe hype wordt bedacht. Een tijdje was dat hiphop en dan ligt de focus helemaal op rappers en nu is het weer pop. Naaz: ‘Ik heb het idee dat de muziek die nu gehypet wordt pop is. En die wordt door voornamelijk witte muzikanten gemaakt. Daar lijken we allemaal heel blij mee te zijn, maar als muzikant van kleur vind ik dat wel moeilijk om te zien.’

Voor Naaz en veel lezers met haar, was dit boek dan ook een eyeopener over hoe de muziekwereld en vooral de playlistwereld werkt. Schrijver Dieuwertje Heuvelings vertelt in een interview met Lemuël dat ze het jammer vond dat ze de playlists moest samenstellen met nieuwe nummers die leken op de nummers die er al in stonden, en niet teveel mocht afwijken met nummers waar de luisteraars wat meer hun best voor moesten doen. Naaz zegt hierop: ‘Wow, dit helpt me wel te begrijpen waarom ik zelf moeilijk in die playlists kom met mijn muziek.’

clubleesrecap2-herkenbaarheid

Het einde van het boek kwam hard aan. Daar schrokken lezers wel van, hoewel Jolijn het open einde heel krachtig vond. Nina kon het niet zo goed wegleggen en ze wilde steeds blijven lezen. ‘Ondanks dat het voor mij ook als een abrupt einde voelde vond ik dat niet zo erg, want zo gaat het leven nou eenmaal. Niet alles kan een happy einde hebben.’ Sommige lezers begonnen enigszins sceptisch aan het boek, maar hadden geen spijt omdat ze wat hadden geleerd over de muziekindustrie. De mensen die het boek iets minder vonden waren alsnog blij het gelezen te hebben en zien het positief effect van een boekenclub dat je wat leest waar je zelf niet had gekozen. Al met al, een succesvolle maand met Auxiety.

Lees de artikelen over het boek hier terug of bekijk hier de video-items van Lemuël terug, uit de kantlijn van Auxiety.