Phil en Pascal zijn allebei autistisch en hebben elkaar gevonden in hun liefde voor achtbanen.

'Phil & Pascal veroveren de wereld' is de tweede film die Vera Holland (regie) en de broers Ted (regie en montage) Bob (film) Alkemade maken over dit bijzondere duo. In de docu Thunder gingen de twee naar Zweden om de Wildfire achtbaan te bezoeken. Ditmaal gaat hun reis naar Japan waar zij een vreemd land en nieuwe achtbanen ontdekken. We spreken met Vera over achtbanen, drones en autisme.  

Hoe hebben jullie Phil en Pascal leren kennen?
Vera en Ted zijn op zoek naar een onderwerp om een documentaire te maken en komen via via op het spoor van de levendige achtbanencommunity. Ze proberen te infiltreren op een fanmeeting maar vallen direct door de mand als nep-pretparkfans. Weet jij bijvoorbeeld wat een 'bingo' in pretparkjargon is? Zo snel mogelijk alle achtbanen doen om de kans te verkleinen dat er een achtbaan dichtgaat die jij die dag nog niet hebt gedaan.

"Toen stonden we in de rij naast Phil en Pascal en we dachten direct: dit zijn bijzondere jongens met een mooi verhaal. Nog nooit iemand zo enthousiast horen vertellen over achtbanen. Toen vertelden ze dat ze al jaren uitkeken naar de opening van de achtbaan Wildfire in Zweden en dat ze er die zomer naartoe gingen op roadtrip." Dit is de geboorte van de documentaire Thunder: 

Hoe zou je de vriendschap van Phil en Pascal omschrijven?
Deze twee mannen met een licht autistische beperkingen zullen volgens Vera altijd zichzelf blijven, of er nou een camera bij is of niet. Het zijn twee mannen die weten dat ze elkaar nodig hebben om hun "number one love" uit te voeren: op jacht gaan naar achtbanen.

"Ze versterken elkaar, zoals Phil dat zelf zo mooi zegt. Waar de een een kort lontje heeft, helpt de ander om hem tot redelijkheid te brengen. Waar de ander soms overenthousiast is en meer zichzelf gekeerd, brengt de een wat meer de realiteit onder ogen en is meer uit op samenwerking." 

Houden jullie zelf ook van achtbanen?
"Soms", lacht Vera. "Tijdens de draaidagen gaan we bijna nooit in een achtbaan, omdat er geen tijd voor is. Maar een achtbaan op z’n tijd is zeker leuk. Het geeft gewoon een kick, een adrenaline-stoot. De tijd staat even stil, echt een sensatie-moment. Het gevoel dat je zo hard door de ruimte schiet heeft iets magisch. Even weer kind voelen. Dat is ook het mooie aan de hobby van Phil en Pascal, ze leven een jongensdroom."

Waanzinnige beelden
Wat naast het verhaal heel erg in het oog springt zijn de ontzettend mooie shots van Japan. Super kleurrijke beelden van een vreemd Japans restaurant en met drones gefilmde beelden van Japanse Skylines: je wordt constant bedolven onder prachtige beelden. "O ja, en nog meer props voor Bob, hij is wél in alle achtbanen gegaan, mét een camera."

Eigenlijk mochten ze helemaal niet met een drone filmen, omdat het onbegonnen werk was overal een vergunning voor aan te vragen. Vera en haar mannen zijn toen als 'toeristen met een camera' op pad gegaan. "Japanners zijn te verlegen om je aan te spreken, dus we hebben nergens last van gehad."

Tot slot, wat heb je van Phil en Pascal geleerd en komt er nog meer?
Vera bewondert de twee mannen omdat ze "zonder schaamte, heel erg bewust in het nu staan". En dat ze "hun hele leven een soort harnas hebben opgebouwd tegen de maatschappij. En daardoor is er weinig wat ze zeer doet. Ze zijn sterker dan velen anderen." En samen met haar 'partners in crime' is Vera nu bezig met een film over gabber-classic Thunderdome. Als dat net zo goed wordt als deze film, belooft dat wat!