Chef's Table voor designers
Abstract: The Art Of Design
Acht portretten van ontwerpers, architecten en fotografen die allen op hun eigen manier proberen om de wereld een beetje mooier te maken.
Hoe komt het, dat de Rotterdammer alleen al bij het horen van ‘t woord ‘Erasmusbrug’ aan alle kanten begint te lekken? Waarom pinken volwassen mannen ontroerd een traan weg bij het aanschouwen van de gril van een Aston Martin DB9 en hoezo gaan mensen maanden op water en brood, omdat alleen een MacBook Pro goed genoeg is om kattengifjes op te google’en? Het antwoord is: design. Het perfecte huwelijk tussen functionaliteit en esthetiek. We zijn er gek op. Gek op onze Vespa met handgestikt kalfslederen zadel, gek op onze veel te dure Philippe Starck eetkamerstoelen en gek op die tijdloze, vintage RayBan Wayfarer. We houden van mooi, maar mooi komt niet zomaar uit de lucht vallen. Over mooi is nagedacht. Nagedacht door mensen. Creatieve mensen. Belachelijk creatieve mensen. Speciaal voor hen heeft Netflix de loftrompet eens even goed opgepoetst en richt ze de schijnwerpers op een aantal onnavolgbare geesten die hun hand niet omdraaien voor het scheppen van moois. Mooie gebouwen, mooie letters, mooie foto’s, mooie schoenen, mooie auto’s. Moois.
Tinker ‘Halfgod' Hatfield
Één van de portretten waar ik als Imelda “sneaker” Marcos
helemaal lekker op ging was die van Tinker Hatfield. Phil Knight en Bill
Bowerman zijn dan wel de founding fathers van Nike, maar het
was Tinker Hatfield die het merk onsterfelijk maakte. Vind ik dan. Uit
zijn vingertoppen ontsproot immers Nike’s vlaggenschip de Air Max 1, hij
hoestte 354 verschillende Air Jordans op en ontwierp in 1991 met de
Huarache een schoen, die mensen pas in 2015 zouden begrijpen. Zijn 50
minuten zijn een ode aan alles wat hij door de jaren heen voor Nike
heeft betekend en een kijkje in de geest van een van ‘s werelds grootste
sneakergoeroes.
Es Devlin
Kanye West heeft haar op speed dial, het zou me niks verbazen
als Beyonce haar heeft gevraagd voor de babykamer van de twins en Louis
Vuitton zegt pas ja tegen de New York Fashion Week na haar gesproken te
hebben, Esmeralda Devlin. Op d’r cv staat decorontwerper, maar eigenlijk is Devlin gewoon een begenadigd storyteller.
Zo vertelde ze de verhalen van Adele, U2, Shakira en Lady Gaga en was
ze creatief verantwoordelijk voor de eindshow van de 2012 Zomerspelen in
Londen. Ze speelt met licht, donker, ruimte en tijd en laat jou midden
in de Ziggo Dome emoties voelen waarvan je niet eens wist dat je ze had.
Naast verhalenverteller dus ook nog eens goochelaar. Es Devlin, de
Hans Klok van de muziekwereld.
Voor ieder wat wils
Misschien vind je alle acht portretten fantastisch, misschien maar twee
of drie. Wat de uitkomst ook mag zijn, ik weet zeker dat je na een paar
uur Abstract vol inspiratie zit. Is het niet door Hatfield en Devlin,
dan is het misschien wel door de hoofdontwerper van Alfa Romeo en
Maserati. Is het niet door zijn chrome strips en vrouwelijke lijnen, dan
is het misschien wel door de prachtig ontworpen platenhoezen van de
heerlijk chaotische typograaf Paula Scher. Sowieso ga je smullen van de
intense portretfoto’s van Platon. Hij is een man die geen koppen, maar zielen fotografeert.
Chef’s Table voor designers
Abstract is een bombardement van creativiteit, een aaneenschakeling van
intrigerende gedachtes. De geportretteerden nemen je mee door de
marteling van het creatieve proces. Ze vertellen over dat stemmetje in
hun achterhoofd dat schreeuwt dat het nooit goed genoeg is. De twijfel,
de pijniging, het oneindig staren naar een wit vel papier, maar
uiteindelijk altijd: creatie. Eigenlijk is het gewoon een soort Chef’s Table,
maar dan voor de koningen van InDesign en Photoshop. Het is smullen van
passie, bevlogenheid en ongewone invalshoeken. Het is inspirerend en de
moeite van het kijken meer dan waard.
-
Netflix (2017) - Portretten van mensen die de wereld een beetje mooier maken. Letterlijk
- 50 minuten per aflevering